Μήπως πρέπει να ανησυχούμε για το τι δεν έχει βρεί ο LHC;

Ρωτώντας τις σωστές ερωτήσεις

Το μποζόνιο Higgs  ακόμη δεν έχει βρεθεί  - αλλά ίσως θα έπρεπε να ανησυχούμε περισσότερο για το τι άλλο δεν έχει ακόμη βρεθεί στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων του CERN.
Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα που βγήκε από το  συνέδριο στην Γκρενόμπλ της  Γαλλίας την εβδομάδα που μας πέρασε, όπου οι φυσικοί συγκεντρώθηκαν για να μελετήσουν  τα πρώτα αποτελέσματα από τον μεγαλύτερο επιταχυντή σωματιδίων του κόσμου, ο οποίος βρίσκεται στο CERN κοντά στη Γενεύη της Ελβετίας.
Η εύρεση του Higgs θα ολοκληρώσει το Καθιερωμένο Πρότυπο, την πιο ολοκληρωμένη θεωρία για τα στοιχειώδη σωμάτια και τις δυνάμεις της φύσης. Ωστόσο, γνωρίζουμε ήδη ότι ορισμένα σπουδαία θέματα, όπως η σχέση μεταξύ των πλεονεκτημάτων των διαφόρων δυνάμεων στο σύμπαν, ή τη φύση της σκοτεινής ύλης η οποία θεωρείται  ότι αποτελεί περίπου τα τρία τέταρτα της μάζας του σύμπαντος, βρίσκονται πέρα ​​από το πεδίο εφαρμογής του προτύπου μοντέλου. Για να απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα, οι φυσικοί έχουν μία ευρύτερη θεωρία τη γνωστή  ως υπερσυμμετρία.
Η υπερσυμμετρία προτείνει ότι κάθε σωματίδιο το οποία προβλέπεται από το Καθιερωμένο Μοντέλο έχει ένα ξάδελφο σωματίδιο που εμφανίζεται μόνο σε πολύ υψηλές ενέργειες. Αλλά στον LHC δεν έχουν βρεθεί  τέτοια υπέρ-σωματίδια.  Τα "Squarks" και "gluinos", οι εταίροι του προτύπου-μοντέλο των κουάρκ και γκλουονίων, έχουν αποκλειστεί σε ενέργειες μεγαλύτερες των  1 teraelectronvolts (TeV), σύμφωνα την  ανάλυση  των συγκρούσεων του πρώτου έτους στον  LHC .
Σε αυτό ακριβώς το εύρος της ενέργειας θα έπρεπε να είχαν βρεθεί τα σωματίδια που προβλέπονται από την υπερσυμμετρία .  Περισσότερες πηγές ενέργειας και πιο πολύπλοκα μοντέλα δεν έχουν ακόμη διερευνηθεί, αλλά «ο αέρας γίνεται όλο και αδύναμος  για την θεωρία της  υπερσυμμετρίας», λέει ο Guido Tonelli του CMS συνεργασία του LHC. Την ίδια στιγμή, δεν υπάρχει κανένα σημάδι ακόμα για τα γκραβιτόνια - τα σωματίδια που μεταφέρουν τη βαρύτητα και είναι απαραίτητα για μια κβαντική θεωρία της δύναμης - με ενέργεια κάτω από  2 TeV. 
Τα απόντα σωματίδια  κάνουν πολλούς θεωρητικούς φυσικούς να αναρωτιούνται αν έχουν κάνει τις σωστές ερωτήσεις μέχρι τώρα. Ο  Rolf-Dieter Heuer, διευθυντής του CERN συμβουλεύει να μην βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα. Με τον επιταχυντή να εξακολουθεί να βρίσκεται σε  πλήρη ισχύ,  τα δεδομένα που έχουμε  πάρει είναι μόνο το ένα χιλιοστό αυτών που περιμένουμε.  "Κάτι θα έχουμε ως αποτέλεσμα», λέει. "Απλά πρέπει να είστε υπομονετικοί».
Στην περίπτωση του μποζονίου Higgs, τουλάχιστον, είναι πεπεισμένος ότι  θα έχουμε αποτέλεσμα αργά ή γρήγορα. «Θα έχουμε απαντήσει στην Σαίξπηρική  ερώτηση της ύπαρξης ή μη του μποζονίου  μέχρι το τέλος του επόμενου έτους», προβλέπει Heuer.

Πηγή : New Scientist     
Ελεύθερη μετάφραση : Τίνα Νάντσου 

Νεροτραμπάλα

Νεροτραμπάλες στη Βιβλιοθήκη της Βέροιας

Το ψαράκι που πετάει

Τόσο απλή κατασκευή και τόσο μαγική! Αξίζει τον κόπο.

Υλικά

χαρτί για πέταμα
ψαλίδι

Βήματα

1. Παίρνουμε μία λωρίδα χαρτί δηλαδή ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο και μερικά εκατοστά από τα άκρα κόβουμε το χαρτί μέχρι τη μέση, όπως φαίνεται στη φωτογραφία.

2. Περιστρέφουμε τη λωρίδα και συνδέουμε τις δύο εγκοπές ώστε η λωρίδα μας να θυμίζει το σχήμα του ψαριού.
3. Ρίχνουμε το ψαράκι μας από ψηλά και αυτό πέφτοντας περιστρέφεται και κάνει τούμπες!

Μπορούμε να ζωγραφίσουμε το ψαράκι μας με διάφορα σχέδια ώστε όταν περιστρέφεται να φαίνονται και τα χρώματα.

Διάρκεια κατασκευής : 5 λεπτά
Βαθμός δυσκολίας : 1/5
Εφαρμογή : Φυσική Ε' Δημοτικού Αέρας

Κείμενο - φωτογραφίες : Τίνα Νάντσου  Ιδέα : Τoys from Trash

Τα διαστημόπλοια του μέλλοντος και η τέχνη

Με το τέλος της εποχής του Διαστημικού Λεωφορείου και τη νέα γενιά επανδρωμένων διαστημοπλοίων να βρίσκεται υπό σχεδιασμό, δεν είναι λίγοι αυτοί που αναρωτιούνται εάν οι ναυπηγοί των διαστημικών υπηρεσιών θα έπρεπε να αντλήσουν ιδέες από τον χώρο της Επιστημονικής Φαντασίας, που έχει φιλοξενήσει κάθε λογής και μορφής διαστημόπλοια.
Τα ταξίδια στο Διάστημα γοήτευαν και γοητεύουν ανθρώπους κάθε ηλικίας: από το Star Wars μέχρι το 2001: Οδύσσεια του Διαστήματος, από τον Νταν Ντερ και τον Μπακ Ρότζερς μέχρι τους ήρωες του Ιουλίου Βερν και από το USS Enterprise του Star Trek μέχρι το Battlestar Galactica, η όψη των διαστημοπλοίων έπαιζε πάντα σημαντικό ρόλο στις συμπαντικές φαντασιώσεις του κοινού, πολύ πριν εκτοξευτεί στην πραγματικότητα ο πρώτος πύραυλος.
Ωστόσο, ίσως να υπάρχει κάποια βάση σε αυτά τα εντυπωσιακά και πολύ συχνά αλλοπρόσαλλα designs της επιστημονικής φαντασίας. Ο Τσέσλι Μπόουνστελ, αποκαλούμενος «πατέρας» της σύγχρονης «διαστημικής τέχνης» (space art) επηρέασε με τον τρόπο του την πορεία του αμερικανικού διαστημικού προγράμματος. Ενδεικτικά, ο δρ. Βέρνερ φον Μπράουν, «πατέρας» του προγράμματος «Απόλλων», είχε ζητήσει από τον Μπόουνστελ να του παρουσιάσει τις ιδέες του, όπως είχαν εμφανιστεί σε τεύχος του περιοδικού Collier's Weekly του 1952. Ο συνδυασμός της τεχνολογίας του φον Μπράουν και του καλλιτεχνικού οραματισμού του Μπόουνστελ έφεραν πιο κοντά τα διαστημόπλοια στο ευρύ κοινό- κάτι που βοήθησε μακροπρόθεσμα στο διαστημικό πρόγραμμα, καθώς ήταν οι φόροι και οι ψήφοι των Αμερικανών πολιτών που θα καθόριζαν το μέλλον του. Η δουλειά των καλλιτεχνών του χώρου της επιστημονικής φαντασίας και του fantasy πλέον τιμάται από τα ετήσια βραβεία Chesley.
Ο Χάρι Λανγκ ήταν ένας Γερμανός καλλιτέχνης ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του στην εικονογράφηση των εγχειριδίων πτήσης της πολεμικής αεροπορίας και αργότερα κατέληξε να εργάζεται για τη NASA, συνεργαζόμενος με τον φον Μπράουν στο πλαίσιο προγράμματος που εξέταζε την υπόθεση κατασκευής διαστημικού σταθμού. Ο Κρις Φος, συγγραφέας του Hardware: The Definitive SF Works of Chris Foss, πάλι, έχει τον Πικάσο σαν έμπνευση, και δημιούργησε ένα νέο στυλ διαστημικής τέχνης, με γιγαντιαία, πολύχρωμα σκάφη σε σουρεαλιστικά περιβάλλοντα. Χαρακτηριστικά της τέχνης του ήταν τα μυστηριώδη σύμβολα και τα σύνθετα μοτίβα. Έργα του «έντυσαν» έργα του Ισαάκ Ασίμοφ, ενώ του είχε ζητηθεί να εργαστεί και για το «Alien», καθώς και για την κινηματογραφική μεταφορά του «Dune» από τον Αλεχάνδρο Γιοντορόφσκι, η οποία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Η δουλειά του έχει επηρεαστεί από το «2001: Οδύσσεια του Διαστήματος» του Κιούμπρικ, τον Ψυχρό Πόλεμο και κάποιες ρημαγμένες περιοχές της μεταπολεμικής Μ. Βρετανίας. «Οι άνθρωποι θέλουν ελπίδα, θέλουν κάτι στο οποίο να μπορούν να πιστέψουν» σχολιάζει ενδεικτικά.
Σχέδια όπως του Μπόουνστελ και του Φος ενδεχομένως να διεισδύσουν και στα πραγματικά σχέδια μελλοντικών διαστημοπλοίων, στη νέα εποχή της ιδιωτικής επένδυσης στο Διάστημα. Το τέλος της εποχής του Διαστημικού Λεωφορείου ανοίγει νέους ορίζοντες, και πολλοί μηχανικοί και σχεδιαστές αναζητούν νέες ιδέες- που θα μπορούσαν να προκύψουν από τη συνεργασία με καλλιτέχνες. Καθώς όλο και περισσότερες εταιρείες προσπαθούν να κάνουν το ταξίδι στο Διάστημα πιο «θελκτικό» στο ευρύ κοινό (εν όψει και της ανόδου του διαστημικού τουρισμού). «Μία φιλόδοξη εταιρεία που επιδιώκει να προσελκύσει συμβόλαια τόσο από κυβερνήσεις όσο και από ιδιώτες θα μπορούσε να το καταφέρει αυτό προσφέροντας υπηρεσίες από διαστημικά σκάφη που παραπέμπουν στα οράματα του Κρις Φος» λέει σχετικά ο δρ. Γκάρι Γουέστφαλ, ακαδημαϊκός με ειδίκευση στην Επιστημονική Φαντασία. Στόχος θα είναι η εδραίωση της εικόνας μίας εταιρείας, τόσο οπτικά όσο και από πλευράς «αναγνώρισης φίρμας» (brand recognition).
Κάποιοι ενδεχομένως να βρουν παράξενο το γεγονός ότι ένας εργαζόμενος της NASA όπως ο Λανγκ βρέθηκε αργότερα στο Xόλιγουντ, για να καταλήξει υποψήφιος για Όσκαρ για την καλλιτεχνική διεύθυνση του «Star Wars: Η Αυτοκρατορία Αντεπιτίθεται». Ωστόσο, κατά τον δρα Έρικ Ράμπκιν, καθηγητή Αγγλικής Γλώσσας του πανεπιστημίου του Μίτσιγκαν που ειδικεύεται στο χώρο της ΕΦ, το Διάστημα έχει να κάνει με την πλέον ρομαντική εικόνα που έχει ο άνθρωπος για την εξερεύνηση- λόγω του «αγνώστου». Τα τρένα κινούνται εκεί όπου έχουν φτάσει οι σιδηροδρομικές γραμμές, τα αεροπλάνα εκεί όπου μπορούν να προσγειωθούν. Αλλά «τα πλοία είναι εκ των πραγμάτων ρομαντικά, καθώς μπορούν να φτάσουν εκεί όπου κανείς δεν έχει φτάσει στο παρελθόν. Σχετίζονται με την ελευθερία και την κατάκτηση».

