Πέθανε ο Τζέιμς Γουάτσον
Reuters μεταφραση απο μενα με χρηση ΑΙ
Τζέιμς Ντ. Γουάτσον, ο ευφυής αλλά και αμφιλεγόμενος Αμερικανός βιολόγος, του οποίου η ανακάλυψη το 1953 της δομής του DNA εγκαινίασε την εποχή της γενετικής και έθεσε τα θεμέλια για την επανάσταση της βιοτεχνολογίας στα τέλη του 20ού αιώνα, πέθανε σε ηλικία 97 ετών.
Ο Τζέιμς Ντ. Γουάτσον, μαζί με τον Φράνσις Κρικ, έγινε παγκοσμίως γνωστός για την ανακάλυψη της διπλής έλικας του DNA το 1953 — μια ανακάλυψη που άλλαξε για πάντα τη βιολογία.
Ωστόσο, η συμβολή της Ρόζαλιντ Φράνκλιν, της Βρετανίδας βιοφυσικού που παρείχε κρίσιμα δεδομένα μέσω της περίφημης φωτογραφίας «Photo 51», υποτιμήθηκε δραματικά εκείνη την εποχή· η δουλειά της χρησιμοποιήθηκε χωρίς την άδειά της, και η αναγνώρισή της ήρθε δυστυχώς μετά θάνατον.
Παρά τη λαμπρή επιστημονική του συμβολή, η φήμη του Γουότσον σκιάστηκε από τη συμπεριφορά και τις δηλώσεις του.
Ήδη από τα νεανικά του χρόνια θεωρούνταν προκλητικός και αλαζονικός, ενώ επικρίθηκε έντονα επειδή χρησιμοποίησε χωρίς άδεια τα πειραματικά δεδομένα της Ρόζαλιντ Φράνκλιν για να ολοκληρώσει το μοντέλο της διπλής έλικας.
Το βιβλίο του Η Διπλή Έλικα (1968), μια ειλικρινής αλλά ωμή αφήγηση της επιστημονικής ανακάλυψης, προκάλεσε αντιδράσεις από συναδέλφους όπως ο Κρικ και ο Μόρις Γουίλκινς, που θεώρησαν ότι παρουσίαζε τους επιστήμονες ως αδίστακτους και φιλόδοξους ανταγωνιστές.Παρά τη λαμπρή επιστημονική του πορεία, ο Γουάτσον προκάλεσε σάλο τις τελευταίες δεκαετίες με επανειλημμένες ρατσιστικές και σεξιστικές δηλώσεις, κυρίως σχετικά με τη νοημοσύνη και τις φυλετικές διαφορές. Οι απόψεις του αυτές οδήγησαν στον αποκλεισμό του από το Cold Spring Harbor Laboratory, όπου είχε εργαστεί επί δεκαετίες, και αμαύρωσαν την υστεροφημία του.
απο την εφημεριδα Καθημερινη
ΟΤζέιμς Ντ. Γουάτσον, που μπήκε στο πάνθεον της επιστήμης μόλις στα 25 του, συμμετέχοντας στην ομάδα που ανακάλυψε τη δομή του DNA – μιας από τις πιο καθοριστικές στιγμές στην ιστορία της επιστήμης – πέθανε την Πέμπτη στο Ιστ Νορθπορτ της Νέας Υόρκης, σε ηλικία 97 ετών.
Τον θάνατό του, σε μονάδα φροντίδας, επιβεβαίωσε ο γιος του, Ντάνκαν, ο οποίος ανέφερε ότι ο Γουάτσον είχε μεταφερθεί εκεί από νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν για λοίμωξη.
Η συμβολή του στην αποκωδικοποίηση του DNA – του γενετικού «οδηγού ζωής» – θα αρκούσε από μόνη της για να τον κατατάξει ανάμεσα στους κορυφαίους επιστήμονες του αιώνα. Εδραίωσε ωστόσο τη φήμη του και ως επικεφαλής του φιλόδοξου προγράμματος Human Genome Project, αλλά και ως συγγραφέας ενός από τα πιο διάσημα απομνημονεύματα της ιστορίας της επιστήμης, “The Double Helix”.
Η ανακάλυψε της διπλής έλικας του DNA, μαζί με τον Φράνσις Χ. Κρικ, χάρισε στο δίδυμο το Νόμπελ Ιατρικής το 1962. Σχεδόν μία δεκαετία νωρίτερα, το 1953, όταν οι Γουάτσον και Κρικ πραγματοποίησαν τη σπουδαία αυτή ανακάλυψη στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, οι γνώσεις για τη δομή και τη λειτουργία του DNA ήταν ελάχιστες.
Με το έργο τους άνοιξαν τον δρόμο στην κατανόηση των γενετικών μεταλλάξεων, τη δημιουργία γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών και, αργότερα, σε τεχνολογίες γονιδιακής επεξεργασίας, που άλλαξαν ριζικά τη βιολογία.
