Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Όλη η ιστορία του Σύμπαντος σε ένα ημερολόγιο

"Το μέγεθος και η ηλικία του Σύμπαντος είναι πέρα από τη συνηθισμένη ανθρώπινη αντίληψη. Χαμένο κάπου ανάμεσα στην απεραντοσύνη και την αιωνιότητα βρίσκεται το μικρό πλανητικό μας σπίτι." -Carl Sagan
Σε τι θα έμοιαζε το ημερολόγιο του Σύμπαντος, αν συμπιέζαμε σε ένα έτος την ιστορία του Σύμπαντος από την Μεγάλη Έκρηξη;

Πηγή: Scienceblogs.com Μετάφραση : Τίνα Νάντσου

Πρωτοχρονιά στη Σελήνη για τα δύο σκάφη της αποστολής GRAIL

Δύο διαστημικά σκάφη της NASA ετοιμάζονται να εισέλθουν στην σεληνιακή τροχιά. Το πρώτο σκάφος θα εκτελέσει αυτό τον ελιγμό στις 31 Δεκεμβρίου, παραμονή της Πρωτοχρονιάς, ενώ το άλλο σκάφος θα φθάσει εκεί την 1η Ιανουαρίου 2012. Η αποστολή GRAIL διαθέτει δύο πανομοιότυπα διαστημόπλοια, Α και Β, έφτασαν στη Σελήνη μετά από ένα ταξίδι πάνω από 3 μήνες. Η NASA αποφάσισε να καθυστερήσει τον χρόνο του ταξιδιού για να κάνει οικονομία στα καύσιμα και να επεκτείνουν έτσι τη διάρκεια της ζωής τους.

Συνήθως, το ταξίδι προς τη Σελήνη διαρκεί περίπου 3 ημέρες μόνο, δεδομένου ότι η απόσταση είναι 402.336 χιλιόμετρα. Αλλά το ταξίδι της αποστολής GRAIL κράτησε 30 φορές περισσότερο, κάνοντας 4 εκατομμύρια χιλιόμετρα.

Existing gravity maps are very coarse compared with what Grail should be able to produce

Το κύριο όφελος από αυτή την επιλογή είναι ότι το διαστημικό σκάφος μπορεί έτσι να εξοικονομήσει πολλά καύσιμα, κι ως εκ τούτου η αποστολή θα κρατήσει πολύ περισσότερο. Τα επιπλέον καύσιμα θα τους επιτρέψει να προβούν σε περισσότερους ελιγμούς, και θα προσφέρει αυξημένη ευελιξία στους ελεγκτές της αποστολής.

Ένας άλλος λόγος για την επιλογή αυτής της πορείας είναι η παρουσία του οργάνου Ultra Stable Oscillator (USO) πάνω στα δύο διαστημικά σκάφη. Αυτό είναι το μοναδικό επιστημονικό όργανο που μετέχει της αποστολής, και ήταν προτιμότερο να παραμείνει σε λειτουργία σε όλη την πτήση.

Αυτό επέτρεψε στο USO να διατηρεί την βέλτιστη θερμοκρασία της δραστηριότητας του πολύ πριν τα σκάφη εισέλθουν σε σεληνιακή τροχιά. Ο σκοπός της αποστολής GRAIL είναι η μέτρηση ολόκληρου του πεδίου βαρύτητας του φεγγαριού, ενώ τα δύο σκάφη θα κινούνται πάνω από την επιφάνειά του σε ένα πολύ σφιχτό σχηματισμό.

Το όργανο USO θα στέλνει ραδιοκύματα μεταξύ του GRAIL-A και GRAIL-B, μετρώντας έτσι πόσο μακριά είναι το ένα από το άλλο με εξαιρετική ακρίβεια. Κάθε φορά που ο σχηματισμός θα περνά πάνω από περιοχές με μεταβλητή βαρύτητα, η απόσταση θα αλλάζει σχεδόν ανεπαίσθητα, καθώς το εξελιγμένο επιστημονικό όργανο θα αισθάνεται τις διαφοροποιήσεις αυτές.

Με τη σειρά του αυτό επιτρέπει στην επιστημονική ομάδα να μετατρέπει τα δεδομένα της κίνησης σε ένα υψηλής ανάλυσης χάρτη της βαρύτητας της Σελήνης.

"Η αποστολή αυτή θα ξαναγράψει τα σχολικά βιβλία για την εξέλιξη του φεγγαριού," δήλωσε η Maria Zuber, από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης..

Γιατί η αποστολή θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα το πως σχηματίστηκε η Σελήνη, η Γη και οι άλλοι βραχώδεις πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος.

Οι επιστήμονες ξαφνιάζονται, για παράδειγμα, επειδή ένα όρος στην Σελήνη δεν έχει την αναμενόμενη υψηλότερη βαρύτητα, ενώ αντίθετα μερικές πεδιάδες έχουν μεγαλύτερη, μια ένδειξη για την ύπαρξη υπόγειων δομών που αυξάνουν τη βαρύτητα.

Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι η νέα αποστολή GRAIL (Gravity Recovery And Interior Laboratory), κόστους σχεδόν μισού δισεκατομμυρίου δολαρίων, θα τους βοηθήσει να συναρμολογήσουν το γεωλογικό «παζλ» του φεγγαριού από την αρχή της δημιουργίας του πριν από περίπου 4,4 – 4,5 δισ. χρόνια, όταν πιστεύεται ότι, μετά από μια κολοσσιαία πρόσκρουση στη Γη ενός σώματος όσο ο Άρης, τεράστια κομμάτια ύλης εκτινάχθηκαν στο διάστημα, ώσπου συμπτύχθηκαν και αποτέλεσαν σταδιακά τη Σελήνη.

Υπάρχει όμως τελευταία και μια άλλη άποψη για τον σχηματισμό της Σελήνης. Αυτή μας λέει ότι είναι πιθανό από το νέφος των συντριμμιών που δημιουργήθηκε να σχηματίστηκαν όχι ένα αλλά δύο φεγγάρια, τα οποία σιγά σιγά πλησίασαν και συγκρούστηκαν με χαμηλή ταχύτητα λίγο μετά. Αυτό το σενάριο θα εξηγούσε κάποιες ιδιαιτερότητες της μορφολογίας και της σύστασης της Σελήνη

Μερικά βασικά ζητήματα παραμένουν αναπάντητα για το εσωτερικό του φεγγαριού. Αυτά περιλαμβάνουν το πάχος του φλοιού του και πόσο από το εσωτερικό του είναι ακόμα λειωμένο, που όποιος τα βρει μπορεί να ρίξει φως στην πρώιμη ιστορία του φεγγαριού καθώς και την προέλευση του.

Παραδείγματος χάριν, έχει προταθεί ότι κάποιο τμήμα της μάζας του φεγγαριού είναι το αποτέλεσμα των τεράστιων συγκρούσεων που έγιναν στη αθέατη πλευρά του και στις απαρχές της ιστορίας του φεγγαριού. Αυτές ανάγκασαν την κοντινή πλευρά σε μας να διογκωθεί εξωτερικά, η οποία πάγωσε μόλις το φεγγάρι σταθεροποιήθηκε.
Στην αποστολή GRAIL οι μετρήσεις θα επιτρέψουν στους επιστήμονες να αναδημιουργήσουν τον τρόπο που ο φλοιός του φεγγαριού αντέδρασε στις συγκρούσεις, αναφέρει η Maria Zuber. "Οι μεταβολές στο πάχος του γήινου φλοιού, περιέχουν πληροφορίες για τον τρόπο με τον οποίο σημαντικές συγκρούσεις έχουν ανακατανείμει την μάζα του," λέει.

Τέλος, θα μάθουμε και κάτι πολύ χρήσιμο: η καλύτερη γνώση του πεδίου βαρύτητας του φεγγαριού μπορεί να βοηθήσει στη χάραξη σταθερότερων πορειών προς το φεγγάρι των διαστημικών σκαφών, αλλά και την καλύτερη προσεδάφιση τους.

"Η ομάδα μας δεν μπορεί να συμμετάσχει στην παραδοσιακή γιορτή της Πρωτοχρονιάς, αλλά θα περιμένει να δει τα δύο διαστημικά σκάφη να εισέρχονται με ασφάλεια σε σεληνιακή τροχιά. Κι αυτό θα μας ενθουσιάσει τόσο που δεν θα μας φανεί η έλλειψη της γιορτής," εξηγεί ο David Lehman υπεύθυνος για το GRAIL.

Πηγή: NASA physics4u
http://www.nasa.gov/mission_pages/grail/news/grail20111230.html
http://www.bbc.co.uk/news/science-environment-16353839

Οταν ο Ηλιος δύσει για πάντα

Τα θεαματικά χρώματα του Νεφελώματος Ντάμπελ οφείλονται, σύμφωνα με τους επιστήμονες, στην έκλυση υδρογόνου και οξυγόνου

Σε ένα εντυπωσιακό νεφέλωμα παρόμοιο με αυτό της φωτογραφίας εκτιμάται ότι θα μετατραπεί ο Ήλιος μας σε περίπου πέντε δισ. χρόνια.
Όχι, το εικονιζόμενο φαινόμενο δεν αποτελεί καλλιτεχνική απεικόνιση του ηλιακού θανάτου, αλλά μια πραγματική φωτογραφία του Νεφελώματος Ντάμπελ που τράβηξε ο φωτογράφος Μπιλ Σνάιντερ.
Το συγκεκριμένο νεφέλωμα, γνωστό και ως Νεφέλωμα του Αλτήρα ή Μ27, βρίσκεται 1.360 έτη φωτός μακριά από τη Γη και είναι ορατό με τη βοήθεια ερασιτεχνικών τηλεσκοπίων ή ακόμη και με… κιάλια. Ο εντοπισμός του μπορεί να έγινε κατά λάθος μέσα στον 18^ο αιώνα, ωστόσο οι ειδικοί ακόμη δεν έχουν κατανοήσει τον τρόπο με τον οποίο τα «ετοιμοθάνατα» άστρα εκλύουν αέρια.
«Το Μ27, αποτελεί ένα εκ των πλέον λαμπερών νεφελωμάτων στον ουρανό και το κοινό μπορεί να το εντοπίσει με κιάλια εάν κοιτάξει με κατεύθυνση προς τον αστερισμό της Αλεπούς (Vulpecula)» εξηγεί η NASA, η οποία παρουσιάζει την εντυπωσιακή φωτογραφία ως «εικόνα της ημέρας» στην ιστοσελίδα της.

Πηγή: Το Βήμα NASA

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Ένα λεπτό φυσικής: Μήπως τα νετρίνα ταξιδεύουν με ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός;

Πηγή: New Scientist

και λίγη περισσότερη θεωρία...

Η ειδική σχετικότητα είναι η θεωρία που διατυπώθηκε απο τον Άλμπερτ Αϊνστάιν το 1905, και η οποία συμπληρώνει τους νόμους κίνησης του Νεύτωνα, ώστε να ισχύουν και σε ταχύτητες κοντά στην ταχύτητα του φωτός. Η ειδική θεωρία της σχετικότητας προκύπτει απο την ικανοποίηση της γενικευμένης αρχής της σχετικότητας και της αρχής του Αϊνστάιν, σύμφωνα με την οποία η ταχύτητα του φωτός είναι ίδια για όλους τους αδρανειακούς παρατηρητές, ανεξάρτητα απο τη σχετική τους ταχύτητα. Σύμφωνα με την γενικευμένη αρχή της σχετικότητας, οι φυσικοί νόμοι που ισχύουν σε ένα αδρανειακό σύστημα αναφοράς (δηλαδή ένα μη επιταχυνόμενο σύστημα), έχουν την ίδια μορφή σε οποιοδήποτε άλλο αδρανειακό σύστημα αναφοράς.
Η ειδική θεωρία της σχετικότητας προβλέπει φαινόμενα που αντίκεινται στην καθημερινή μας εμπειρία, ωστόσο έχει επιβεβαιωθεί πειραματικά σε σειρά πειραμάτων, και επιβεβαιώνεται καθημερινά στους σύγχρονους επιταχυντές σωματιδίων.
Η ειδική σχετικότητα συμπληρώθηκε αργότερα από τη γενική σχετικότητα, διατυπωμένη επίσης από τον Αϊνστάιν, που μελετούσε τη βαρύτητα με τον σχετικιστικό φορμαλισμό. Με τη διατύπωση της γενικής σχετικότητας, η Νευτώνεια βαρύτητα έγινε πλέον υποπερίπτωση της σχετικιστικής βαρύτητας, και η κλασική Φυσική ολοκληρώθηκε ως εννοιολογικό πλαίσιο.

Το νετρίνο είναι ένα αφόρτιστο και πολύ ελαφρύ σωματίδιο, του οποίου η ύπαρξη προτάθηκε από τον αυστριακό φυσικό Βόλφγκανγκ Πάουλι, ώστε να ισχύει η αρχή διατήρησης της ορμής και της ενέργειας στην ραδιενεργή εκπομπή ηλεκτρονίων από τον ατομικό πυρήνα, τη λεγόμενη β διάσπαση.
Τα νετρίνα παρατηρήθηκαν δεκαετίες μετά την πρόταση του Πάουλι. Πρόκειται για σωματίδια που αλληλεπιδρούν ασθενώς με την ύλη, συνεπώς είναι πολύ δύσκολο να παρατηρηθούν. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιούνται ειδικές πειραματικές διατάξεις, γνωστές ως "τηλεσκόπια νετρίνων", τοποθετημένες βαθιά μέσα σε εγκαταλειμμένα ορυχεία ή στον πυθμένα της θάλασσας, προκειμένου να μην επηρεάζονται από την κοσμική ακτινοβολία· καθώς τα νετρίνα δύσκολα εντοπίζονται, απαιτείται μια τέτοιου είδους "μόνωση" από άλλες αλληλεπιδράσεις, αλλά και το μεγάλο μέγεθος της πειραματικής διάταξης.

Στιγμιότυπο από διδασκαλία του Πάουλι

Σήμερα μετά τα τελευταία πειράματα έχει αποδειχθεί ότι υπάρχουν τριών ειδών ή όπως λέγεται "γεύσεων" νετρίνα. Η μάζα τους κυμαίνεται ανάλογα από μερικά ηλεκτρονιοβόλτ (eV) έως μερικά MeV. Οι τρεις τύποι νετρίνο διαφέρουν μεταξύ τους. Για παράδειγμα, όταν τα μιονικά νετρίνο αλληλεπιδρούν με κάποιο στόχο θα παράγουν πάντα μιόνια και ποτέ ταυ ή ηλεκτρόνια. Στις άλληλεπιδράσεις σωματιδίων, αν και τα ηλεκτρόνια και τα νετρίνο ηλεκτρονίων μπορούν να δημιουργούνται και να κατάστρέφονται, το άθροισμα του αριθμού των ηλεκτρονίων και των νετρίνο των ηλεκτρονίων, διατηρείται σταθερό. Το γεγονός αυτό μας έχει οδηγήσει στη διαίρεση των λεπτονίων σε τρεις οικογένειες, που η καθεμιά περιλαμβάνει ένα φορτισμένο λεπτόνιο και το αντίστοιχό του νετρίνο.

Διάγραμμα Feynman της διάσπασης β^-.

Σύμφωνα με πρόσφατες μετρήσεις που έγιναν από τον ανιχνευτή "OPERA" (Oscillation Project with Emulsion-tRacking Apparatus), ο οποίος βρίσκεται εγκατεστημένος κάτω από την οροσειρά Γκραν Σάσσο στην Ιταλία για να "μετρά" τα νετρίνο που διαφεύγουν από το CERN, οι χειριστές του ανιχνευτή μέτρησαν χρόνο άφιξης των νετρίνο τέτοιο που αντιστοιχεί σε ταχύτητά τους ελαφρά μεγαλύτερη αυτής του φωτός κατά 0,0024%. Οι μετρήσεις, σύμφωνα με τον φυσικό Αντόνιο Ερεντιτάτο (Antonio Ereditato) του Πανεπιστημίου της Βέρνης, είναι πολύ απλές: "Μετρούμε την απόσταση, μετρούμε τον χρόνο που χρειάστηκε για να διανυθεί αυτή η απόσταση και μετά διαιρούμε τα δύο μεγέθη, όπως κάναμε στο Γυμνάσιο", ενώ το περιθώριο σφάλματος είναι μόλις 10 nsec. Ωστόσο, είναι πολύ επιφυλακτικός ακόμη για να πει ότι η θεωρία της Σχετικότητας είναι εσφαλμένη. Σύμφωνα με τον ίδιο, τα αποτελέσματα, που επρόκειτο να ανακοινωθούν επίσημα στις 23 Σεπτεμβρίου 2011 σε σεμινάριο στο CERN, απλά θα τεθούν υπόψη της επιστημονικής κοινότητας προς διερεύνηση.^[1]

Πηγή: New Scientist Wikipedia

Eυχές για το 2012 από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό

Βοηθό μέσω αγγελίας ψάχνει ο Στίβεν Χόκινγκ

Εάν πάντα ονειρευόσασταν να δουλέψετε στο πλευρό του Στίβεν Χόκινγκ, η στιγμή έφτασε. Ο διάσημος Βρετανός φυσικομαθηματικός και κοσμολόγος, που είναι καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι, έβαλε αγγελία στον προσωπικό δικτυακό του τόπο και ζητά τεχνικό βοηθό, ο οποίος θα αναλάβει τη συντήρηση-και πιθανώς την περαιτέρω ανάπτυξη-του ηλεκτρονικού συστήματος που βοηθά τον επιστήμονα να επικοινωνεί με τους γύρω του.

Ο Χόκινγκ, από τα 21 του χρόνια, πάσχει από μια νευρομυική πάθηση που τον άφησε παράλυτο, ενώ το 1985, μετά από μια επείγουσα εγχείρηση τραχειοτομής, έχασε και τη φωνή του. Τώρα χρησιμοποιεί ένα μηχανικό σύστημα λόγου, με τη βοήθεια ηλεκτρονικού υπολογιστή, το οποίο είναι προσδεμένο στο καροτσάκι του και μετατρέπει τις συσπάσεις του προσώπου του σε συνθετική φωνή. Επίσης, ο Χόκινγκ διαλέγει λέξεις σε μια οθόνη μέσω ενός κέρσορα, φτιάχνει προτάσεις και μετά το σύστημα τις μετατρέπει σε τεχνητή φωνή. Με τον τρόπο αυτό, μπορεί να δίνει ολόκληρες ομιλίες, αν και η προετοιμασία τους είναι χρονοβόρα.

Στην αγγελία, στη διεύθυνση www.hawking.co.uk, σύμφωνα με τον Independent αναφέρεται ότι ο υποψήφιος βοηθός πρέπει να ξέρει από υπολογιστές και ηλεκτρονικά (όχι από αστροφυσική), να μπορεί να δουλεύει αποτελεσματικά υπό συνθήκες πίεσης και να είναι σε θέση να επισκευάζει ηλεκτρονικές συσκευές χωρίς τη βοήθεια εγχειριδίου. Ο βοηθός πρωτίστως θα βοηθά τον Χόκινγκ να «λειτουργεί στην κοινότητα των φυσικών και ως δημόσιος ομιλητής», πράγμα που σημαίνει ότι, μεταξύ άλλων, θα τον βοηθά με τα γραφικά των ομιλιών του, αλλά και με τα πολλά αιτήματα από τα μέσα ενημέρωσης.

Το -φτιαγμένο ειδικά γι' αυτόν- σύστημα συνθετικής φωνής του Χόκινγκ έχει και άλλες δυνατότητες, όπως να συνδέεται στο Διαδίκτυο μέσω δικτύων κινητής τηλεφωνίας, να ανοίγει τις πόρτες στο σπιτι του ή στο γραφείο του (μέσω υπέρυθρου τηλεκοντρόλ, που ελέγχει με το δάχτυλό του), να ανάβει τα φώτα ή την τηλεόραση κ.ά.

Ο τεχνικός βοηθός θα πρέπει να ταξιδεύει περίπου τρεις μήνες του έτους σε διάφορες χώρες. Η ημερομηνία έναρξης της εργασίας είναι η τελευταία εβδομάδα του Φεβρουαρίου του 2012 και ο μισθός θα είναι περίπου 25.000 λίρες το χρόνο (γύρω στα 30.000 ευρώ). Το κόστος της θέσης εργασίας καλύπτεται από το πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, όπου ο Χόκινγκ υπήρξε για πολλά χρόνια καθηγητής προτού πάρει σύνταξη, και η απασχόληση θεωρείται ερευνητική θέση, αν και δεν τίθεται ως προαπαιτούμενο για την πρόσληψη να είναι κανείς πανεπιστημιακός ή να έχει διδακτορικό. Το πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ θα δημοσιεύσει σχετική επίσημη αγγελία απασχόλησης τον επόμενο μήνα.

Ο Χόκινγκ, που γιορτάζει τα 70ά γενέθλιά του στις 8 Ιανουαρίου, έχει γίνει διάσημος για το έργο του σχετικά με τις μαύρες τρύπες και, μεταξύ άλλων, έχει συγγράψει το μπεστ-σέλερ «Μια σύντομη ιστορία του χρόνου», το οποίο έχει πουλήσει πάνω από 10 εκατομμύρια αντίτυπα διεθνώς.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
http://www.hawking.org.uk/index.php/component/content/article/96

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

Στη σαμπάνια η φυσαλίδα κάνει τη διαφορά!

Οι φυσαλίδες είναι αυτές που, πέρα από το άφρισμα, δίνουν στη σαμπάνια τη χαρακτηριστική γεύση και το άρωμά της, γι’ αυτό τα ποτήρια που αυξάνουν τις φυσαλίδες, κάνουν καλύτερη τη γευστική εμπειρία, σύμφωνα με νέα γαλλική έρευνα.

Είναι η πρώτη στον κόσμο μελέτη που μελέτησε τόσο λεπτομερώς τη χημεία των φυσαλίδων και διαπίστωσε ότι σε αυτές υπάρχουν μέχρι και 30 φορές περισσότερες χημικές ουσίες που βελτιώνουν τη γεύση και το άρωμα, σε σχέση με το υπόλοιπο ποτό.

Η μελέτη, σύμφωνα με το BBC, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PNAS της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, έγινε από ομάδα ερευνητών υπό τον φυσικό Ζεράρ Λιζέ-Μπελέ του πανεπιστημίου της Ρενς Σαμπάνιε-Αρντέν της Γαλλίας, και τον χημικό Φιλίπ Σμιτ-Κοπλέν του Ινστιτούτου Οικολογικής Χημείας και Μοριακής Βιοχημείας του Νόιερμπεργκ στη Γερμανία.

Στο παρελθόν, το διοξείδιο του άνθρακα στις φυσαλίδες θεωρείτο ότι απλώς έδινε στο αφρίζον κρασί μια όξινη γεύση κι ένα μικρό μυρμήγκιασμα στη γλώσσα, όμως η νέα μελέτη δείχνει πως ο ρόλος των φυσαλίδων είναι πολύ πιο σημαντικός.

Η νέα έρευνα επίσης αναδεικνύει τη σημασία του ποτηριού της σαμπάνιας και του αφρίζοντος οίνου, το οποίο κατά προτίμηση πρέπει να είναι ραβδωτό, καθώς έτσι ενθαρρύνει την εμφάνιση περισσότερων φυσαλίδων. Καθώς η σαμπάνια χύνεται στο ποτήρι, οι μυριάδες ανερχόμενες προς την επιφάνεια φυσαλίδες σπάνε και εκπέμπουν πάνω από την επιφάνεια του ποτού μια πληθώρα μικροσκοπικών σταγόνων, με την μορφή αεροζόλης, που δίνουν την χαρακτηριστική γεύση και το διακριτικό άρωμα στο ποτό.

Ο δρ Λιζέ-Μπελέ χρησιμοποίησε ένα πολύ υψηλής ανάλυσης φασματόμετρο μάζας για να μελετήσει λεπτομερώς την χημική σύνθεση των μικροσκοπικών σωματιδίων που πετάγονται από το αφρίζον κρασί και τη σαμπάνια με την μορφή φυσαλίδων, μέσα στις οποίες υπάρχουν, όπως διαπίστωσε, εκατοντάδες διαφορετικές χημικές ουσίες.

Σε επόμενο βήμα της έρευνας, θα συγκρίνει τα χημικά δεδομένα των φυσαλίδων με τις υποκειμενικές γευστικές εμπειρίες των δοκιμαστών οίνων και σαμπάνιας, για να ανακαλύψει τις ακριβείς ουσίες μέσα στις φυσαλίδες που δίνουν την καλύτερη δυνατή γευστική εμπειρία, ώστε να αποκτήσουν οι σαμπάνιες και οι αφρίζοντες οίνοι ακόμα καλύτερη γεύση.
Πάντως η ιδιαίτερη αίσθηση που αφήνουν στη γλώσσα τα ανθρακούχα ποτά οφείλεται και στο γεγονός ότι το CO2 ενεργοποιεί και τους υποδοχής της αφής στο στόμα. Η ανθρώπινη γλώσσα υποτίθεται ότι αντιλαμβάνεται μόνο πέντε γεύσεις: γλυκό, πικρό, ξινό, αλμυρό και ουμάμι (τη γεύση του γλουταμινικού μονονάτριου, μιας ουσίας που χρησιμοποιείται ευρέως ως ενισχυτικό γεύσης). Εξάλλου, η εντύπωση ότι η ιδιαίτερη γεύση των ανθρακούχων αναψυκτικών οφείλεται στο σπάσιμο των φυσαλίδων είναι λανθασμένη: η γεύση θα ήταν ίδια ακόμα κι αν έπινε κανείς μια γουλιά μέσα σε θάλαμο πίεσης, όπου το αέριο θα παρέμενε διαλυμένο και δεν θα σχημάτιζε καν φυσαλίδες.

Στο πανηγύρι της Φυσικής του Jearl Walker αναφέρεται το παρακάτω περιστατικό με πρωταγωνίστρια την σαμπάνια.

Πολιτικοί εγκαινιάζοντας τούνελ κάτω από τον Τάμεση ήπιαν σαμπάνια σε ποσότητα λίγο μεγαλύτερη από την απαιτούμενη "για το καλό". Την βρήκαν άγευστη μια και η αυξημένη πίεση επέτρεψε στο αέριο να παραμείνει στη σαμπάνια. Όταν ανέβηκαν στην όχθη του Τάμεση , σε πίεση 1 atm απελευθερώθηκε το αέριο λίαν ενοχλητικώς. η σαμπάνια χόρευε στα στομάχια τους, φούσκωνε τα γιλέκα τους και λίγο έλειψε να βγει ο αέρας της από τα αυτιά τους. Χρειάστηκε μάλιστα να μεταφέρουν άρον άρον έναν από τους επισήμους στο βαθύτερο σημείο του τούνελ για να επανασυμπιεστεί η σαμπάνια που είχε πιεί.

( Ευχαριστώ τους συνάδελφους Γιάννη Κυριακόπουλο και Σωτήρη Μανδηλιώτη για το παραπάνω απόσπασμα από το Πανηγύρι της Φυσικής )

Δείτε το απολαυστικό βίντεο για την χημεία της σαμπάνιας.

Πηγή : Naftemporiki.gr
http://www.huffingtonpost.com/2011/12/28/chemistry-champagne_n_1172769.html
http://pubs.acs.org/doi/abs/10.1021/jf101239w?journalCode=jafcau
Επιστημονική επιμέλεια: Τίνα Νάντσου

Πείραμα :Γιατί "ιδρώνει" το ποτήρι;

Γιατί 'ιδρώνει" το ποτήρι;

Το ποτήρι θολώνει εξωτερικά και αποκτά υγρασία

Διαβάστε περισσότερα »

Οι τυφώνες πυροδοτούν σεισμούς;

Οι τυφώνες με έντονες βροχοπτώσεις πυροδοτούν σεισμούς σύμφωνα με νέα μελέτη.

Το «μούσκεμα» του εδάφους από τους ισχυρούς και «υγρούς» τυφώνες ενδέχεται να πυροδοτεί σεισμούς, σύμφωνα με μια πρωτοποριακή μελέτη. Οι επιστήμονες που τη διεξήγαγαν υποστηρίζουν μάλιστα ότι οι σεισμοί που σημειώθηκαν το 2010 στην Ταϊβάν και στην Αϊτή ενδέχεται να προκλήθηκαν από τις ισχυρές τροπικές καταιγίδες που είχαν προηγηθεί.
Οι ειδικοί του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι και του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Φλόριδας παρουσίασαν τα ευρήματά τους στο πρόσφατο συνέδριο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης στο Σαν Φρανσίσκο. Σύμφωνα με τα συμπεράσματά τους, η διάβρωση του εδάφους και οι κατολισθήσεις που προκαλούν οι ισχυρές και παρατεταμένες βροχοπτώσεις αλλάζουν τη φόρτιση των ρηγμάτων με αποτέλεσμα να τα ενεργοποιούν.

Ρίχτερ 50ετίας

Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον Σίμον Βντοβίνσκι, καθηγητή Θαλάσσιας Γεωλογίας και Γεωφυσικής στη Σχολή Θαλάσσιας και Ατμοσφαιρικής Επιστήμης Ρόζεντιλ του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι, ανέλυσαν δεδομένα από τους σεισμούς μεγέθους 6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ και άνω που σημειώθηκαν στην Ταϊβάν και στην Αϊτή την τελευταία 50ετία καθώς και από κυκλώνες που εμφανίστηκαν την ίδια περίοδο.
Εντόπισαν μια σαφή σχέση ανάμεσα στα δυο φυσικά φαινόμενα: είδαν ότι οι μεγάλοι σεισμοί σημειώνονταν μέσα στην επόμενη τετραετία από μια πολύ υγρή περίοδο τροπικών καταιγίδων.
Συγκεκριμένα, την τελευταία 50ετία σημειώθηκαν στην Ταϊβάν τρεις τυφώνες με πολύ ισχυρές βροχοπτώσεις – κατά χρονική σειρά η Φλόσι, το 1969, ο Χερμπ το 1996 και ο Μόρακοτ το 2009. Και τους τρεις ακολούθησαν δονήσεις άνω των 6 Ρίχτερ: ο «σεισμικός απόηχος» της Φλόσι σημειώθηκε το 1972 ενώ τον Χερμπ ακολούθησαν δυο σεισμοί το 1998 και το 1999 και τον Μόρακοτ άλλοι δυο, το 2009 και το 2010. Αντίστοιχα στην Αϊτή ο σεισμός των 7 Ρίχτερ του 2010 ήρθε ενάμιση χρόνο αφότου δυο τυφώνες και δυο τροπικές καταιγίδες είχαν πλήξει τη χώρα μέσα σε 25 μέρες.

Αλλαγή της φόρτισης των ρηγμάτων

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι το «μούσκεμα» του εδάφους από τις ισχυρές βροχοπτώσεις προκαλεί κατολισθήσεις και διαβρώσεις αλλάζοντας την κατανομή των υλικών και επηρεάζοντας τη φόρτιση των σεισμογενών ρηγμάτων.
«Οι πολύ υγρές βροχοπτώσεις είναι η αιτία πυροδότησης» δήλωσε ο κ. Βντοβίνσκι. «Η ισχυρή βροχή προκαλεί χιλιάδες κατολισθήσεις και σοβαρή διάβρωση η οποία αφαιρεί υλικά του εδάφους από την επιφάνεια της Γης απελευθερώνοντας την τάση φόρτισης και ενθαρρύνοντας την κίνηση κατά μήκος των ρηγμάτων».
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτός ο «υγρός» μηχανισμός πυροδότησης δεν λειτουργεί σε όλα τα ρήγματα, αλλά μόνο στα κεκλιμένα, όπου η κίνηση που σημειώνεται έχει κάθετη φορά.

Πηγή: Το Βήμα

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Οι διαστημικές αποστολές που κορυφώνονται το 2012

To Dragon της αμερικανικής SpaceΧ θα είναι το πρώτο ιδιωτικό σκάφος που προσεγγίζει τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (Φωτογραφία: SpaceX )

Το 2011 συνταξιοδοτήθηκε το διαστημικό λεωφορείο και η αποστολή Messenger έφτασε στον Ερμή. Tο 2012, όμως, υπόσχεται να είναι πιο συναρπαστικό όσον αφορά τη διαστημική εξερεύνηση.

Δύο από τις αποστολές που κορυφώνονται τη νέα χρονιά βρίσκονται ήδη καθ' οδόν για το στόχο τους, ενώ οι υπόλοιπες αναχωρούν εντός του 2012.

Δεδομένου ότι η NASA δεν διαθέτει αυτή τη στιγμή σκάφος για την εκτόξευση πληρωμάτων, και η Ρωσία έχει αναλάβει αποκλειστικά τις αποστολές πληρωμάτων από και προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, μόνο μία σημαντική επανδρωμένη αποστολή αναμένεται το 2012:

Το «Θεϊκό Σκάφος»: Η Κίνα προχωρά στις επόμενες δύο επόμενες διαστημικές αποστολές της. Οι αποστολές 9 και 10 του Σενζού, ή «Θεϊκού Σκάφους», πιστεύεται ότι θα είναι επανδρωμένες. Και στις δύο περιπτώσεις, το σκάφος θα παραμείνει συνδεδεμένο σε τροχιά με την υπομονάδα Τιανγκόνγκ, η οποία θα αποτελέσει τη βάση για την ανάπτυξη του πρώτου κινεζικού διαστημικού σταθμού την επόμενη δεκαετία.

H πρόσδεση σε τρισδιάστατη απεικόνιση πραγματικού χρόνου όπως προβλήθηκε στο Κέντρο Ελέγχου Αεροδιαστημικών Πτήσεων στο Πεκίνο (Φωτογραφία: Associated Press )

Ακόμα, το 2012 θα ξεκινήσουν ή θα περάσουν σε νέα φάση τρεις μη επανδρωμένες διαπλανητικές αποστολές:

Κυνηγητό γύρω από τη Σελήνη: Ανήμερα την Πρωτοχρονιά, τα δίδυμα σκάφη GRAIL της NASA θα τεθούν σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι και το ένα θα αρχίσει να κυνηγά το άλλο ακολουθώντας το από κοντά. Μετρώντας την αυξομείωση της απόστασης που τα χωρίζει, τα δύο σκάφη θα χαρτογραφήσουν το βαρυτικό πεδίο της Σελήνης και θα δώσουν νέα στοιχεία για το εσωτερικό της.

Ο πύραυλος Delta II που μετέφερε τα δύο σκάφη πυροδοτείται στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ (Φωτογραφία: NASA TV )

Η Περιέργεια στον Άρη: Το Επιστημονικό Εργαστήριο του Άρη, περισσότερο γνωστό ως Curiosity, είναι το μεγαλύτερο τροχοφόρο ρομπότ που έχει εκτοξεύσει ως σήμερα η NASA. Το πυρηνοκίνητο όχημα, σε μέγεθος τζιπ, εκτοξεύτηκε φέτος και προγραμματίζεται να προσεδαφιστεί στον Κρατήρα Γκέιλ του Άρη στις 6 Αυγούστου. Χρησιμοποιώντας μια πληθώρα από όργανα, όπως ένα κρουστικό δράπανο και ένα λέιζερ που εξετάζει πετρώματα, το ρομπότ θα εξετάσει αν ο γειτονικός πλανήτης ήταν ποτέ φιλόξενος για τη ζωή.

To ρομπότ θα μελετήσει τον Κρατήρα Γκούσεβ χρησιμοποιώντας μεταξύ άλλων μια συσκευή λέιζερ (Φωτογραφία: NASA )

Η Χαραυγή στη Δήμητρα: Η αποστολή Dawn της NASA, που βρίσκεται σήμερα σε τροχιά γύρω από τον αστεροειδή Εστία, θα ολοκληρώσει αυτή τη φάση του ταξιδιού και θα αναχωρήσει για τον επόμενο στόχο της, τον πλανήτη νάνο Δήμητρα, ο οποίος βρίσκεται στη ζώνη των αστεροειδών, ανάμεσα στον Άρη και τον Δία.

H αποστολή του Dawn σε απεικόνιση από τη ΝΑSA (Φωτογραφία: Associated Press )

Το 2012, τέλος, η ιδιωτική πρωτοβουλία στο Διάστημα μπαίνει σε νέα τροχιά:

Δράκος στο σταθμό: Για τις αρχές Φεβρουαρίου προγραμματίζεται η πρώτη αποστολή ιδιωτικού σκάφους στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Το μη επανδρωμένο σκάφος Dragon της εταιρείας SpaceX θα αναχωρήσει τοποθετημένο στην κορυφή ενός πυραύλου Falcon της ίδιας εταιρείας για να μεταφέρει εφόδια στο μόνιμο πλήρωμα.

H κάψουλα Dragon της SpaceX είναι μέχρι στιγμής το μόνο ιδιωτικό σκάφος που έχει ταξιδέψει στο Διάστημα (Φωτογραφία: Associated Press )

Υποτροχιακός τουρισμός: Εντός του 2012 αναμένεται η πρώτη πραγματικά πυραυλοκίνητη δοκιμή του SpaceShipTwo, του σκάφους που αναπτύσσει η Virgin Galactic για τουριστικές αποδράσεις στο όριο της ατμόσφαιρας. Στις μέχρι σήμερα δοκιμές, το SpaceShipTwo απελευθερώθηκε με επιτυχία από το μητρικό αεροπλάνο που θα το μεταφέρει σε μεγάλο ύψος, δεν πυροδότησε όμως τον πυραυλοκινητήρα του στον οποίο θα βασίζεται για τις υποτροχιακές πτήσεις.

Πηγή: Newsroom ΔΟΛ
Έρευνα στο διαδίκτυο για τις φωτογραφίες Τίνα Νάντσου

Nέες ενδείξεις από το Hubble για οργανικά μόρια στον Πλούτωνα

Ακόμα και το Hubble δεν διακρίνει καθαρά την επιφάνεια του μακρινού Πλούτωνα (Φωτογραφία: NASA )

Φασματικές ενδείξεις που κατέγραψε στον Πλούτωνα το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble ενισχύουν τις υποψίες για την ύπαρξη οργανικών ουσιών ακόμα και στις παγωμένες παρυφές του Ηλιακού Συστήματος.