Πηγή :www.kathimerini.gr     με πληροφορίες από BBC

Πώς δημιουργήθηκε το σύμπαν από το τίποτα;

 Πώς δημιουργήθηκε το σύμπαν από το τίποτα;

Το μεγαλύτερο ραδιοτηλεσκόπιο έτοιμο να ανοίξει τα δεκάδες μάτια του

Έτοιμο να λειτουργήσει είναι το μεγαλύτερο επίγειο διαστημικό παρατηρητήριο ALMA. Στην ουσία πρόκειται για ένα«πάρκο» ραδιοτηλεσκοπίων και πριν λίγα 24ωρα τοποθετήθηκε το 16ο από τα συνολικά 66 ραδιοτηλεσκόπια από τα οποία θα αποτελείται. Η δημιουργία του είναι προϊόν της συνεργασίας Ευρώπης, ΗΠΑ και Ιαπωνίας και όπως ήταν προγραμματισμένο με την τοποθέτηση του 16ου τηλεσκοπίου το παρατηρητήριο ξεκινά την λειτουργία του και την εξερεύνηση του Διαστήματος.

Το πιο μεγάλο και «ψηλό»

Το ALMA βρίσκεται στην περιοχή Chajnantor στην έρημο Ατακάμα που είναι η πιο ξηρή και άνυδρη περιοχή του πλανήτη και άρα ιδανική για διαστημικές παρατηρήσεις αφού ο ουρανός είναι πάντα καθαρός από νεφώσεις και άλλα φυσικά εμπόδια.
Για την τοποθέτηση των ραδιοτηλεσκοπίων επιλέχθηκε ένα σημείο σε ύψος πέντε χιλιάδων μέτρων που είναι και το μεγαλύτερο υψόμετρο στο οποίο υπάρχει εγκατάσταση διαστημικής παρατήρησης πάνω στην Γη. Κάθε ένα από τα ραδιοτηλεσκόπια διαθέτει μια κεραία με διάμετρο 12 μέτρα ενώ το βάρος κάθε τηλεσκοπίου ζυγίζει 100 τόνους.

Πόλος επιστημονικής έλξης

Το μεγάλο ενδιαφέρον αλλά και την ανυπομονησία της επιστημονικής κοινότητας για την λειτουργία του ALMA πιστοποιεί το γεγονός ότι οι επιτελείς του παρατηρητηρίου έχουν δεχθεί περισσότερες από χίλιες αιτήσεις επιστημόνων να εργαστούν σε αυτό.
Τις προσεχείς εβδομάδες αναμένεται να ανακοινωθεί και να ξεκινήσει η πρώτη έρευνα που θα πραγματοποιηθεί στο παρατηρητήριο. Σε αυτή την πρώτη φάση της λειτουργίας του υπολογίζεται ότι θα πραγματοποιηθούν περίπου 100 ερευνητικά προγράμματα.
Το πρώτο τηλεσκόπιο του ALMA τοποθετήθηκε το 2009 και το τελευταίο είναι προγραμματισμένο να τοποθετηθεί στα τέλη του 2013. Με την τοποθέτηση και του 66ου τηλεσκοπίου το παρατηρητήριο θα μπορεί να παράγει εικόνες με ποιότητα δέκα φορές μεγαλύτερη από εκείνη του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble.

 Πηγή : Τα Νέα
            ESO ALMA

Ύπαρξη. Μήπως είμαστε ένα ολόγραμμα;

Παράδοξη προβολή (Image: Jasper James/Getty)

Ρίξτε μια ματιά γύρω σας. Οι τοίχοι, η καρέκλα που κάθεστε, το σώμα σας - όλα  φαίνονται τόσο πραγματικά  και σταθερά. Ωστόσο, υπάρχει η πιθανότητα ότι όλα όσα βλέπουμε στο σύμπαν - εσείς αλλά και εγώ - να μην είναι τίποτα περισσότερο από ένα ολόγραμμα.

Αυτοσχέδιο τηλέφωνο II

Το αυτοσχέδιο τηλέφωνό μας από τενεκεδάκια. Χωρίς πάγια και κάρτες!

Πες μου τα μυστικά σου!

Υλικά 

2 παλιά τενεκεδάκι (κρατήστε τα χρησιμοποιημένα για κατασκευές)

σπάγκος (χαρταετού είναι ο καλύτερος)

2 συνδετήρες

1 κατσαβίδι μικρό ή ένα αιχμηρό αντικείμενο

ψαλίδι ή κοπίδι

Βήματα

1. Τρυπάμε τον πάτο από τα δύο τενεκεδάκια με ένα κατσαβίδι ή ένα αιχμηρό αντικείμενο. Προσοχή μπορεί να κοπούμε!

2. Περνάμε το ένα άκρο του σπάγκου μέσα στην τρύπα του τενεκέ, από την εξωτερική του πλευρά.

3. Δένουμε τον σπάγκο με έναν συνδετήρα ώστε να μην βγαίνει όταν τραβάμε το τενεκεδάκι μας.

4. Περνάμε το άλλο άκρο του σπάγκου στο δεύτερο τενεκεδάκι  και επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία με τον συνδετήρα. Το κινητό μας τηλέφωνο είναι έτοιμο.

5. Κρατάμε το ένα τενεκεδάκι εμείς και ένας φίλος μας το άλλο. Αν μιλήσουμε μέσα στο τενεκεδάκι και ο σπάγκος είναι τεντωμένος ο φίλος μας θα ακούει κανονικά την φωνή μας.

Το παιχνίδι αυτό είναι παλιό και πολύ αγαπημένο παιχνίδι των παιδιών. 

και λίγη περισσότερη φυσική  . . .

Τα ηχητικά κύματα ταξιδεύουν πιο γρήγορα μέσα από τα στερεά από ότι στον αέρα. Έτσι, τα ηχητικά κύματα που παράγονται από την φωνή μας ταξιδεύουν μέσα από τον σπάγκο και φτάνουν στο αφτί του φίλου μας.

Ο ήχος είναι η αίσθηση που προκαλείται λόγω της διέγερσης των αισθητηρίων οργάνων της ακοής από μεταβολές πίεσης του ατμοσφαιρικού αέρα. Αυτές οι μεταβολές διαδίδονται με τη μορφή ηχητικών κυμάτων.

Διάρκεια πειράματος : 30 λεπτά

Βαθμός δυσκολίας : 1/5

Εφαρμογή : Φυσική Ε' Δημοτικού Ήχος Φυσική Γ' Γυμνασίου Ακουστική

Κείμενο- φωτογραφίες : Τίνα Νάντσου

Τι βλέπει η κάμερα ενός αστροναύτη. Ένα μοναδικό βίντεο!

Μία  μοναδική περιοδεία πάνω από τα πιο εντυπωσιακά τοπία της Γης ... όπως αποτυπώθηκε από τους αστροναύτες με τις ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές τους. Ο Δρ Justin Wilkinson από την ομάδα αστροναυτών της NASA περιγράφει τις εικόνες που βλέπουμε κάθε στιγμή κατά τη διάρκεια της προβολής. Ξεκινά το ταξίδι μας από την Ναμίμπια, περνά από τη Σικελία, την Κίνα, τον Ειρηνικό Ωκεανό, το Ιράν, την Αυστραλία, τι Τέξας, τη Φλόριντα, τις Μπαχάμες, την Κούβα, τη Χιλή και τον Αμαζόνιο.

Βρέθηκε ο πρώτος αστεροειδής διαμέτρου 300 μέτρων που μοιράζεται την ίδια τροχιά με τη Γη

 H κίνηση της Γης μαζί με τον διαστημικό βράχο 2010 ΤΚ7 γύρω από τον Ήλιο μεταφράζεται σε μια περίεργη εμφάνιση βρόχων.

Ένας μικρός διαστημικός βράχος διαμέτρου 300 μέτρων μοιράζεται περίπου την ίδια τροχιά με τη Γη και προηγείται του πλανήτη στο αιώνιο ταξίδι του γύρω από τον Ήλιο, ανακοίνωσαν αστρονόμοι. Αυτό σημαίνει ότι η Γη είναι ο τέταρτος πλανήτης κοντά στον οποίο ανακαλύπτονται «τρωικά σώματα».

Στην αστρονομία, τρωικά ονομάζονται τα σώματα, συνήθως αστεροειδείς, που κινούνται στην ίδια τροχιά με άλλα, μεγαλύτερα σώματα, χωρίς ποτέ να συγκρούονται μαζί τους.

Αυτό συμβαίνει επειδή τα τρωικά σώματα ισορροπούν στα λεγόμενα «σημεία Λαγκράνζ», όπου οι βαρυτικές δυνάμεις που δέχονται σχεδόν εξουδετερώνουν η μία την άλλη.

Η Γη, επομένως, δεν κινδυνεύει από τον 2010 TK7, όπως βαφτίστηκε ο νέος αστεροειδής. Οι ερευνητές που υπογράφουν την ανακάλυψη στην επιθεώρηση Nature διαβεβαιώνουν ότι η τροχιά του μικρού βράχου θα παραμείνει σταθερή και ακίνδυνη για τα επόμενα 10.000 χρόνια.

Τα τρωικά σώματα

Μέχρι σήμερα, οι αστρονόμοι είχαν ανακαλύψει αρκετά τρωικά σώματα που συνοδεύουν τον Άρη και σχεδόν 5,000 που συνοδεύουν τον Δία (ο δακτύλιος ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία συγκεντρώνει χιλιάδες διαστημικούς βράχους και ονομάζεται Ζώνη των Αστεροειδών).

Η ανακάλυψη τρωικών αντικειμένων κοντά στη Γη είναι πολύ πιο δύσκολη υπόθεση, δεδομένου ότι οι πιθανές τους θέσεις βρίσκονται προς την πλευρά του πλανήτη που έχει μέρα και επομένως κρύβονται από το εκτυφλωτικό φως του Ήλιου.

Όμως ο 2010 TK7 δεν εντοπίστηκε με επίγεια όργανα αλλά με το διαστημικό τηλεσκόπιο Wise (Ευρυγώνιος Υπέρυθρος Εξερευνητής), το οποίο εκτοξεύτηκε το 2009 και μέχρι σήμερα έχει ανακαλύψει 123 αντικείμενα κοντά στη Γη.

Οι πρώτες εκτιμήσεις για την τροχιά του επιβεβαιώθηκαν στη συνέχεια από το Γάλλο-καναδικό τηλεσκόπιο στη Χαβάη. Επικεφαλής της μελέτης ήταν ο Μάρτιν Κόνορ του Πανεπιστημίου της Αλμπέρτα στον Καναδά.

Ο αστεροειδής βρίσκεται σήμερα σε απόσταση 80 εκατομμυρίων χιλιομέτρων (κάτι παραπάνω από το μισό της απόστασης Γη-Ήλιου), περιστασιακά όμως πλησιάζει στα 25 εκατομμύρια χλμ.

Δείτε το παρακάτω μαγικό βίντεο με την κίνηση του αστεροειδούς. Αξίζει.

Πηγή: Το Βήμα
          Nature

Ο Εγκέλαδος κάνει ντους στον Κρόνο

Λονδίνο

Ένα κοσμικό μυστήριο 14 ετών λύθηκε με την βοήθεια του διαστημικού παρατηρητηρίου Herschel. Το νερό που υπάρχει στα ανώτερα στρώματα του Κρόνου προέρχεται από μια ζώνη υδρατμών που περικυκλώνει τον πλανήτη και αποτελεί προϊόν της γεωλογικής δραστηριότητας του Εγκέλαδου, του μικρού παγωμένου δορυφόρου του.

Κοσμικά ντους

Την ανακάλυψη έκαναν επιστήμονες του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ οι οποίοι διαπίστωσαν ότι ο Εγκέλαδος από το νότιο πόλο του εκτοξεύει στο διάστημα 250 κιλά υδρατμών κάθε δευτερόλεπτο. Το 5% αυτών των υδρατμών καταλήγει στον Κρόνο δημιουργώντας ένα ακόμη δαχτυλίδι γύρω από τον πλανήτη το οποίο μέχρι πρόσφατα δεν ήταν ορατό.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες μέρος αυτών των υδρατμών πέφτει στα ανώτερα στρώματα του Κρόνου και μετατρέπεται σε νερό. Η ανακάλυψη είναι πολύ σημαντική αφού για πρώτη φορά εντοπίζεται στο ηλιακό μας σύστημα το φαινόμενο να επηρεάζει ένας δορυφόρος τις χημικές διεργασίες του μητρικού του πλανήτη.

Ο Εγκέλαδος

Ο Εγκέλαδος είναι ένα παγωμένο φεγγάρι με διάμετρο μόλις 500 χιλιόμετρα και είναι καλυμμένο με πάγο που ανακλά το 90% του ηλιακού φωτός. Για αυτό και οι επιστήμονες το καταγράφουν ως το πιο ανακλαστικό σώμα του ηλιακού μας συστήματος.

Το διαστημόπλοιο Cassini που εξερευνά τον Κρόνο και τα φεγγάρια του ανακάλυψε πριν από δύο χρόνια ότι κάτω από την παγωμένη, κάτασπρη επιφάνεια, ο Εγκέλαδος διαθέτει θερμότητα, νερό, άζωτο και ενώσεις του άνθρακα δηλαδή όλα τα απαραίτητα συστατικά για την εμφάνιση ζωής. Εντόπισε επίσης ένα γιγάντιο πίδακα κοντά στον νότιο πόλο, απ' όπου εκτοξεύονται στο Διάστημα υδρατμοί αλλά και μικροσκοπικά σωματίδια πάγου.

Πηγή : Βήμα Science

Φωτεινός παντογνώστης II

αν θέλετε να μάθουν όλοι τις απαντήσεις στις ερωτήσεις σας . . .

Ο φωτεινός παντογνώστης που κατασκευάσαμε στον Κύκλο Περιβάλλοντος

Η πίσω πλευρά του φωτεινού παντογνώστη. Οι  ερωτήσεις συνδεδεμένες με καλώδιο με τις απαντήσεις

Υλικά

καλώδιο
διασκελή
χαρτόνι
ψαλίδι

1 διακοπτάκι

Κατσαβίδι

Σελοτέιπ ή μονωτική ταινία

μαρκαδόρους

 Βήματα

1.       Σε ένα χαρτόνι γράφουμε 5 ερωτήσεις και 5 απαντήσεις στις ερωτήσεις μας γραμμένες ανακατεμένα.

2.       Στην άκρη κάθε πρότασης  τρυπάμε το χαρτόνι με ένα διασκελές.

3.       Αναποδογυρίζουμε το χαρτόνι και συνδέουμε την κάθε ερώτηση με την σωστή απάντηση με ένα καλώδιο.

4.       Φτιάχνουμε ένα ανοιχτό κύκλωμα με ένα λαμπάκι (δες εδώ).
Στα ελεύθερα άκρα του κυκλώματος μπορούμε να βάλουμε και αλουμινόχαρτο.

5.       Ακουμπάμε το ένα άκρο του κυκλώματος στο διασκελές της ερώτησης και το άλλο άκρο στο διασκελές της απάντησης. Αν η απάντησή μας είναι σωστή το λαμπάκι θα ανάψει.

Μπορούμε να φτιάξουμε  φωτεινούς παντογνώστες με διάφορα θέματα όπως φυσική , οικολογία, γεωγραφία, ιστορία  ή και να φτιάξουμε καρτέλες που θα θηλυκώνουν πάνω στο σύστημα με τα καλώδια, ώστε να μην χρειάζεται να φτιάχνουμε πολλά διαφορετικά κυκλώματα. Εμείς κατασκευάζουμε τον φωτεινό παντογνώστη με τα παιδιά της Γ' Δημοτικού στα πλαίσια του Κύκλου Περιβάλλοντος της Σχολής Χιλλ.

και λίγη περισσότερη φυσική  . . .

Το λαμπάκι ανάβει όταν κλείνει το κύκλωμα δηλαδή όταν υπάρχει καλώδιο στο πίσω μέρος του φωτεινού παντογνώστη ώστε να μπορεί να περάσει το ρεύμα. Όταν απαντάμε λάθος την ερώτηση, δηλαδή όταν δεν υπάρχει καλώδιο στο πίσω μέρος , τότε δεν μπορεί να περάσει το ρεύμα και έτσι το λαμπάκι δεν ανάβει.

Ο φωτεινός παντογνώστης που φτιάξαμε στη Βιβλιοθήκη της Βέροιας

Διάρκεια πειράματος: 2 ώρες
Βαθμός δυσκολίας : 3/5
Εφαρμογή : Φυσική Ε' Δημοτικού Ηλεκτρισμός και Φυσική Γ' Γυμνασίου Ηλεκτρικά κυκλώματα
Κείμενο- ιδέα- φωτογραφίες : Τίνα Νάντσου

Ποιες είναι οι πιθανότητες να είμαστε μόνοι μας στο Σύμπαν;

Είμαστε μόνοι στο σύμπαν;

Ποιες είναι οι πιθανότητες να είμαστε μόνοι μας στο Σύμπαν;

Έχετε ποτέ κοιτάξει ψηλά στο νυχτερινό ουρανό και έχετε αναρωτηθεί αν κάποιος, ή κάτι, σας παρακολουθεί από εκεί ψηλά; Μήπως κάπου εκεί έξω υπάρχει μια μυστηριώδης σπίθα,  μήπως υπάρχει ζωή;

 Διαισθητικά, αισθανόμαστε ότι δεν μπορούμε να είμαστε μόνοι. Για κάθε ένα από τα 2.000 αστέρια που μπορείτε να δείτε με γυμνό μάτι, υπάρχουν άλλα 50 εκατομμύρια στο Γαλαξία μας, και ο γαλαξίας μας είναι ένας από τους 100 δισεκατομμύρια γαλαξίες στο Σύμπαν. Με άλλα λόγια, το μητρικό μας αστέρι είναι ένα από από 10.000 δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων που βρίσκονται στο σύμπαν. Μήπως υπάρχει και μια άλλη μπλε κουκκίδα εκεί έξω – ένα καταφύγιο για την ευφυή ζωή όπως το δικό μας; Είναι μια απλή σκέψη, που δεν ξέρουμε αν είναι αληθής ή όχι.

