Kurt Wüthrich : Μόλις πάρεις το Νόμπελ, ο κόσμος πιστεύει ότι μπορείς να λύσεις όλα τα προβλήματα

Ο φιλέλληνας νομπελίστας Kurt Wüthrich μιλά στην κρητική εφημερίδα Πατρίς:
“Οταν πάρεις το Νόμπελ, ο κόσμος πιστεύει ότι μπορείς να λύσεις οποιοδήποτε πρόβλημα”

Στήριξε την Ελλάδα και υπέγραψε το υπόμνημα των 22 παγκοσμίου φήμης επιστημόνων προς τους Ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ζητώντας την ένθερμη υποστήριξη της Ελλάδος και των ακαδημαϊκών και ερευνητικών της ιδρυμάτων.
Ο Ελβετός νομπελίστας, Kurt Wüthrich, βρίσκεται αυτές τις ημέρες στο Ηράκλειο, προσκεκλημένος του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας που οργανώνει τις διαλέξεις Ωνάση.
Προχθές το βράδυ πραγματοποίησε δημόσια ομιλία με θέμα της πρωτεΐνες και την καθημερινότητά μας.
Στον κ. Kurt Wüthrich απενεμήθη το Βραβείο Νόμπελ Χημείας 2002, για τη συμβολή του στην ανάπτυξη της φασματοσκοπίας πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού (NMR) για τον προσδιορισμό της τρισδιάστατης δομής βιολογικών μακρομορίων.
Μιλά στην «Π» για την έρευνα, τον τρόπο που το Νόμπελ επηρέασε τη ζωή του και την Κρήτη.

Τι ρόλο παίζουν οι πρωτεΐνες στην καθημερινότητά μας;

«Οι πρωτεΐνες παίζουν και πάντα έπαιζαν ένα σημαντικό ρόλο στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Η επιστήμη των πρωτεϊνών άρχισε ιστορικά με τη μελέτη του μαλλιού των προβάτων στη Νέα Ζηλανδία και την Αυστραλία. Υπήρχε λόγος που μελετήθηκε η πρωτεΐνη του μαλλιού για να βελτιωθεί η ποιότητά του για την παραγωγή ρούχων. Έτσι άρχισε. Οι μελέτες των πρωτεϊνών συνεχίστηκαν στο δέρμα, τα ανθρώπινα μαλλιά και, τελικά, μελετήθηκαν οι πρωτεΐνες στον οργανισμό του ανθρώπου προκειμένου να διαπιστωθεί, για παράδειγμα, πώς μεταφέρεται το οξυγόνο στο ανθρώπινο σώμα.
Μία ευρεία εφαρμογή όσο αφορά στη συγκέντρωση του οξυγόνου είναι στα αθλήματα, ιδιαίτερα τα ανταγωνιστικά, προκειμένου να έχουν καλύτερες αντοχές οι αθλητές. Εκατομμύρια άνθρωποι επωφελούνται από τα αποτελέσματα των μελετών για την επιβίωσή τους».

Μιλήστε μας για την έρευνά σας που σας χάρισε το Νόμπελ.

«Αφορά στην ανάπτυξη της φασματοσκοπίας πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού (NMR) για τον προσδιορισμό της τρισδιάστατης δομής βιολογικών μακρομορίων.
Μακροπρόθεσμα, υπάρχουν επιπτώσεις στην ανθρωπότητα. Όταν μιλούσες για το NMR ή το MRI πριν 70 χρόνια ήταν απλώς φυσικά φαινόμενα. Σήμερα, μετά από έναν αγώνα ποδοσφαίρου, παίκτες της κάθε ομάδας πηγαίνουν, βάζουν τα πόδια τους σε ένα μηχάνημα MRI για να ελέγξουν το μέγεθος των τραυματισμών τους. Αυτή είναι μια άμεση εφαρμογή της έρευνας στην ανθρώπινη καθημερινότητα».


Πώς επηρέασε το Νόμπελ τη ζωή και τη δουλειά σας;

«Το πιο σημαντικό είναι ότι μπόρεσα να συνεχίσω τη δουλειά μου. Στην Ελβετία έχουμε αυστηρούς κανόνες, στα 65 σου «παίρνουν το κεφάλι, το πετούν μακριά» και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Όταν έλαβα το Νόμπελ, το κοινοβούλιο ψήφισε ότι δε χρειάζεται να συνταξιοδοτηθώ, έτσι είμαι ακόμα καθηγητής».

Ο κόσμος περιμένει κάτι από εσάς;

«Προσπαθώ απλώς να συνεχίσω την έρευνά μου, για αυτό έλαβα το βραβείο κι αυτό ξέρω να κάνω.
Βέβαια, μόλις λάβεις το βραβείο, ο κόσμος πιστεύει πως μπορείς να λύσεις οποιοδήποτε πρόβλημα στον κόσμο. Πρέπει να είσαι ιδιαίτερα προσεκτικός, να μη μιλάς για πράγματα που δε γνωρίζεις.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που καθημερινά ασχολούμαι με την έρευνα, τα άτομα στις ομάδες μου είναι περίπου 25 ετών, αυτό με βοηθάει να μένω προσγειωμένος.
Ωστόσο, συναντάω πολιτικούς, θα μιλήσω το επόμενο διάστημα στον ελβετικό στρατό, θα με ακούσουν πολλοί αξιωματικοί. Θα συναντήσω τον κ. Γκορμπατσώφ, θα μιλήσουμε για την παγκόσμια ειρήνη.
Πέρα από την έρευνά μου, μου ζητάνε να ασχοληθώ με πολλούς τομείς, να συναντώ ανθρώπους που ποτέ δε θα συναντούσα υπό άλλες συνθήκες».

Για ποιο λόγο συνυπογράψατε την επιστολή για την Ελλάδα;

«Η Ελλάδα έχει μακρά ιστορία στην επιστήμη, από την αρχαιότητα. Νομίζω ότι όλοι οι επιστήμονες που υπογράψαμε έχουμε συνεργάτες Έλληνες και διαπιστώναμε ότι γινόταν ολοένα και πιο δύσκολο να συνεχίσουν τη δουλειά τους.
Στέλνεις τις επιστολές, με την ελπίδα ότι θα έχουν κάποιο αποτέλεσμα.
Συνήθως, είναι πιο αποτελεσματική η προσπάθεια σε μεμονωμένα περιστατικά, όπως στην περίπτωση του κ. Σπυρούλια, από το Πανεπιστήμιο Πατρών, που έχει ένα σημαντικό μηχάνημα από την Ε.Ε.»

Έχετε βρεθεί ξανά στην Κρήτη;

«Ναι, μία φορά το 1961. Ήταν το πρώτο μας ταξίδι με τη γυναίκα μου. Ήρθαμε με πλοίο από τη Βενετία. Το ταξίδι διήρκεσε τρεις ημέρες. Από τότε έχουν αλλάξει πάρα πολλά».

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις