ESA: Οι πιο ξεκάθαρες αποδείξεις έως σήμερα για τις απώλειες των πολικών πάγων

Η αλλαγή στο πάχος των φύλλων πάγου ανά χρόνο

Μετά από δύο δεκαετίες δορυφορικών παρατηρήσεων, μια διεθνής ομάδα εμπειρογνωμόνων που ήρθαν σε επαφή μέσω της ESA και της NASA έκανε την πιο ακριβή εκτίμηση που έχει γίνει έως σήμερα για τις απώλειες των πάγων της Ανταρκτικής και της Γροιλανδίας.

Η νέα μελέτη δείχνει ότι η τήξη των φύλλων πάγου της Ανταρκτικής και της Γροιλανδίας έχει προσθέσει 11.1 χιλιοστά στο επίπεδο της θάλασσας σε παγκόσμια κλίμακα από το 1992. Αυτό ισοδυναμεί περίπου με το 20% της συνολικής ανόδου της θάλασσας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Περίπου τα δύο τρίτα της απώλειας των πάγων προήλθε από τη Γροιλανδία, και το υπόλοιπο από την Ανταρκτική.

Παρά το γεγονός ότι οι απώλειες από τα φύλλα πάγου εμπίπτουν στο αναφερόμενο εύρος που αναφέρεται από τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή το 2007, η εξάπλωση της εκτίμησης εκείνη την εποχή ήταν τόσο ευρεία ώστε δεν ήταν σαφές αν η Ανταρκτική μεγάλωνε ή συρρικνωνόταν.

Loading...

Οι νέες εκτιμήσεις αποτελούν μια τεράστια βελτίωση – με τουλάχιστον διπλάσια ακρίβεια – χάριν στην ενσωμάτωση περισσότερων δορυφορικών δεδομένων, και επιβεβαιώνουν ότι τόσο η Ανταρκτική όσο και η Γροιλανδία χάνουν πάγο.

Η μελέτη δείχνει επίσης ότι το συνδυασμένο ποσοστό της τήξης των φύλλων πάγου έχει αυξηθεί με την πάροδο του χρόνου και, συνολικά, η Γροιλανδία και η Ανταρκτική χάνουν πλέον περισσότερο από τρεις φορές πιο πολύ πάγο, που αντιστοιχεί σε 0.95 χιλιοστά της ανόδου της στάθμης της θάλασσας ανά έτος, όπως συνέβαινε τη δεκαετία του 1990, που τότε αντιστοιχούσε σε 0.27 χιλιοστά της ανόδου της στάθμης της θάλασσας ανά έτος.

Υποχώρηση ρεύματος πάγου

Οι 47 εμπειρογνώμονες συνδύασαν παρατηρήσεις από 10 διαφορετικές δορυφορικές αποστολές για να συμβιβάσουν τις διαφορές μεταξύ των δεκάδων προηγούμενων μελετών σχετικά με τα φύλλα πάγου και δημοσίευσαν την πρώτη ολοκληρωμένη μέτρηση της αλλαγής των πολικών πάγων.

Οι δορυφόροι που ασχολούνται με την Παρατήρηση της Γης αποτελούν ένα σημαντικό εργαλείο για την παρακολούθηση των πολικών πάγων επειδή διαθέτουν όργανα που μετρούν μεταβολές στο πάχος των φύλλων πάγου, διακυμάνσεις στην ταχύτητα των παγετώνων, ακόμη και μικρές αλλαγές στο πεδίο βαρύτητας της Γης που προκαλούνται από λιώσιμο των πάγων.

Όπως τονίζεται στην εργασία ‘A Reconciled Estimate of Ice Sheet Mass Balance’ που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Science, οι ερευνητές ταίριαξαν προσεκτικά τις χρονικές περιόδους και τις περιοχές της έρευνας και συνδύασαν μετρήσεις από Ευρωπαϊκούς, Καναδικούς, Αμερικάνικους και Ιαπωνικούς δορυφόρους.

Οι μετρήσεις αποκτήθηκαν από όργανα όπως τα ραντάρ υψομέτρου και τα ραντάρ συνθετικού διαφράγματος που έχουν χρησιμοποιηθεί στις αποστολές της ESA ERS-1, ERS-2 και Envisat από το 1991.

«Η επιτυχία αυτού του εγχειρήματος οφείλεται στη συνεργασία της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας, καθώς και στην παροχή επακριβών δορυφορικών αισθητήρων από τις διαστημικές υπηρεσίες μας», δήλωσε ο καθηγητής Andrew Shepherd από το Πανεπιστήμιο του Leeds και ένας εκ των ερευνητών που ηγούντο της μελέτης.

«Χωρίς αυτές τις προσπάθειες δεν θα ήμασταν σε θέση να πούμε στους ανθρώπους με σιγουριά πόσο έχουν μεταβληθεί οι πάγοι της Γης και να τερματιστεί η αβεβαιότητα που υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια.»

Στη μελέτη διαπιστώθηκε επίσης μεταβολές στο ρυθμό της αλλαγής των φύλλων πάγου στην Ανταρκτική και τη Γροιλανδία.

«Ο ρυθμός απώλειας πάγου στη Γροιλανδία έχει αυξηθεί σχεδόν πέντε φορές από τα μέσα της δεκαετίας του 1990.

«Σε αντίθεση, ενώ οι περιφερειακές αλλαγές στους πάγους της Ανταρκτικής είναι μερικές φορές αρκετά εντυπωσιακές με την πάροδο του χρόνου, το συνολικό ισοζύγιο παρέμεινε αρκετά σταθερό - τουλάχιστον με την ασφάλεια των δορυφορικών μετρήσεων που έχουμε στο χέρι», είπε ο συν-επικεφαλής της μελέτης Δρ Erik Ivins από το Jet Propulsion Laboratory της NASA.

Η άσκηση Ice Sheet Mass Balance Inter-comparison είναι μια συνεργασία μεταξύ 47 ερευνητών από 26 εργαστήρια, με την υποστήριξη της ESA και της NASA.

Το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα GMES για την Παγκόσμια Παρακολούθηση για το Περιβάλλον και την Ασφάλεια θα συνεχίσει να παρακολουθεί τις αλλαγές στα πολικά φύλλα πάγων κατά τη διάρκεια των επόμενων δεκαετιών, μέσω των αισθητήρων SAR και των ραντάρ υψομέτρου που υπάρχουν στις αποστολές Sentinel-1 και Sentinel-3, που έχουν προγραμματιστεί να ξεκινήσουν από το 2013 και μετά.

Πηγή:ESA