Oι σημερινές διαστάσεις του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού φτάνουν σε όγκο το Ολυμπιακό Στάδιο, ενώ οι χρήσιμοι χώροι των διαφόρων μονάδων του ξεπερνούν τα 1.300 κυβικά μέτρα. (SHUTTERSTOCK)
ΔΙΟΝΥΣΗΣ Π. ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ* από την Καθημερινή
Πριν από 23 χρόνια, στις 20 Νοεμβρίου 1998, ξεκίνησε η κατασκευή του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ) με την εκτόξευση της πρώτης μονάδας ελέγχου μετακινήσεων και αποθήκευσης καυσίμων με την ονομασία «Ζάρυα» (ξημέρωμα). Με χρηματοδότηση της ΝASA η μονάδα αυτή, με κυλινδρικό σχήμα μήκους 12,5 μέτρων και πλάτους 4 μέτρων, κατασκευάστηκε από τους Ρώσους και την αμερικανική εταιρεία «Μπόινγκ», ενώ στο Διάστημα τοποθετήθηκε με τη βοήθεια ενός ισχυρού ρωσικού πυραύλου. Δύο εβδομάδες αργότερα, στις 6 Δεκεμβρίου, τη «Ζάρυα» συνάντησε το Διαστημικό Λεωφορείο «Εντίβορ», το οποίο μετέφερε τη δεύτερη αμερικανική μονάδα με την ονομασία «Γιούνιτι» (ενότης), που αποτελεί μία από τις κεντρικές μονάδες του ΔΔΣ. Εκτοτε τα δεκάδες διαφορετικά τμήματα που αποτελούν τον ΔΔΣ μεταφέρθηκαν τμηματικά με πτήσεις των διαστημικών λεωφορείων και διαφόρων αυτόνομων πυραύλων-φορέων, με αποτέλεσμα οι σημερινές του διαστάσεις να φτάνουν σε όγκο το Ολυμπιακό Στάδιο, ενώ οι χρήσιμοι χώροι των διαφόρων μονάδων του ξεπερνούν τα 1.300 κυβικά μέτρα. Με πλάτος 108 μέτρων, μήκος 88 μέτρων και ύψος 44 μέτρων, ο ΔΔΣ έχει βάρος περίπου 500 τόνων.