Οι παρατηρήσεις του Hubble δείχνουν ότι ο Πλούτωνας απορροφά περισσότερο από το αναμενόμενο υπεριώδες φως, ένδειξη για την παρουσία οργανικών μορίων, πιθανώς σύνθετων υδρογονανθράκων και ουσιών που περιέχουν άζωτο.

Περισσότερα αναμένεται να γίνουν γνωστά το 2015, οπότε θα φτάσει τον πλησιάσει το New Horizons της NASA, η πρώτη αποστολή που θα επισκεφτεί τον πλανήτη νάνο.

The top picture was taken in 1994 by the European Space Agency's Faint Object Camera. The bottom image was taken in 2002-2003 by the Advanced Camera for Surveys. The dark band at the bottom of each map is the region that was hidden from view at the time the data were taken. Credit: NASA, ESA, and M. Buie (Southwest Research Institute) Photo No. STScI-PR10-06b

Κόκκινος νάνος

Ο Πλούτωνας, ένα σώμα με μάζα πέντε φορές μικρότερη από της Σελήνης, έχασε τον τίτλο του πλανήτη το 2006 και κατατάσσεται πλέον στους πλανήτες νάνους.

Η κατεψυγμένη επιφάνειά του πιστεύεται ότι καλύπτεται από πάγους, όπως παγωμένο μεθάνιο και διοξείδιο του άνθρακα. Επιπλέον, όμως, ο πλανήτης νάνος δείχνει να έχει μια κοκκινωπή χροιά, η οποία πιθανολογείται ότι προέρχεται από υδρογονάνθρακες και άλλες οργανικές ουσίες.

Τα μόρια αυτά, που βασίζονται στον άνθρακα, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν από τους πάγους κάτω από την επίδραση της αμυδρής ηλιακής ακτινοβολίας ή των κοσμικών ακτίνων που φτάνουν στην επιφάνεια.

Η ίδια κοκκινωπή χροιά έχει παρατηρηθεί εξάλλου και σε άλλα σώματα της λεγόμενης Ζώνης του Κούιπερ -μια ζώνη πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα που φιλοξενεί παγωμένα σώματα και άλλους τρεις πλανήτες νάνους: τη Χαουμέια, την Έριδα και τον Μακεμάκε.

«Τα ευρήματα είναι συναρπαστικά επειδή οι σύνθετοι υδρογονάνθρακες και άλλα μόρια που θα μπορούσαν να ευθύνονται για τα υπεριώδη φασματικά χαρακτηριστικά που βρήκαμε με το Hubble ενδέχεται, μεταξύ άλλων, να ευθύνονται για το ροδοκόκκινο χρώμα του Πλούτωνα» είπε στο Reuters o Άλαν Στερν του Ερευνητικού Ινστιτούτου Southwest στο Κολοράντο, επικεφαλής της μελέτης.

«Η ανακάλυψη που κάναμε με το Hubble μάς υπενθυμίζει τις ακόμα πιο συναρπαστικές ανακαλύψεις για την επιφανειακή σύσταση και ιστορία του Πλούτωνα, οι οποίες ενδέχεται να προκύψουν όταν φτάσει το New Horizons της ΝASA το 2015» επισήμανε.

Το New Horizons εκτοξεύτηκε το 2006 σε μια οδύσσεια 6,4 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων μέχρι τον Πλούτωνα και άλλα σώματα της Ζώνης του Κούιπερ.

Στην πλησιέστερη προσέγγισή του στον Πλούτωνα, τον Ιούλιο του 2015, θα απέχει μόλις 12.500 χιλιόμετρα.

Πηγή: Newsroom ΔΟΛ NASA

Η φυσική το 2011 σύμφωνα με την ανασκόπηση του Physics World

Το κορυφαίο επίτευγμα του 2011 αφορά τις διαδρομές που ακολουθούν φωτόνια καθώς περνούν από μια διπλή σχισμή -εικόνα αρχείου

Μια πρωτοποριακή μελέτη για την καταγραφή της διαδρομής που ακολουθούν μεμονωμένα φωτόνια ήταν το κορυφαίο επίτευγμα του 2011 στη Φυσική σύμφωνα με το έγκριτο Physics World, το οποίο εκδίδει το Ινστιτούτο Φυσικής της Βρετανίας.

Στην κορυφή του φετινού Top10 βρίσκεται η εργασία του Εφρέμ Στάινμπεργκ στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο του Καναδά. Ο ερευνητές της κβαντομηχανικής κατάφερε να δείξει πειραματικά κάτι που θεωρούνταν αδύνατο έως τώρα: την παρακολούθηση της ακριβούς διαδρομής μεμονωμένων φωτονίων που δημιουργούν σχήματα συμβολής καθώς περνούν μέσα από μια διπλή σχισμή. Χάρη στο νέο πείραμα, δεν είναι πλέον απαγορευμένη για τους κβαντικούς φυσικούς η ερώτηση σχετικά με το πού βρίσκεται ένα φωτόνιο, πριν αυτό εντοπιστεί στο χώρο.

Aephraim Steinberg wants you to throw off your quantum biases

Τις υπόλοιπες εννέα θέσεις καταλαμβάνουν:

Μετρώντας την κυματοσυνάρτηση: Ο Τζεφ Λούντιν του Εθνικού Συμβουλίου Ερευνών του Καναδά, ο οποίος χρησιμοποίησε την τεχνική της «ασθενούς μέτρησης» για να προσδιόρισουν την κυματοσυνάρτηση ενός συνόλου όμοιων φωτονίων, χωρίς να καταστρέψουν κανένα από αυτά. Η μέχρι σήμερα χρησιμοποιούμενη μέθοδο της «κβαντικής τομογραφίας» αλλοίωνε την κατάσταση των φωτονίων.