O James D. Watson αναφέρει χαρακτηριστικά στο βιβλίο του «Η διπλή έλικα»:
«….Ο Francis και εγώ στεκόμασταν από πάνω της (την αδερφή του Watson) ενώ εκείνη δακτυλογραφούσε το άρθρο των εννιακοσίων λέξεων που άρχιζε ως εξής:
«Επιθυμούμε να προτείνουμε μια δομή για το άλας του δεοξυριβονουκλεϊκού οξέος (D.N.A.) H δομή αυτή έχει καινούργια χαρακτηριστικά που παρουσιάζουν μεγάλο βιολογικό ενδιαφέρον». Την Τρίτη το χειρόγραφο στάλθηκε στο γραφείο του Bragg και την Τετάρτη 2 Απριλίου έφυγε προς τους εκδότες του «Nature»…».
Τελικά, το άρθρο δημοσιεύθηκε στις 25 Απριλίου του 1953, και ήταν το σημαντικότερο γεγονός της βιολογίας μετά το βιβλίο του Δαρβίνου.
«Ηταν μια ανακάλυψη που άλλαξε τη βιολογία για πάντα», είχε δηλώσει το 2018 ο Μπρους Στίλμαν, διάδοχός του Γουάτσον στη διεύθυνση του Cold Spring Harbor. «Η δομή του DNA μάς έδειξε πώς κληρονομούνται τα χαρακτηριστικά», πρόσθεσε, «αλλά εξήγησε επίσης τις μεταλλάξεις – και άρα, την ίδια την εξέλιξη».
Για δεκαετίες υπήρξε μια εμβληματική –και συχνά εκρηκτική– μορφή της αμερικανικής επιστήμης. Από το 1968 ανέλαβε τη διεύθυνση του Cold Spring Harbor Laboratory στο Λονγκ Αϊλαντ, ενός ινστιτούτου με δύσκολο παρελθόν, το οποίο μετέτρεψε σε παγκόσμιο κέντρο μοριακής βιολογίας. Παραιτήθηκε το 1993, αναλαμβάνοντας στη συνέχεια τιμητική θέση.
Οπως σχολιάζουν οι New York, καριέρα του τερματίστηκε το 2007, όταν –σε συνέντευξή του στους Sunday Times του Λονδίνου– υποστήριξε ότι οι μαύροι άνθρωποι είναι, γενικά, λιγότερο ευφυείς από τους λευκούς. Επανέλαβε τις δηλώσεις αυτές και σε ντοκιμαντέρ του PBS, προκαλώντας την οριστική αποκήρυξή του από το εργαστήριο, το οποίο ανακάλεσε όλους τους τιμητικούς του τίτλους.
Οι τιμητικοί τίτλοι του Γουάτσον τίτλοι του αφαιρέθηκαν το 2019, μετά από επανειλημμένες δηλώσεις του σχετικά με τη φυλή και τη νοημοσύνη. Σε τηλεοπτική εκπομπή, αναφέρθηκε στην άποψη ότι τα γονίδια προκαλούν μια μέση διαφορά μεταξύ μαύρων και λευκών σε τεστ νοημοσύνης.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που προκαλούσε με δηλώσεις του. Κάποτε είχε χαρακτηριστεί «ο Καλιγούλας της βιολογίας». Παρότι προσπάθησε να αποστασιοποιηθεί από τα σχόλιά του, οι αντιδράσεις τον απομόνωσαν από την επιστημονική κοινότητα. .
Ακόμα και το βιβλίο The Double Helix είχε εξοργίσει πολλούς συναδέλφους του, που τον κατηγόρησαν πως υποβάθμισε τη συμβολή άλλων επιστημόνων. Παρ’ όλα αυτά, το έργο αναγνωρίστηκε ως κλασικό έργο επιστημονικής γραφής: η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου το κατέταξε ανάμεσα στα 100 σημαντικότερα αμερικανικά βιβλία όλων των εποχών, πλάι στα Federalist Papers και στα «Σταφύλια της Οργής», του Τζον Στάινμπεκ.
Πέθανε χθες ο Jim Watson, που το όνομα του συνδέθηκε ανεπανόρθωτα με την δομή του DNA και την λειτουργία του ως γενετικό υλικό.
Τις ιστορίες μου για αυτόν τις είχα γράψει από το 2016, στο πάλε ποτέ blog - https://anastassis-perrakis.blogspot.com/.../blog-post.html - και βρίσκονται και στο βιβλίο μου - https://www.politeianet.gr/.../9786182041628-anastashs... .
