Ο ερωτευμένος Einstein

​​​​Αγάπη μου, (...) Θα προτιμούσα να πάω μαζί σου στο Μπεάτενμπεργκ από ό,τι με ένα τσούρμο αντρών· άλλωστε, είμαι και εγώ άντρας και έχω ανάγκη τη δική σου συντροφιά, όχι τη δική τους.
Οταν δεν είμαστε μαζί, σε σκέφτομαι με τόση τρυφερότητα που δεν μπορείς να φανταστείς. Παρόλο που δείχνω το αντίθετο όταν είμαστε μαζί και γίνομαι κακό παιδί. Απλά κάνε υπομονή· την ερχόμενη Κυριακή ή την ακριβώς επόμενη θα πάμε εκδρομή και θα έχουμε ήδη αναχωρήσει από το Σάββατο το βράδυ! Τότε, για μια ακόμα φορά, θα σε φιλάω και θα σε σφίγγω στην αγκαλιά μου όλη τη νύχτα για να χαρεί η καδιά μου. (...)».
Γραμμένες στις 8 Ιουνίου του 1902, στη Βέρνη, οι παραπάνω αράδες προέρχονται από την πένα του Αλμπερτ Αϊνστάιν. Τις αντιγράφω από μια πολύ φρέσκια έκδοση, τις «Ερωτικές επιστολές» των Αλμπερτ Αϊνστάιν και Μιλέβα Μάριτς, που μόλις κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο Ροπή σε μετάφραση της Μαριάννας Τσάτσου.

Οπως γράφει στον πρόλογο της έκδοσης ο Μάρτιν Τζ. Κλάιν, «το 1897 που ξεκινάει αυτή η σειρά επιστολών, ο δεκαοκτάχρονος Αϊνστάιν είναι στο δεύτερο έτος των σπουδών του στο Ομοσπονδιακό Πολυτεχνείο της Ζυρίχης, ενθουσιασμένος με όσα μαθαίνει και πρόθυμος να μοιραστεί τις ιδέες και τις σκέψεις του με τη συμφοιτήτριά του, Μιλέβα Μάριτς, για την οποία αρχίζει να δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. (...) Κατά τη διάρκεια των έξι ετών που καλύπτουν οι επιστολές αυτές, ο Αϊνστάιν και η Μάριτς πέρασαν πολλά μαζί. Το 1903 παντρεύτηκαν, εκείνη έμεινε έγκυος και ο Αϊνστάιν διορίστηκε στο Ελβετικό Γραφείο Ευρεσιτεχνιών, υποσχόμενος να “ανέλθει επαγγελματικά” και να “μην πεινάνε πια”».
Η Μιλέβα είχε πλέον εγκαταλείψει τα όποια όνειρά της για καριέρα· δύο χρόνια μετά τον γάμο τους εξάλλου, το 1905, ο Αϊνστάιν θα διατυπώσει την Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας (η Γενική θα έλθει δέκα χρόνια μετά, το 1915) και γενικά θα θέσει τα θεμέλια για τη Φυσική του εικοστού αιώνα, θεμέλια πάνω στα οποία βασίζεται, εκατό χρόνια αργότερα, η νέα φυσική του εικοστού πρώτου αιώνα. Στην ουσία, αυτός ο τόσο καθημερινός νέος της εποχής του έκανε έναν ολόκληρο κόσμο να δει την πραγματικότητα με άλλη ματιά.
Στις επιστολές αυτές, ωστόσο, γνωρίζουμε έναν άλλον Αϊνστάιν: έναν ερωτευμένο νέο άνδρα που ονειρεύεται μια ευτυχισμένη ζωή με το κορίτσι του και, βέβαια, την επαγγελματική καταξίωση. Είναι πολλά τα σημεία των επιστολών μέσα από τα οποία αναδύεται η αγωνία του αλλά και η διάθεσή του να δουλέψει δημιουργικά. Αλίμονο όμως· παρά την τρυφερότητα και τις υποσχέσεις αγάπης στις επιστολές αυτές, ο γάμος τους δεν θα διαρκέσει ούτε μία δεκαετία...

Πηγή: Καθημερινή