Ένας τρόπος για να υπολογιστεί ο αριθμός των ευφυών πολιτισμών επινοήθηκε από τον αστρονόμο Frank Drake. Η διάσημη εξίσωση του, λαμβάνει υπόψη το ρυθμό σχηματισμού των άστρων, το κλάσμα των άστρων με πλανήτες και την πιθανότητα να προκύψει ζωή, μια νοήμον ζωή, καθώς και τα ευφυή πλάσματα που μπορούν να επικοινωνούν μαζί μας.
Μπορούμε τώρα να βάλουμε αριθμούς σε μερικούς από τους παράγοντες αυτούς. Γνωρίζουμε ότι περίπου 20 αστέρια γεννιούνται στο Γαλαξία μας κάθε χρόνο και έχουμε εντοπίσει περισσότερους από 560 εξωπλανήτες γύρω από άλλα άστρα, εκτός από τον ήλιο. Περίπου το ένα τέταρτο αυτών των άστρων έχει έναν πλανήτη παρόμοιο σε μάζα με τη Γη.
Όμως, η εκτίμηση για τους βιολογικούς παράγοντες είναι κάτι περισσότερο από εικασία. Γνωρίζουμε ότι η ζωή είναι απίστευτα ευπροσάρμοστη από τη στιγμή που θα προκύψει, όχι όμως και στο  ξεκίνημα της .
Μοναδικός πλανήτης    
Μερικοί αστρονόμοι πιστεύουν ότι η ζωή είναι σχεδόν αναπόφευκτο να υπάρχει σε κάθε κατοικήσιμο πλανήτη. Άλλοι υποψιάζονται ότι μία απλή μορφή ζωής μπορεί να υπάρχει , αλλά η ευφυής ζωή είναι εξαιρετικά σπάνιο να υπάρχει. Άλλοι πάλι  πιστεύουν ότι ο πλανήτης μας είναι μοναδικός. «Η ζωή μπορεί να σχηματιστεί εύκολα ή μπορεί και να μην μπορεί», λέει ο φυσικός Paul Davies του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Αριζόνα στο Tempe. «Είμαστε εντελώς στο σκοτάδι.»
Αυτά σε σχέση με  τις μαθηματικές εξισώσεις. Τι γίνεται όμως με την ύπαρξη αποδεικτικών στοιχείων για την ύπαρξη ζωής; Η ανακάλυψη ζωής στον Άρη κατά πάσα πιθανότητα δεν θα βοηθήσει, καθώς είναι  πολύ πιθανό να έχει κοινή καταγωγή με την ζωή στη Γη. "Οι συγκρούσεις μεταφέρουν αναμφίβολα μικροοργανισμούς πέρα δώθε”, λέει ο Davies. "Ο Άρης και η Γη δεν είναι ανεξάρτητα οικοσυστήματα."
Η ανακάλυψη φυσικά ζωής στον Τιτάνα θα ήταν αποκαλυπτική. Ο Τιτάνας είναι το μόνο άλλο γνωστό μέρος του ηλιακού μας συστήματος με υγρό στην επιφάνειά του – αν και μιλάμε για την ύπαρξη  λίμνων αιθανίου. «Αρχίζουμε να πιστεύουμε ότι αν υπάρχει ζωή στον Τιτάνα θα είχε μια ξεχωριστή καταγωγή από αυτήν που υπάρχει στη Γη», ΄τονίζει ο Dirk Schulze-Makuch στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο Ουάσιγκτον. "Αν μπορούμε να βρούμε εκεί μια διαφορετική καταγωγή τότε μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα: “Εντάξει, υπάρχει πολλή ζωή στο σύμπαν ".
Η ανακάλυψη εξωγήινων μικροβίων στο ηλιακό μας σύστημα θα ήταν κάποιου είδους απόδειξη ότι δεν είμαστε μόνοι μας, αλλά αυτό που πραγματικά θέλουμε να γνωρίζουμε είναι αν υπάρχει μια άλλη νοήμων ζωή εκεί έξω. Εδώ και 50 χρόνια οι αστρονόμοι έχουν σαρώσει τον ουρανό με ραδιοτηλεσκόπια για μία οποιαδήποτε υποψία μηνύματος . Μέχρι στιγμής όμως δεν έχουμε βρει τίποτα σχετικό.
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι ET δεν βρίσκονται εκεί έξω. Απλά ίσως να μην γνωρίζουν ότι είμαστε εδώ. Το μόνο αποδεικτικό στοιχείο της ύπαρξής μας, που φτάνει πέρα ​​από το ηλιακό σύστημα είναι τα ραδιοφωνικά σήματα και το φως από τις πόλεις μας. "Είχαμε μια μετάδοση ισχυρών ραδιοκυμάτων μετά  το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο”, λέει ο Seth Shostak του Ινστιτούτου SETI στην Καλιφόρνια. Έτσι, αυτά τα σήματα θα έχουν ταξιδέψει σε απόσταση 70 ετών φωτός στο διάστημα, μια σταγόνα στον ωκεανό. Εάν ο Γαλαξίας ήταν το μέγεθος του Λονδίνου και η Γη ήταν στη βάση της στήλης του Νέλσον, τα ραδιοσήματα μας θα εξακολουθούν να μην έχουν αφήσει την πλατεία Τραφάλγκαρ.
«Είναι πιθανώς ασφαλές να ειπωθεί ότι ακόμη και αν ο τοπικός μας γαλαξίας είναι γεμάτος με εξωγήινους, κανένας από αυτούς δεν θα γνωρίζει ότι ο Homo sapiens είναι εδώ», τονίζει  ο Shostak. Αυτό λειτουργεί και αντίστροφα. Δεδομένου του μεγέθους του σύμπαντος και της ταχύτητας του φωτός, τα περισσότερα αστέρια και οι πλανήτες είναι απλά εκτός εμβέλειας.
Είναι επίσης πιθανό ότι η εξωγήινη ευφυής ζωή να χωρίζεται από εμάς από πολύ χρόνο. Γιατί γνωρίζουμε ότι η ανθρώπινη νοημοσύνη υπάρχει για ένα ασήμαντο μέρος της ιστορίας της Γης και μπορεί να είναι μόνο μια φευγαλέα φάση. Έτσι, μπορεί να είναι πολύ τραβηγμένο να ελπίζουμε ότι ένας κοντινός μας εξωπλανήτης όχι μόνο φιλοξενεί ευφυή ζωή, αλλά αυτή υπάρχει ταυτόχρονα με μας τώρα.
Αλλά ας πούμε ότι ήρθαμε σε επαφή με εξωγήινους. Πώς θα αντιδράσουμε εμείς; Η NASA έχει καταστρώσει κάποια σχέδια, και οι περισσότερες θρησκείες ισχυρίζονται ότι θα είναι σε θέση να απορροφήσουν αυτή την ιδέα, αλλά η ουσία είναι ότι δεν θα ξέρουμε τίποτα μέχρι αυτό να συμβεί.
Το πιο πιθανό είναι ότι δεν πρόκειται ποτέ να μάθουμε. Ακόμα κι αν η Γη δεν είναι ο μόνος πλανήτης με έξυπνη ζωή, φαίνεται ότι είμαστε προορισμένοι να ζήσουμε ολόκληρη την ζωή μας σαν να ήταν – αλλά με μια διαρκή αίσθηση ότι μπορεί να μην είναι. Κάτι σαν μια υπαρξιακή αβεβαιότητα.

Πηγή: New Scientist   Μετάφραση με δικές μου αλλαγές : Physics 4u

Αυτοσχέδιο θερμοκήπιο στο παράθυρό σου!

Το αυτοσχέδιο θερμοκήπιό μας στο εργαστήρι Φυσικής της Σχολής Χιλλ

Υλικά 

μεμβράνη κουζίνας

θερμαντικό σώμα

1 ηλιόλουστο παράθυρο

θήκες για σπόρους ή μικρά γλαστράκια

1 θερμόμετρο

1 υγρόμετρο

Βήματα

1. Βρίσκουμε ένα ηλιόλουστο παράθυρο σε ένα μέρος του σπιτιού μας που είναι σχετικά απομονωμένο.

2. Κλείνουμε με μία μεμβράνη κουζίνας ή θερμοκηπίου τον χώρο ώστε να κρατά τη θερμοκρασία στο εσωτερικό του υψηλή. Εμείς τοποθετήσαμε τη μεμβράνη δίπλα στο καλοριφέρ. 

3. Φυτεύουμε σε γλαστράκια ή πλαστικές θήκες τους σπόρους μας και τους ποτίζουμε καθημερινά. Ελέγχουμε καθημερινά τη θερμοκρασία και την υγρασία του θερμοκηπίου μας με θερμόμετρο και υγρόμετρο. Προσοχή! Δεν χρειάζεται να ρίχνουμε πολύ νερό στους σπόρους μας, αρκεί το χώμα να είναι υγρό. Την υγρασία μπορούμε να την ελέγχουμε και με το χέρι μας.

Η πρώτη μας ντομάτα! Έγινε πάρτι μέσα στην τάξη!

Στο θερμοκήπιό μας φυτέψαμε σπόρους από ντομάτες, πιπεριές, αγγουράκια, καρότα, βασιλικό,κόκκινες πιπεριές, ντοματίνια.Όταν τα φυτά μας μεγαλώσουν τα μεταφυτεύουμε σε μεγαλύτερες γλάστρες εκτός θερμοκηπίου και φτιάχνουμε το δικό μας μποστάνι.

Όταν βγήκε το πρώτο μας αγγουράκι το νέο κυκλοφόρησε σε όλο το σχολείο και τρελός χαμός!

Η πρώτη σαλάτα ήταν έτοιμη τον Ιούνιο και την φάγαμε όλοι μαζί στην αυλή του σχολείου μας!

Φυτεύουμε τις ντοματιές μας στην αυλή του σχολείου.

 Το αυτοσχέδιο θερμοκήπιο έγινε στα πλαίσια του project Κλιματική Αλλαγή σε συνεργασία με την WWF Ελλάς (δες εδώ).

Διάρκεια κατασκευής : 1 ώρα

Βαθμός δυσκολίας : 3/5

Εφαρμογή : Φυσική Στ' Δημοτικού Φυτά

Κείμενο - φωτογραφίες - ιδέα : Τίνα Νάντσου

Παραξενιές της κβαντομηχανικής: Το φως είναι σωματίδιο ή κύμα;

Παραξενιές της κβαντομηχανικής: Το φως είναι σωματίδιο ή κύμα;

Το παλαιότερο και μεγαλύτερο από τα κβαντικά μυστήρια αφορά ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει τα μεγαλύτερα μυαλά, τουλάχιστον από την εποχή του αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου Ευκλείδη: από τι αποτελείται το φως; Στην ιστορία έχει ανατραπεί πολλές φορές η απάντηση για αυτό το θέμα.

Ο Ισαάκ Νεύτων σκέφτηκε ότι το φως ήταν μικροσκοπικά σωματίδια, που όμως καμιά σχέση δεν είχαν με τα σημερινά φωτόνια. Όλοι οι σύγχρονοί του δεν εντυπωσιάστηκαν και στο κλασικό πείραμα κατά τις αρχές της δεκαετίας του 1800 ο Thomas Young έδειξε πώς συμπεριφέρεται μια ακτίνα του φωτός, καθώς περνάει μέσα από δύο στενές σχισμές τοποθετημένες κοντά η μία με την άλλη. Παράγοντας έτσι ένα μοτίβο συμβολής σε μια οθόνη πίσω ακριβώς τις σχισμές σαν να ήταν το φως κύμα.

Έτσι λοιπόν τι είναι το φως, σωματίδιο ή κύμα; Η κβαντομηχανική, που καθιέρωσε τη φήμη της μέσα σε εικονομαχίες, έδωσε σύντομα απάντηση αφού ήρθε στο προσκήνιο της επιστήμης στις αρχές του 20ου αιώνα. Το φως είναι τόσο σωματίδιο όσο και κύμα.

Εν συνεχεία βρέθηκε πως ένα απλό κινούμενο σωματίδιο, όπως ένα ηλεκτρόνιο, μπορεί να διαθλάται και να συμβάλει με τον εαυτό του, σαν να ήταν κύμα και σωματίδιο ταυτόχρονα, και είτε το πιστεύετε είτε όχι, ένα αντικείμενο μεγάλο όσο κι ένα αυτοκίνητο έχει χαρακτηριστικά κύματος, καθώς κινείται κατά μήκος του δρόμου.

Ο μεγάλος φυσικός Louis de Broglie

Αυτή η αποκάλυψη ήρθε με την υποβολή της διδακτορικής διατριβής του πρωτοπόρου της κβαντικής φυσικής Louis de Broglie το 1924. Αυτός έδειξε ότι περιγράφοντας τα κινούμενα σωματίδια σαν κύματα, θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί αυτά είχαν διακριτά, κβαντισμένα επίπεδα ενέργειας και όχι συνεχή, όπως προβλέπεται από την κλασσική φυσική.

Ο De Broglie κατ’αρχήν υπέθεσε ότι αυτό ήταν απλά μια μαθηματική αφαίρεση, αλλά η δυαδικότητα κύματος-σωματιδίου φαίνεται να ήταν πραγματικό πέρα ως πέρας.

Το κλασικό πείραμα συμβολής του Young έχει αναπαραχθεί όχι μόνο με φως αλλά και με ηλεκτρόνια και τα κάθε λογής άλλα σωματίδια. Δεν το έχουμε ακόμη καταφέρει με ένα κινούμενο αυτοκίνητο, που σύμφωνα με τη σχέση De Broglie το μήκος κύματος του είναι περίπου 10^-38 μέτρα, γιατί για να το κάνουμε να συμπεριφέρεται σαν κύμα (κάνοντας συμβολή ή διάθλαση) θα σημαίνει να δημιουργηθούν σχισμές σε τέτοια κλίμακα, που είναι πέρα ​​από τις δυνατότητες της μηχανικής μας.

Το πείραμα αυτό έχει γίνει όμως με ένα φουλερένιο (buckyball) – ένα μόριο από 60 άτομα άνθρακα σε σχήμα μιας μπάλας που, με περίπου διάμετρο ενός νανομέτρου, είναι αρκετά μεγάλο για να το δούμε κάτω από ένα μικροσκόπιο.

Μόνο που μας αφήνει ένα θεμελιώδες ερώτημα: πώς μπορούν τα πράγματα να είναι κύματα και σωματίδια κατά την ίδια στιγμή; Ίσως επειδή δεν είναι τίποτα από αυτά τα δύο, λέει ο Markus Arndt του Πανεπιστημίου της Βιέννης, ο οποίος έκανε τα πειράματα με φουλερένια το 1999.

Αυτό που εμείς ονομάζουμε ηλεκτρόνια ή φουλερένιο μπορεί στο τέλος τέλος, να μην είναι τίποτα παραπάνω παρά ένα κλικ σε έναν ανιχνευτή, ή στο μυαλό μας, όταν τα φωτόνια χτυπήσουν τον αμφιβληστροειδή μας. "Κύματα και σωματίδια είναι στη συνέχεια απλά κατασκευάσματα του νου μας για τη διευκόλυνση της καθημερινής κουβέντας”, συμπληρώνει ο Markus Arndt.

Πηγή: New Scientist  Μετάφραση με δικές μου αλλαγές : Physics 4u

Σε «βουνό» ιζημάτων θα σκαρφαλώσει το Curiosity

Σε «βουνό» ιζημάτων θα σκαρφαλώσει το Curiosity 

Λονδίνο

Η NASA ανακοίνωσε την τοποθεσία όπου θα προσεδαφιστεί το Curiosity, ο νέος προηγμένος ρομποτικός εξερευνητής που θα μελετήσει τον Άρη. Η αμερικανική υπηρεσία διαστήματος μετά από πολύμηνη αναζήτηση κατέληξε τελικά στον κρατήρα Gale μέσα στον οποίο υπάρχει ένα «βουνό» ιζημάτων ύψους 5 χλμ!

Η τοποθεσία κρίθηκε ιδανική επειδή η μελέτη των ιζημάτων εκτός των άλλων είναι πιθανό να οδηγήσει στον εντοπισμό ενδείξεων ή και αποδείξεων για την ύπαρξη ζωής στον κόκκινο πλανήτη

Ο εξερευνητής

Το Curiosity έχει προγραμματιστεί να εκτοξευτεί στο χρονικό διάστημα μεταξύ 25 Νοεμβρίου και 18 Δεκεμβρίου και έχει ως αποστολή να μελετήσει το έδαφος και πετρώματα του Άρη αναζητώντας γεωλογικές και κλιματικές πληροφορίες για τον πλανήτη καθώς και χημικά ίχνη ζωής.

Πρόκειται για ένα μεγάλο τροχοφόρο που εξαιτίας του μεγέθους και των πολλών και πολύπλοκων συστημάτων του δεν μπορεί να τροφοδοτείται με ηλιακούς συλλέκτες όπως οι προκάτοχοί του. Βασίζεται σε μια θερμοηλεκτρική γεννήτρια ραδιοϊσοτόπων, παρόμοια με αυτές που χρησιμοποιούνται σε πολυετείς διαπλανητικές αποστολές, ικανές να λειτουργούν αδιάκοπα για δεκαετίες.

Είναι εξοπλισμένο με κάμερες, τοποθετημένες σε διάφορα σημεία ώστε να καταγράφει εικόνες από πολλές πλευρές και γωνίες λήψεις, αλλά και με πολλά όργανα όπως, για παράδειγμα, ένα λέιζερ που θα ανοίγει τρύπες στα βράχια από μακριά.

Η αποστολή

Ο κρατήρας Gale έχει διάμετρο 154 χλμ και στο εσωτερικό του βρίσκονται αναχώματα ιζημάτων που έχουν ύψος 5 χλμ. Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν πώς ακριβώς σχηματίστηκε αυτό το «βουνό» αλλά πιστεύουν ότι εκεί βρισκόταν το δέλτα ενός ποταμού όταν στον Άρη υπήρχε νερό σε υγρή μορφή.

Το ρομπότ θα ξεκινήσει από τους πρόποδες των αναχωμάτων και θα αρχίσει προσεκτικά την ανάβαση σε αυτά. «Αν ξεκινήσεις από την βάση ενός σωρού στρωμάτων και αρχίσεις να ανεβαίνεις προς την κορυφή του είναι σαν να διαβάζεις ένα μυθιστόρημα. Πιστεύουμε ότι ο κρατήρας Gale θα είναι ένα καταπληκτικό μυθιστόρημα που θα μιλάει για την περιβαλλοντική εξέλιξη του Άρη» δήλωσε ο Τζον Γκρότζινγκερ, επικεφαλής της αποστολής.

Πηγή : Βήμα Science

Από πού προερχόμαστε; είμαστε το προϊόν αρχέγονων κβαντικών διακυμάνσεων ..

Από πού προερχόμαστε; είμαστε το προϊόν αρχέγονων κβαντικών διακυμάνσεων ..

Γιατί είμαστε εδώ; Από πού προερχόμαστε; Σύμφωνα με τους Boshongo, ένα λαό της κεντρικής Αφρικής, πριν από μας υπήρχε μόνο σκοτάδι, νερό και ο μεγάλος θεός Bumba. Μια μέρα που ο Bumba είχε πόνο στο στομάχι και από τον εμετό του προήλθε ο Ήλιος. Ο Ήλιος εξάτμισε κάποια ποσότητα νερού και εμφανίστηκε έτσι η Γη. Όμως ο Bumba μετά έκανε και πάλι εμετό και έτσι δημιουργήθηκε η Σελήνη, τα άστρα και στη συνέχεια η λεοπάρδαλη, ο κροκόδειλος, η χελώνα και στο τέλος τέλος ο άνθρωπος.

Αυτός ο μύθος περί Δημιουργίας, όπως και πολλοί άλλοι, προσπαθεί να απαντήσει σε τέτοιου είδους ερωτήματα, που ακόμα ρωτάμε. Ευτυχώς, όμως σήμερα έχουμε ένα εργαλείο για να δώσουμε τις κατάλληλες απαντήσεις: την επιστήμη.

Η πρώτη επιστημονική απόδειξη για την εμφάνιση της ζωής ήρθε πριν από περίπου 80 χρόνια, όταν ο Edwin Hubble άρχισε τις παρατηρήσεις του στη δεκαετία του 1920, με το τηλεσκόπιο των 100 ιντσών, στο όρος Wilson στο Los Angeles.

Με έκπληξη ο Hubble διαπίστωσε ότι σχεδόν όλοι οι γαλαξίες απομακρύνονται από εμάς. Επιπλέον, όσο πιο μακρινοί είναι οι γαλαξίες, τόσο πιο γρήγορα απομακρύνονται. Η διαστολή του σύμπαντος ήταν μια από τις πιο σπουδαίες επιστημονικές ανακαλύψεις όλων των εποχών.

Αυτό το εύρημα μετασχημάτισε το δημόσιο  διάλογο σχετικά με το αν το σύμπαν είχε ένα ξεκίνημα. Αν οι γαλαξίες απομακρύνονται μεταξύ τους τώρα, τότε αυτοί θα έπρεπε να ήταν πιο κοντά στο παρελθόν. Αν η ταχύτητά τους ήταν σταθερή τότε πριν από δισεκατομμύρια χρόνια όλοι τους θα βρίσκονταν στο ίδιο σημείο. Ήταν αυτό το σημείο η απαρχή του σύμπαντος; Εκείνη την εποχή πολλοί επιστήμονες δυσφορούσαν με την ιδέα ότι το σύμπαν είχε μια αρχή, διότι αυτό υπονοούσε την κατάρρευση της φυσικής.

Θα έπρεπε κάποιος να επικαλεστεί ένα εξωτερικό παράγοντα, που για ευκολία μπορεί κανείς να τον ονομάσει Θεό, για να εξηγήσει το πώς ξεκίνησε το σύμπαν. Γι αυτό οι επιστήμονες προτίμησαν να λένε ότι το σύμπαν διαστέλλεται μεν στον παρόντα χρόνο, αλλά δεν είχε δε καμιά αρχή. Ίσως η πιο γνωστή θεωρία τότε ήταν η θεωρία της σταθερής κατάστασης, που προτάθηκε το 1948.

Σύμφωνα με τη θεωρία της σταθερής κατάστασης το σύμπαν υπήρχε από πάντα και ήταν το ίδιο σε όλες τις χρονικές στιγμές. Αυτή η τελευταία ιδιότητα είχε το μεγάλο πλεονέκτημα ότι θα μπορούσε να ελεγχθεί, μια κρίσιμη παράμετρος για την επιστημονική μέθοδο. Και γι αυτό αυτή η θεωρία διαπιστώθηκε ελλιπής.

Παρατηρητικά δεδομένα που επιβεβαίωναν την ιδέα ότι το σύμπαν είχε μια πολύ πυκνή αρχή εμφανίστηκαν τον Οκτώβριο του 1965, με την ανακάλυψη της μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου σε όλο το διάστημα. Η μόνη λογική ερμηνεία της ήταν ότι αυτή η ακτινοβολία υποβάθρου είναι ότι απέμεινε από μια αρχέγονη θερμή και πυκνή κατάσταση. Καθώς το σύμπαν διαστέλλεται, η ακτινοβολία ολοένα ψύχεται για να καταλήξει στα κατάλοιπα επίπεδα που βλέπουμε σήμερα.

Η θεωρία δικαιολογεί πολύ καλά αυτή την άποψη. Με τον Roger Penrose δείξαμε ότι αν η γενική θεωρία της σχετικότητας είναι ορθή, τότε θα υπάρχει μια ιδιομορφία, ένα σημείο με άπειρη πυκνότητα και χωροχρονική καμπυλότητα, εκεί όπου ο χρόνος έχει μια αρχή.

Το σύμπαν ξεκίνησε με τη Μεγάλη Έκρηξη, διαστελλόμενο με ολοένα πιο γρήγορη ταχύτητα (ακόμα και πιο γρήγορα από το φως). Αυτό το στάδιο ονομάζεται πληθωρισμός, ενώ αποδεικνύεται ότι ο πληθωρισμός στο αρχέγονο σύμπαν ήταν πάρα πολύ γρήγορος: το σύμπαν διπλασίασε το μέγεθός του πολλές φορές μέσα ένα πολύ μικρό κλάσμα δευτερολέπτου.

Ο πληθωρισμός έκανε το σύμπαν πολύ μεγάλο, πολύ ομοιόμορφο και επίπεδο. Ωστόσο, δεν ήταν εντελώς ομογενές: υπήρξαν μικροσκοπικές διακυμάνσεις από τόπο σε τόπο. Οι διακυμάνσεις αυτές οφείλονται σε μικρές διαφορές στη θερμοκρασία του αρχέγονου σύμπαντος, τις οποίες μπορούμε να δούμε στο Μικροκυματικό Κοσμικό Υπόβαθρο.

Οι διακυμάνσεις σημαίνουν ότι ορισμένες περιοχές θα επεκτάθηκαν λιγότερο γρήγορα. Οι βραδύτερες περιοχές σταμάτησαν να διαστέλλονται και κατέρρευσαν πάλι για να σχηματίσουν τους γαλαξίες και τα άστρα. Και στη συνέχεια τα ηλιακά συστήματα.

Εμείς οφείλουμε την ύπαρξή μας σ’ αυτές τις διακυμάνσεις. Αν το αρχέγονο σύμπαν ήταν εντελώς ομοιόμορφο, δεν θα υπήρχαν τα άστρα και συνεπώς η ζωή δεν θα μπορούσε να αναπτυχθεί.

Παρόλα αυτά υπάρχουν πολλά ακόμη μυστήρια που δεν κατανοούμε. Είμαστε όμως πολύ κοντά στην απάντηση των πανάρχαιων ερωτήσεων. Από πού προερχόμαστε; Και είμαστε τα μόνα όντα στο σύμπαν που μπορούν να θέσουν αυτές τις ερωτήσεις;

Ο μεγάλος φυσικός Stephen Hawking

Άρθρο του Stephen Hawking στο New Scientist  Μετάφραση : Physics 4u

και λίγη περισσότερη θεωρία . . .

Στην επιστήμη της κοσμολογίας, Μεγάλη έκρηξη (Big Bang, Μπιγκ Μπανγκ) ονομάζεται η θεωρία σύμφωνα με την οποία το σύμπαν δημιουργήθηκε από μια υπερβολικά πυκνή και θερμή κατάσταση, πριν από περίπου 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια. Η θεωρία αυτή για τη δημιουργία του σύμπαντος είναι η πιο διαδεδομένη αυτή τη στιγμή στην Επιστημονική κοινότητα. Ο όρος Big Bang χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Φρεντ Χόυλ (Fred Hoyle) σε μια ραδιοφωνική εκπομπή του BBC, το κείμενο της οποίας δημοσιεύτηκε το 1950. Ο Χόυλ δεν χρησιμοποίησε τον όρο για να περιγράψει μία θεωρία, αλλά για να ειρωνευτεί τη νέα ιδέα. Παρόλα αυτά ο όρος επικράτησε αποβάλλοντας το ειρωνικό του περιεχόμενο.

O Στήβεν Χώκινγκ (Stephen Hawking, γενν. 8 Ιανουαρίου 1942) είναι Βρετανός θεωρητικός φυσικός.
Το 1962 οι γιατροί πληροφόρησαν τον Χώκινγκ ότι έπασχε από μια ασθένεια του νευρομυϊκού συστήματος και ότι του απέμεναν μόνο 2 χρόνια ζωής. Ωστόσο, εκείνος έγινε ένας εξαίρετος ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ και επίτιμο μέλος του Conville and Cauius College. Από το 1979 έως σήμερα είναι Λουκασιανός καθηγητής Μαθηματικών και Θεωρητικής Φυσικής του Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ.
Ο καθηγητής Χώκινγκ, γνωστός κυρίως για την θεωρητική εργασία του για τις μαύρες τρύπες, έστρεψε το ενδιαφέρον του στη φύση της γένεσης του Σύμπαντος. Οι θεωρίες του ενισχύθηκαν σημαντικά από τις ανακαλύψεις του δορυφόρου COBE.
Έχει πάμπολλες τιμητικές διακρίσεις. Έλαβε τον τίτλο του "Συνοδού επί τιμής" και είναι μέλος της Βασιλικής Εταιρίας του Λονδίνου και της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ.

Πηγή θεωρίας : Wikipedia

Κολοσσιαία «δεξαμενή» νερού κοντά σε μαύρη τρύπα

 Κολοσσιαία «δεξαμενή» νερού κοντά σε μαύρη τρύπα 

Λονδίνο

Μια ακόμη εκπληκτική όσο και σχεδόν ασύλληπτη για τα δικά μας δεδομένα ανακάλυψη έκαναν οι επιστήμονες που εξερευνούν το Σύμπαν. Εντόπισαν έναν μακρινό κβάζαρ (πυρήνας ενεργού γαλαξία) ο οποίος αντλεί ενέργεια από μια γιγάντια μαύρη τρύπα. Το τοπικό κοσμικό περιβάλλον επέτρεψε σύμφωνα με τους επιστήμονες την παραγωγή τεράστιων ποσοτήτων νερού. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητών η ποσότητα του νερού που υπάρχει στην «δεξαμενή» που έχει δημιουργηθεί στον κβάζαρ περιέχει 140 τρισεκατομμύρια φορές περισσότερο νερό από όσο έχουν συνολικά οι ωκεανοί της Γης!

