Emmy Noether, μια ιδιοφυής και γενναία γυναίκα

Η Emmy Noether (1882 – 1935), εκτός από σπουδαία μαθηματικός που οδήγησε την επιστήμη σε νέες, γόνιμες περιοχές, υπήρξε πρώτα απ’όλα μια γενναία γυναίκα. Παρά τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετώπισε σε όλη τη διάρκεια της ζωής της, λόγω του φύλου της και της εβραϊκής καταγωγής της, κατάφερε να μάς κληροδοτήσει σπουδαίο έργο: η εργασία της, στις αρχές της δεκαετίας του ’20, πάνω στη Θεωρία των Δακτυλίων έθεσε τα θεμέλια για τη σύγχρονη Αφηρημένη Άλγεβρα.Ο Αϊνστάιν εξήρε τη διεισδυτική μαθηματική της σκέψη, ενώ οι κορυφαίοι μαθηματικοί του 20ου αιώνα, ο David Hilbert και ο Felix Klein την είχαν προσκαλέσει να δουλέψει μαζί τους στο Πανεπιστήμιο του Γκέντινγκεν. Είχαν ζητήσει τη βοήθειά της όταν αναζητούσαν λύση στο σύνθετο πρόβλημα για τη διατήρηση της ενέργειας στη Θεωρία της Γενικής Σχετικότητας του Αϊνστάιν. Στην προσπάθειά της να βρει λύση στο πρόβλημα, η Νoether έφερε στο φως μια από τις σημαντικότερες ιδέες στη θεωρητική φυσική, η οποία έγινε γνωστή ως Θεώρημα της Noether. Συνοπτικά, το θεώρημά της εντοπίζει θεμελιώδεις σχέσεις ανάμεσα στις συμμετρίες και τις διατηρούμενες ποσότητες: κάθε συμμετρία της φύσης συνεπάγεται και έναν νόμο διατήρησης, ενώ πίσω από κάθε νόμο διατήρησης αποκαλύπτεται μια συμμετρία.


Η Emmy Noether γεννήθηκε στη Βαυαρία το 1882. Αν και οι αρχικές σπουδές που ολοκλήρωσε τής επέτρεπαν να διδάσκει αγγλικά και γαλλικά, η ίδια θεωρούσε πολύ πιο ενδιαφέροντα τα μαθηματικά, τα οποία δίδασκαν ο πατέρας και αδελφός της στο Πανεπιστήμιο του Erlangen. Το 1889 ξεκίνησε να παρακολουθεί ανεπίσημα μαθήματα στο ίδιο πανεπιστήμιο (οι γυναίκες δεν είχαν το δικαίωμα να εγγραφούν), μέχρι να καταφέρει, ύστερα από την αλλαγή των πανεπιστημιακών κανονισμών, να εκπονήσει τη διδακτορική της διατριβή. Την εποχή που δημοσίευε ρηξικέλευθες μαθηματικές εργασίες, ήταν, όμως, αναγκασμένη να να δουλεύει χωρίς μισθό, καλύπτοντας συχνά τις ώρες διδασκαλίας του πατέρα της όταν εκείνος ήταν άρρωστος. Ύστερα από εφτά χρόνια, όταν η φήμη και αξία της άρχισαν να διαδίδονται, κλήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Γκέντινγκεν.
Οι περιπέτειες της ζωής της συνεχίστηκαν με την άνοδο του ναζισμού. Τότε έχασε τη δουλειά της, εξαιτίας της εβραϊκής της καταγωγής, και αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στην Αμερική. Η αίσθηση της ελευθερίας και η διδασκαλία της στο Bryn Mawr College και στο Princeton δεν διήρκεσαν πολύ. Δύο χρόνια αργότερα, το 1935, πέθανε σε ηλικία 53 ετών από τις επιπλοκές μιας εγχείρησης.

Πηγή: Θαλής και Φίλοι