Ευγενίδειο: Διάλεξη του Jacques Laskar (CNRS)

Στο πλαίσιο του Συμφώνου Συνεργασίας μεταξύ της Γαλλικής Πρεσβείας στην Ελλάδα-Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος και του Ιδρύματος Ευγενίδου προσκαλείται στην Αθήνα ο Jacques Laskar, Γάλλος αστρονόμος και διευθυντής έρευνας στο CNRS, για να δώσει μια διάλεξη με θέμα Γη - Σελήνη: Aναζητώντας ένα συνεπές σενάριο για την εξέλιξή τους.

Το ζήτημα αυτό αποτελεί ένα από τα κύρια θέματα που πραγματεύονται πολλές από τις παραστάσεις του Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου. Ομιλία θα απευθύνει και ο Βασίλειος Χαρμανδάρης, Διευθυντής του Ινστιτούτου Αστροφυσικής του Ιδρύματος Τεχνολογίας & Ερευνας, ενώ σύντομη παρουσίαση θα πραγματοποιήσει και ο Μάνος Κιτσώνας, Διευθυντής του Ψηφιακού Πλανηταρίου Ιδρύματος Ευγενίδου, ο οποίος θα έχει και τον συντονισμό της συζήτησης που θα ακολουθήσει με το κοινό.

Από το 1880, χάρη στο έργο του George Darwin, υιού του διάσημου Charles Darwin, είναι γνωστό ότι, λόγω της παλιρροιακής αλληλεπίδρασης μεταξύ της Γης και της Σελήνης, η περιστροφή της Γης επιβραδύνεται και η Σελήνη απομακρύνεται από τη Γη.

Το συμπέρασμα αυτό προέκυψε για πρώτη φορά έπειτα από παρατηρήσεις αρχαίων εκλείψεων. Από το 1969, χάρη στους ανακλαστήρες λέιζερ που τοποθέτησαν οι αστροναύτες των αποστολών Apollo στη Σελήνη, μετρήθηκε με εξαιρετική ακρίβεια ο ρυθμός της απομάκρυνσης αυτής σε 3,83 cm/έτος. Μετά τις σεληνιακές αποστολές, προσδιορίστηκε με μεγάλη ακρίβεια η ηλικία της Σελήνης στα 4,425 δισεκατομμύρια χρόνια.

Ωστόσο, πριν από πενήντα και πλέον χρόνια έγινε αντιληπτό ότι με τον σημερινό ρυθμό τριβής που προκαλείται από τις παλίρροιες, το απλό παλιρροϊκό μοντέλο του Δαρβίνου υποδηλώνει ότι η Σελήνη δημιουργήθηκε και άρχισε να απομακρύνεται από την Γη πριν από περίπου 1,5 δισεκατομμύριο χρόνια, γεγονός ασυμβίβαστο με την ηλικία της.

Στην διάλεξη αυτή θα παρουσιαστούν τα τελευταία αποτελέσματα που απαντούν πλέον σε αυτό το παράδοξο.

Ο Jacques Laskar είναι Αστρονόμος στο Αστεροσκοπείο του Παρισιού, Διευθυντής έρευνας στο CNRS και μέλος του Bureau des Longitudes και της Académie des sciences. Εργάζεται στη δυναμική των πλανητικών συστημάτων. Το 1994 του απονεμήθηκε το αργυρό μετάλλιο του CNRS και το 1998 ο αστεροειδής (18605) ονομάσθηκε προς τιμήν του.

Η σημαντική του συμβολή στην επιστήμη αφορά κυρίως την έρευνα του πάνω στη εξέλιξη του ηλιακού μας συστήματος και την χαωτική κίνηση του όπως και την χαωτική συμπεριφορά των πλανητών ( πρώτη παγκόσμια μελέτη της σταθερότητας και της χαοτικής συμπεριφοράς του άξονα περιστροφής των πλανητών στο Ηλιακό Σύστημα) και στην μελέτη της ανάδρομης περιστροφής του πλανήτη της Αφροδίτης.

Τετάρτη 28 Ιουνίου

19:00-20:30

Αμφιθέατρο Ιδρύματος Ευγενίδου - Λεωφόρος Συγγρού 387 (είσοδος από οδό Πεντέλης 11)

Είσοδος ελεύθερη / Ταυτόχρονη μετάφραση