Αρχαία γαλαξιακή πηγή νερού

Το κβάζαρ που έχει λάβει την κωδική ονομασία APM 08279+525 μελέτησαν δύο ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες επικεφαλής των οποίων ήταν επιστήμονες του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) και της NASA. Το κβάζαρ βρίσκεται σε απόσταση 12 δις ετών φωτός, δηλαδή ο γαλαξίας στον οποίο βρίσκεται είναι από τους πρώτους που δημιουργήθηκαν στο Σύμπαν αν υπολογίσουμε ότι η Μεγάλη Έκρηξη έγινε πριν από περίπου 13,4 δις έτη και οι πρώτοι γαλαξίες εκτιμάται ότι άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια έτη αργότερα.

«Η ανακάλυψη είναι σημαντική γιατί εκτός των άλλων αποδεικνύει ότι η παρουσία του νερού ήταν έντονη στο Σύμπαν από την αρχή της δημιουργίας του. Βέβαια εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα μοναδικό κοσμικό περιβάλλον που επιτρέπει την παραγωγή τέτοιας ποσότητας νερού» αναφέρει ο Ματ Μπράφορντ, στέλεχος του Jet Propulsion Laboratory της NASA που ήταν επικεφαλής της μίας ερευνητικής ομάδας. Το νερό που εντοπίστηκε στο κβάζαρ είναι το πιο μακρινό και πιο παλιό που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα.

Η γιγάντια μαύρη τρύπα

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τον φασματογράφο Z-Spec, στο παρατηρητήριο CSO στη Χαβάη το οποίο ελέγχεται από το Caltech. Εκτός από το νερό οι ερευνητές κατάφεραν να μελετήσουν και την μαύρη τρύπα που «φιλοξενεί» το κβάζαρ η οποία έχει μάζα 20 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου και παράγει ενέργεια ανάλογη με εκείνη χιλίων τρισεκατομμυρίων Ήλιων.

Φωτογραφία-Γραφικό : CXC/M.Weiss; X-ray: NASA/CXC/PSU/G.Chartas

 Πηγή : Βήμα Science

Αδύνατο το ταξίδι στον χρόνο

Αδύνατο το ταξίδι στον χρόνο 

Όπως τα φαίνεται τα ταξίδια στον χρόνο θα παραμείνουν «ζωντανά» μόνο σε βιβλία και ταινίες επιστημονικής φαντασίας

Παρίσι

Ομάδα φυσικών από το Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας του Χονγκ Κονγκ υποστηρίζει πώς τίποτε δεν μπορεί να ταξιδέψει με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή του φωτός. Αυτό, μεταξύ άλλων, σημαίνει ότι τα ταξίδια στον χρόνο είναι αδύνατο να πραγματοποιηθούν αφού για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να αναπτυχθούν ταχύτητες μεγαλύτερες από εκείνη του φωτός.

Ο ΚΟΚ του Σύμπαντος

Οι ερευνητές απέδειξαν πώς ούτε ένα μεμονωμένο φωτόνιο ούτε μια δέσμη φωτός, δεν μπορούν να κινηθούν με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή του φωτός «υπακούοντας» έτσι στην θεωρία του Αϊνστάιν.

«Ο Αϊνστάιν είχε πει ότι η ταχύτητα του φωτός είναι είναι ο κώδικας οδικής κυκλοφορίας του σύμπαντος ή με πιο απλά λόγια: τίποτε δεν μπορεί να τρέξει ταχύτερα από το φως. Η ερευνητική ομάδα υπό τον καθηγητή Ντιού Σένγκβανγκ απέδειξε ότι ένα φωτόνιο, που αποτελεί την θεμελιώδη κβαντική δομή του φωτός, υπακούει στον κώδικα οδικής κυκλοφορίας όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα» αναφέρει σε ανακοίνωση του το πανεπιστήμιο.

Το ταξίδι στο χρόνο

Θεωρητικώς αν ένα σήμα σταλεί με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή του φωτός, θα ταξιδέψει πίσω στον χρόνο. Η πιθανότητα αυτή απέκτησε νέο ενδιαφέρον κατά την τελευταία δεκαετία, με διάφορους ερευνητές να πειραματίζονται με οπτικούς παλμούς που μπορούσαν να ταξιδέψουν στις λεγόμενες «υπερ-φωτεινές ταχύτητες διάδοσης» - που μπορούσαν δηλαδή να κινηθούν ταχύτερα από το φως.

Αποδείχθηκε ότι οι παρατηρήσεις που έγιναν με αυτούς τους παλμούς δεν ήταν τίποτε άλλο από ένα οπτικό φαινόμενο αλλά πολλοί επιστήμονες επέμειναν στην δυνατότητα χρονικών ταξιδιών ευελπιστώντας ότι ένα μεμονωμένο φωτόνιο θα μπορούσε να τρέξει ταχύτερα από το φως.

Τα πειράματα

Οι ερευνητές στο Χονγκ Κονγκ θέλησαν να βάλουν ένα τέλος σε αυτό το ζήτημα και για τον λόγο αυτό αποφάσισαν για πρώτη φορά να μετρήσουν την μεγαλύτερη (τελική) ταχύτητα που μπορεί να αναπτύξει ένα φωτόνιο. Τα πειράματα έδειξαν ότι ένα φωτόνιο δεν μπορεί να ξεπεράσει την ταχύτητα c, του φωτός στο κενό.

«Η μελέτη επιβεβαιώνει την θεωρία του Αϊνστάιν για την αιτιότητα, αφού ένα φαινόμενο δεν μπορεί να προηγείται της αιτίας του. Τα ευρήματα της μελέτης μπορούν να ανοίξουν νέους δρόμους στον τομέα της μετάδοσης πληροφοριών και ειδικά στην κβαντική πληροφορική» αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Πηγή : Βήμα Science

 και λίγη περισσότερη θεωρία . . .

Η ειδική σχετικότητα είναι μια θεωρία της δομής του χωροχρόνου, την οποία εισήγαγε ο Άλμπερτ Άινσταϊν το 1905. Βασίζεται σε δύο αξιώματα τα οποία είναι αντίθετα με την κλασική μηχανική:

1. Οι νόμοι της φυσικής είναι οι ίδιοι για όλους τους παρατηρητές που βρίσκονται σε αδρανειακό σύστημα αναφοράς (αρχή σχετικότητας του Γαλιλαίου).
2. Η ταχύτητα του φωτός στο κενό είναι ίδια για όλους τους παρατηρητές, ανεξαρτήτως της σχετικής τους κίνησης ή της κίνησης της πηγής του φωτός.

Πηγή θεωρίας : Wikipedia

Το μαγικό καλαμάκι

Θέλετε να πίνετε τον χυμό σας με έναν εντυπωσιακό τρόπο;

Δροσιζόμαστε με το μαγικό καλαμάκι στην Βιβλιοθήκη της Βέροιας

Να ένας εύκολος τρόπος να μεταφέρεις υγρά στο εργαστήριο, χωρίς να λερώσεις!

Υλικά

1 καλαμάκι ή έναν διαφανή σωλήνα
νερό ή χυμό ή υγρό με το οποίο δεν θέλουμε να λερωθούμε
1 ποτήρι ή μία λεκάνη

Βήματα

1. Τοποθετούμε το καλαμάκι, με ανοιχτά τα δύο άκρα του, μέσα σε ένα ποτήρι με νερό ή χυμό. Φροντίζουμε το καλαμάκι να ακουμπά στον πάτο του ποτηριού.
2. Κλείνουμε απότομα με το δάκτυλό μας το άκρο από το καλαμάκι και το ανασηκώνουμε, χωρίς να ελευθερώσουμε το δάκτυλό μας. Τι παρατηρούμε; Γιατί γίνεται αυτό;
3. Αφήνουμε το δάκτυλό μας ελεύθερο. Τι παρατηρούμε; Τι εφαρμογές έχει το συγκεκριμένο πείραμα στην χημεία;
4. Δοκίμασε το πείραμα και με άλλα υγρά. Τι παρατηρείς; Υπάρχουν διαφορές;
Τι θα γινόταν αν το πείραμα το κάναμε σε κενό αέρος;
Ποια δύναμη συγκρατεί το νερό μέσα στο καλαμάκι μας και γιατί;

 Να ένας διασκεδαστικός τρόπος να πίνεις την πορτοκαλάδα σου!

Γιατί γίνεται αυτό; Τι συγκρατεί το νερό στο καλαμάκι;

Ατμοσφαιρική πίεση ή «Βαρομετρική πίεση» ονομάζεται η πίεση που ασκεί η ατμόσφαιρα με το βάρος της στην επιφάνεια της Γης, όπως αυτό καθορίζεται και από την ατμοσφαιρική κυκλοφορία.
Στην επιφάνεια της Γης η ατμοσφαιρική πίεση ισούται κατά μέσον όρο με το βάρος στήλης ύδατος ύψους 11 μ.(m) περίπου ή με το βάρος στήλης υδραργύρου ύψους 760 χιλ. (mm).
Η ατμοσφαιρική πίεση που υφίσταται το σώμα του ανθρώπου αντισταθμίζεται από τον αέρα και τα λοιπά ρευστά που κυκλοφορούν εντός του οργανισμού του.

O Τορρικέλι (Torricelli) για να αποδείξει την ύπαρξη ατμοσφαιρικής πίεσης χρησιμοποίησε μια λεκάνη με υδράργυρο και ένα δοκιμαστικό σωλήνα. Γέμισε το δοκιμαστικό σωλήνα με υδράργυρο, τον αναποδογύρισε συγκρατώντας τον υδράργυρο και τον βύθισε στην λεκάνη κρατώντας τον όρθιο. Παρατήρησε ότι ο υδράργυρος άρχισε να πέφτει μέχρι να σταματήσει σε ένα σημείο πάνω από την ελεύθερη επιφάνεια του υδραργύρου στην λεκάνη. Από το πείραμα αυτό διαπίστωσε ότι η στάθμη σταθεροποιείται πάντα στα 760 χιλιοστά περίπου πάνω από την ελεύθερη επιφάνεια του υδραργύρου στη λεκάνη. Τελικά κατέληξε ότι ο υδράργυρος στη λεκάνη δέχεται πίεση από την ατμόσφαιρα, η οποία εξισορροπεί την πίεση που δέχεται ο υδράργυρος της λεκάνης από τον υδράργυρο στο σωλήνα. Σύμφωνα με την ισορροπία δυνάμεων η συνολική δύναμη, που δέχεται ο υδράργυρος από την ατμόσφαιρα, ισούται με το βάρος του υδραργύρου του δοκιμαστικού σωλήνα, που βρίσκεται πάνω από την επιφάνεια του υδραργύρου της λεκάνης. Έτσι απέδειξε ότι υπάρχει ατμοσφαιρική πίεση. Από το πείραμα αυτό μετράται η ατμοσφαιρική πίεση σε χιλιοστά στήλης υδραργύρου, δηλαδή σε mm Hg (το χημικό σύμβολο του υδραργύρου) ή προς τιμή του Τορικέλι σε torr.

wikipedia

Διάρκεια πειράματος : 1 λεπτό
Βαθμός δυσκολίας : 1/5
Εφαρμογή : Φυσική Ε' Δημοτικού  Ατμοσφαιρική Πίεση - Μηχανική   Φυσική Β' Γυμνασίου  Ατμοσφαιρική Πίεση

Δοκιμάζοντας το πείραμα το μαγικό καλαμάκι στην Βιβλιοθήκη της Βέροιας

Κείμενο - φωτογραφίες : Τίνα Νάντσου

Πειράματα με το μαγικό βαλιτσάκι της Τίνας

5-7-2011 Πειράματα με το μαγικό βαλιτσάκι της Τίνας, a photo by Veria Public Library on Flickr.

Το μαγικό καλαμάκι. Γιατί το νερό δεν πέφτει από το καλαμάκι; Το πείραμα έγινε στη Βιβλιοθήκη της Βέροιας στα πλαίσια του μαθήματος Το μαγικό βαλιτσάκι της Τίνας.

Παρεξενιές της κβαντομηχανικής: Το πεδίο που δεν υπάρχει

Μία κβαντομηχανική παραξενιά που θεωρείται ότι είναι από τις λιγότερο γνωστές στον κόσμο, το φαινόμενο Aharonov-Bohm, ίσως έχει μεγάλη σημασία για να βρεθεί μια επιστημονική εξήγηση για το πώς λειτουργεί η ραδιονική δηλαδή η γνωστή μας ραβδοσκοπία!

Μήπως βρέθηκε το μποζόνιο Higgs;

Εντυπωσιακά αποτελέσματα από το LHC στο CERN

Οι ερευνητές των στοιχειωδών σωματιδίων θα μπορούσαν να συγχωρεθούν για το αίσθημα της κούρασης που νιώθουν. Ένα απροσδόκητο σήμα στα δεδομένα που μελετούν από  τον  Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων LCH για άλλη μια φορά αποδίδεται  στο μποζόνιο Higgs - το υποθετικό σωματίδιο που ελπίζουμε ότι θα βρεθεί στο CERN.
Η είδηση ​​δημιουργεί ελπίδες ότι η από καιρό αναμενόμενη εύρεση του  σωματιδίου μπορεί τελικά να είναι εφικτή - μετά την αναφορά που είχε γίνει στις αρχές του χρόνου για την πιθανή εύρεση του σωματιδίου που τελικά ήταν ένας ψευδής συναγερμός ( δες εδώ )  Ωστόσο, το σήμα μπορεί και πάλι να είναι ένα στατιστικό λάθος που θα μπορούσε να εξαφανιστεί, όταν τα δεδομένα που θα συγκεντρώσουμε από την έρευνα  θα είναι περισσότερα.
Κατά τη σύγκρουση  δεσμών  πρωτονίων  στον  ανιχνευτή ATLAS στον LHC, που βρίσκεται κοντά στη Γενεύη, στην  Ελβετία, βρέθηκε μια αναπάντεχη αφθονία ζευγών μποζονίων W, τα οποία μεταφέρουν την ασθενή πυρηνική δύναμη, με ενέργειες μεταξύ περίπου 120 με 140 gigaelectronvolts (GeV).
Αυτά τα ζεύγη μποζονίων θα μπορούσαν  να οφείλονται σε ένα σωματίδιο Higgs με μάζα στο εύρος των  ζευγών των μποζονίων W (οι μάζες των σωματιδίων και οι ενέργειες  αντιμετωπίζονται εναλλακτικά επειδή η μάζα  εύκολα μετατρέπεται  σε ενέργεια κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων των σωματιδίων και των διασπάσεων τους).
Η παρουσίαση αυτών των δεδομένων  έγινε την Παρασκευή από τον Kyle Cranmer του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης κατά τo Europhysics Conference of High-Energy Physics στην  Grenoble της Γαλλίας.


Πηγή : New Scientist                 Ελεύθερη μετάφραση : Τίνα Νάντσου
           Physics World

Ο μεγάλος φυσικός Peter  Higgs

και λίγη περισσότερη θεωρία....

Μποζόνια: σωμάτια που υπακούουν στη στατιστική Bose-Einstein. Έχουν ακέραιο spin. Μποζόνια είναι όλα τα σωμάτια αλληλεπίδρασης (φωτόνια, γλοιόνια, βαρυτόνια, W+, W_, Z).
Καθιερωμένο πρότυπο (Standart Model) : η θεωρία που περιγράφει τα στοιχειώδη σωματίδια και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις , εκτός της βαρύτητας.Σύμφωνα με αυτό το πρότυπο υπάρχουν 12 στοιχειώδη σωμάτια ( δες φωτογραφία ) 6 λεπτόνια και 6 κουαρκς. Τα στοιχειώδη σωμάτια αλληλεπιδρούν μεταξύ τους με την ανταλλαγή μποζονίων.

Το καθιερωμένο πρότυπο

Μηχανισμός Higgs: εξηγεί πώς τα σωματίδια αποκτούν μάζα και γιατί οι μάζες τους είναι τόσο διαφορετικές. Το σωματίδιο Higgs είναι μία από τις συνιστώσες του πεδίου Higgs και η ύπαρξή του προβλέπεται από το Καθιερωμένο πρότυπο. Η εύρεση του σωματιδίου Higgs θα κλείσει ένα από τα ελάχιστα κενά του Καθιερωμένου προτύπου.
Επειδή ο χρόνος ζωής του σωματιδίου Higgs είναι πάρα πολύ μικρός η ανίχνευσή του θα παρατηρηθεί έμμεσα μέσω των προϊόντων που διασπάται και τα οποία είναι ανιχνεύσιμα.

Το σωματίδιο πήρε το όνομα του από τον Βρετανό επιστήμονα Πίτερ Χιγκς που ήταν ο πρώτος που μίλησε για αυτό πριν από 44 χρόνια. Το μποζόνιο Χιγκς είναι το μόνο από τα σωματίδια του Καθιερωμένου Μοντέλου που εξακολουθεί να διαφεύγει από τα όργανα παρατήρησης των ερευνητών. Αυτό συμβαίνει γιατί, σύμφωνα με τη θεωρία, εμφανίζεται μόνο σε εξαιρετικά υψηλές ενέργειες σαν αυτές που παρήχθησαν αμέσως μετά την Μεγάλη Έκρηξη.
Στα πειράματα που γίνονται με τον LHC γίνονται συνεχώς προσπάθειες αναδημιουργίας των συνθηκών που επικράτησαν όταν συνέβη η Μεγάλη Έκρηξη και έτσι πιστεύεται ότι είναι πολύ πιθανό να εντοπιστεί εκεί το μποζόνιο. Ο Πίτερ Χιγκς πιστεύει ότι με την χρήση του επιταχυντή στο CERN είναι πλέον θέμα χρόνου για να επιβεβαιωθεί και πειραματικά η ύπαρξη του μποζονίου που φέρει το όνομά του. Ο 82χρονος επιστήμονας ευελπιστεί ότι αυτό θα συμβεί σύντομα ώστε να προλάβει να πάρει στα χέρια του το Νόμπελ Φυσικής που θεωρείται βέβαιο ότι θα λάβει σε περίπτωση που κάνει την εμφάνιση του το μυστηριώδες σωματίδιο.

Στο παραπάνω σχέδιο μπορεί να καταλάβουμε  πώς το σωματίδιο Higgs δημιουργεί τη μάζα των άλλων σωματιδίων. Ο κενός χώρος παρομοιάζεται με μια παραλία γεμάτη με παιδιά. Ένα σωμάτιο που διασχίζει την περιοχή αυτή του χώρου παρομοιάζεται με την άφιξη ενός παγωτατζή. Η αλληλεπίδρασή του με τα παιδιά τον επιβραδύνει και τον κάνει να συμπεριφέρεται σα να απόκτησε μάζα.

Συχνά το σωματίδιο Higgs αναφέρεται ως σωματίδιο του Θεού. Αυτός ο χαρακτηρισμός ποτέ δεν δίνεται από επιστήμονες αλλά είναι μια "εξυπνάδα" των ΜΜΕ που εκμεταλλεύτηκαν (με κάκιστο τρόπο) ένα εκλαϊκευτικό βιβλίο του Lederman με αντίστοιχο τίτλο. Μάλιστα, είναι ενδιαφέρον να ακουστεί πώς μπήκε αυτός ο τίτλος ("The God Particle") στο βιβλίο Η αρχική πρόταση του Lederman ήταν "The Goddam Particle", δηλαδή το καταραμένο σωματίδιο, που ο εκδότης δεν το δέχτηκε και το άλλαξε σε God Particle !!!! Αυτά από μια συνέντευξη που είχε δώσει ο ίδιος ο Higgs . Την παραπάνω πληροφορία μου έδωσε ο Ν.Δ. Τράκας Αναπληρωτής καθηγητής του ΕΜΠ.

Σχετική  αρθρογραφία:


Physics ntua
Για τη Φυσική του Γιάννη Φιορεντίνου
Britannica 
Physics 4u
καθώς και το Εισαγωγή στη Σύγχρονη Φυσική Ι.Γραμματικάκη Εκδόσεις Δημόπουλου