The wavefunction of a photon, containing all the information about it at any given time, is colourfully depicted in this artist's interpretation, superimposed on an image of the experimental set-up used by Lundeen and his team. (Courtesy: Jeff Lundeen and Charles Bamber)

Αόρατος μανδύας: Στην τρίτη θέση βρίσκονται δύο ερευνητικές ομάδες, μία στο Πανεπιστημίου Κορνέλ των ΗΠΑ με επικεφαλής Αλεξάντερ Γκαέτα και μία στο Imperial College του Λονδίνου υπό τον Μάρτιν ΜακΚολ. Οι δύο ομάδες έδειξαν, αρχικά θεωρητικά και έπειτα πρακτικά, ότι ένα συμβάν στον χώρο και τον χρόνο μπορεί να καταστεί «ανύπαρκτο» για τον παρατηρητή, εάν καλυφθεί από ένα «χωροχρονικό αόρατο μανδύα».

Cloaking space–time

Οι μαύρες τρύπες ως μεζούρα: Στην τέταρτη θέση μια νέα τεχνική ακριβούς μέτρησης των κοσμικών αποστάσεων, η οποία χρησιμοποιεί ως σημείο αναφοράς μαύρες τρύπες στα κέντρα γαλαξιών. Η μέθοδος προτάθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης στη Δανία και του Κουίνσλαντ στην Αυστραλία, με επικεφαλής τον Ντάραχ Γουότσον. Αντίθετα με τους υπερκαινοφανείς αστέρες που χρησιμοποιούνται σήμερα ως σημεία αναφοράς για τη μέτρηση αποστάσεων, οι μαύρες τρύπες στους γαλαξιακούς πυρήνες υπάρχουν παντού και η ακτινοβολία τους διαρκεί περισσότερο χρόνο.

Galaxy cluster containing a quasar

Και εγένετο φως: Στην πέμπτη θέση ο Κρίστοφερ Γουίλσον του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Τσάλμερς της Σουηδίας, ο οποίος, μαζί με φυσικούς από την Ιαπωνία, την Αυστραλία και τις ΗΠΑ, έριξε φως στο κβαντικό «φαινόμενο Καζιμίρ». Κατάφεραν με τη βοήθεια ενός κατόπτρου να μετατρέψουν ζεύγη εικονικών φωτονίων σε πραγματικά φωτόνια, στη ουσία γεννώντας φως από το σκοτάδι.

An illustration of the dynamical-Casimir-effect experiment. The round mirror at the top of the image symbolizes the vibrating mirror that is created in the SQUID below. (Courtesy: Philip Krantz, Chalmers University)

Ζέστη ρεκόρ: Στην έκτη θέση, μια ομάδα φυσικών από τις ΗΠΑ, την Ινδία και την Κίνα, η οποία πραγματοποίησε την ακριβέστερη ως σήμερα εκτίμηση της θερμοκρασίας (δύο τρισεκατομμύρια βαθμοί Κέλβιν) που επικρατούσε στο νεογέννητο σύμπαν λίγο μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, πριν ακόμα σχηματιστούν τα πρωτόνια και τα νετρόνια από μια «σούπα» ελεύθερων κουάρκ και γλουονίων.

Μαγειρεύοντας νετρίνα: Στην έβδομη θέση μια διεθνής ομάδα φυσικών που εργάζονται στο ιαπωνικό πείραμα Τ2Κ. Εξέπεμψαν μια υπόγεια ακτίνα νετρίνων μυονίων σε έναν ανιχνευτή και ανακάλυψαν έξι νετρίνα που είχαν «ταλαντωθεί», ή μεταμορφωθεί σε νετρίνα ηλεκτρονίων, δείχνοντας έτσι ότι όντως μία μορφή νετρίνο μπορεί να μεταβληθεί σε μία άλλη.

The SuperKamiokande detector

Βιολέιζερ: Στην όγδοη θέση η ομάδα του Μάλτε Γκάδερ στο Χάρβαρντ, η οποία δημιούργησε το πρώτο βιολογικό λέιζερ από ζωντανό κύτταρο, χρησιμοποιώντας μια δέσμη ισχυρού μπλε φωτός για να διεγείρουν φθορίζουσες πρωτεΐνες στο κύτταρο.

Microscope image of a single biological cell (shown in black and white) that is genetically programmed to produce green fluorescent protein (GFP). When placed inside an optical resonator, this cell can generate green laser light. Due to the irregular internal structure of the cell, the laser spot has an apparently random pattern. (Courtesy: Malte Gather)

Κβαντικό τσιπ: Στην ένατη θέση ο Ματέο Μαριαντόνι και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, οι οποίοι πέτυχαν σημαντική πρόοδο για τη δημιουργία ενός κβαντικού υπολογιστή, δημιουργώντας ένα ολοκληρωμένο τσιπ που εκτελεί δύο κβαντικούς αλγόριθμους.

In the centre of the image is a quantum bus. This is connected on either side to a qubit (the two squares in the image). Each of these qubits is then linked to a quantum memory. A zeroing register is included in each of the squares in the centre of the image. (Courtesy: Erik Lucero)

Κατάλοιπα του Μπιγκ Μπανγκ: Στη δέκατη θέση, τέλος, βρίσκεται η ομάδα της Μισέλ Φουμαγκάλι στα πανεπιστήμια της Καλιφόρνια και του Βερμόντ, η οποία εντόπισε για πρώτη φορά αρχέγονα νέφη αερίων, κυρίως υδρογόνου, που θεωρούνται αυθεντικά απομεινάρια της Μεγάλης Έκρηξης.

An artist's impression of an ancient cloud forming into a star

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
http://physicsworld.com/cws/article/news/48126
Επιλογή φωτογραφιών απο διαδίκτυο: Τίνα Νάντσου

Υπολογιστή των 19 ευρώ λανσάρει το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ

Raspberry Pi beta board

Raspberry Pi beta board, back view. Click to enlarge. (Note that the SD card reader hasn't been soldered into place yet on this one!)

O Raspberry Pi, ένας υπολογιστής με τιμή μόλις 19 ευρώ που βασίζεται στο Linux, φτάνει στην αγορά το 2012 με χρηματοδότηση από το Εργαστήριο Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ.

Ο υπολογιστής των 19 ευρώ, διαθέσιμος σε μορφή πλακέτας, θα κυκλοφορήσει στις αρχές του έτους σε δύο μοντέλα:

Raspberry Pi μοντέλο Α με 128 ΜΒ RAM χωρίς θύρα Ethernet
Raspberry Pi μοντέλο B με 256 MB RAM και θύρα Ethernet

Ο φτηνός υπολογιστής είναι μείζον ζητούμενο στην αγορά πληροφορικής. Εκατομμύρια μαθητές θα επωφεληθούν από τον χαμηλού κόστους φτηνό υπολογιστή Raspberry Pi, ειδικά στις χώρες που μαστίζονται από την οικονομική κρίση.