Ένας επιστήμονας με χαλαρή ηθική για τα ερευνητικά αποτελέσματα (κλεφταράκος), αμφιλεγόμενες απόψεις για την γενετική κληρονομικότητα (ευγονιστής), με αμφισβητούμενες αντιλήψεις για την κοινωνική ισότητα (ρατσιστής), συντηρητικές απόψεις για τις γυναίκες (σεξιστής), και ασύμμετρη αγάπη για τα υλικά αγαθά (διάσημος τσιφούτης).
Το εάν ο Τζιμ ήταν διάνοια ή έστω καλός επιστήμονας έχει αμφισβητηθεί, και τελικά είναι δύσκολο να κριθεί. Για εμένα δεν ήταν: η δομή του DNA ήταν εργαστηριακό επίτευγμα της Rosalind Franklin και ερμηνευτικό επίτευγμα του Francis Crick. Oι σύγχρονοι τους (όσους γνώρισα ως πιο ηλιωμένους συναδέλφους μου, νεότατους ερευνητές τότε) συμφωνούν πως ο νεαρός αμερικάνος ενήργησε περισσότερο ως μάνατζερ και δημοσιοσχεσίτης (πέραν δηλαδή πως βούτηξε τα περιθασιγράμματα χωρίς να ρωτήσει). Ή όπως έγραψε ο Francis Crick: «Μερικές φορές αναρωτιόμουν αν ο Τζιμ είχε αντιληφθεί πλήρως, εκείνη την εποχή, τη βιολογική σημασία της συμπληρωματικότητας των δύο αλυσίδων».
Αλλά ως άνθρωπος που έχει κάνει σαφές σε δημόσιες ομιλίες του πως αν ήξερε τα προβλήματα υγείας που παρουσίασε ο γιος του (έχει μια μορφή σχιζοφρένειας), θα είχε αποφασίσει να μην προχωρήσει στη γέννηση του, τον κατατάσσει στην κατηγορία που η μάνα μου θα έλεγε απλά "παλιάνθρωπο".
Σήμερα υπάρχουν δύο εμβληματικά ερευνητικά κέντρα: το Francis Crick Institute για την βιοϊτρική έρευνα στο Λονδίνο, και το Rosalind Franklin Institute για τεχνολογίες προηγμένης απεικόνισης και επιστήμης δεδομένων στην Οξφόρδη.
Είμαι περίεργος αν θα δούμε ποτέ ένα Jim Watson Institute. Για την αλητεία, θα πρότεινα να είναι ένα ινστιτούτο κοινωνικών μελετών για τη συμπόνια, την ισότητα και την ηθική της επιστήμης. "Τhe Jim Watson Institute for compassion, equality and ethics in Science"
Ο Τζέιμς Γουάτσον (James Watson, 6 Απριλίου 1928) ήταν Αμερικανός μοριακός βιολόγος, γενετιστής και ζωολόγος, περισσότερο γνωστός για την ανακάλυψη της δομής του DNA σε συνεργασία με τον Φράνσις Κρικ το 1953.
Οι Γουάτσον, Κρικ και Μώρις Γουίλκινς βραβεύθηκαν το 1962 με το Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής «για τις ανακαλύψεις του σχετικά με τη μοριακή δομή των νουκλεϊκών οξέων και της σημασίας τους για τη μεταβίβαση των πληροφοριών σε έμβιο υλικό».
Γεννήθηκε στο Σικάγο το 1928 και σπούδασε ζωολογία στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου (πτυχίο το 1947) και στο Πανεπιστήμιο του Ιλλινόις (πήρε το διδακτορικό του το 1950), και πραγματοποιήσε μεταδιδακτορικό στη χημεία με τον Χέρμαν Κάλκαρ στην Κοπεγχάγη. Στη συνέχεια εργάστηκε στο εργαστήριο Καβέντις στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, όπου και γνώρισε τον μελλοντικό συνεργάτη του, τον Φράνσις Κρικ. Από το 1956 μέχρι το 1976, ο Γουάτσον ήταν διδακτικό προσωπικό στο τμήμα βιολογίας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, κάνοντας έρευνα στη μοριακή βιολογία. Από το 1968, ο Γουότσον ήταν διευθυντής στο Cold Spring Harbor Laboratory (CSHL) στο Λονγκ Άιλαντ. Στο CSHL, άλλαξε το επίκεντρο της έρευνάς του στη μελέτη του καρκίνου, ενώ παράλληλα το έκανε παγκόσμιο ηγετικό κέντρο στη μοριακή βιολογία. Το 1994 έγινε πρόεδρος, θέση στην οποία παρέμεινε για 10 χρόνια.
Πηγή New York Times Καθημερινη Reuters
What Rosalind Franklin truly contributed to the discovery of DNA’s structure
Franklin was no victim in how the DNA double helix was solved. An overlooked letter and an unpublished news article, both written in 1953, reveal that she was an equal player.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου