Ξαναγράφοντας τα σχολικά βιβλία: Το κοσμολογικό "μαγείρεμα" του Αινστάιν

Μήπως η μοναδική φήμη του Αϊνστάιν ενισχύεται από την μεγαλύτερη γκάφα του; Μήπως δεν ήταν γκάφα τελικά;
Το διακύβευμα είναι μοίρα του σύμπαντος. Το 1915 ο Αϊνστάιν δημοσίευσε τις εξισώσεις της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας που αποτελεί μία γενικευμένη θεωρία βαρύτητας. Σε αυτές τις εξισώσεις έκανε ένα μαγείρεμα προσθέτοντας μία σταθερά ώστε να εξασφαλίσει ότι το σύμπαν δεν διαστέλλεται ούτε και συστέλλεται (κοσμολογική σταθερά Λ). Λίγο αργότερα ο Hubble απόδειξε ότι οι μακρινοί γαλαξίες απομακρύνονται από εμάς κάνοντας το στατικό σύμπαν διαστελλόμενο.
Ο Αϊνστάιν αποκήρυξε την αρχική του ιδέα για το στατικό σύμπαν.
Το 1998 ανακαλύφθηκε ότι πολύ μακρινοί σουπερνόβα, όχι μόνο απομακρύνονται αλλά απομακρύνονται επιταχυνόμενοι μακρυά από εμάς, γεγονός που καταδεικνύει την παρουσία της μυστηριώδους σκοτεινής ενέργειας η οποία αντιδρά στην βαρυτική έλξη.(The Astronomical Journal, vol 116, p 1009).
Ένας τρόπος να εξηγηθεί το παραπάνω φαινόμενο είναι να επανέλθουμε στην αρχική ιδέα του Αϊνστάιν, στο αρχικό μαγείρεμα ώστε να βγει η κοσμολογική  συνταγή μας.
Με αυτό δεν συμφωνούν όλοι οι ειδικοί γιατί κανείς δεν γνωρίζει τι είναι η σκοτεινή ενέργεια.
Μπορεί τελικά να μας πάρει χρόνο για να μάθουμε την τελική λύση στο πρόβλημά μας.

Πηγή : Νew Scientist
Ελεύθερη μετάφραση : Τίνα Νάντσου

και λίγη περισσότερη θεωρία . ..
 
Γενική θεωρία της Σχετικότητας :  Η θεωρία του Αινστάιν που βασίζεται στην αρχή ότι οι νόμοι της φύσης πρέπει να είναι οι ίδιοι για όλα τα συστήματα αναφοράς. Αποτελεί μία γενικευμένη θεωρία βαρύτητας, που την ερμηνεύει ως αποτέλεσμα της καμπύλωσης του χωροχρόνου.

Η Γενική θεωρία της Σχετικότητας προέβλεψε τρία φαινόμενα τα οποία επαληθεύτηκαν:

α. την καμπύλωση των ακτίνων του φωτός όταν περνάνε κοντά από τον Ήλιο

β. τη μετάθεση του περιηλίου του Ερμή

γ. την βαρυτική μετάθεση προς το ερυθρό , των γραμμών του φάσματος φωτεινών πηγών που βρίσκονται σε ισχυρά μαγνητικά πεδία.

Εκτός της συμβατικής ύλης που αποτελείται από άτομα, υπάρχουν και άλλες μορφές ύλης όπως:
η νετρονική ύλη, η ύλη των μελανών οπών και η σκοτεινή ύλη. Η σκοτεινή ύλη ονομάζεται έτσι γιατί δεν ακτινοβολεί σε καμία περιοχή του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος και αποτελεί το 23% της ύλης του Σύμπαντος ενώ η σκοτεινή ενέργεια το 73%. Δηλαδή η σκοτεινή ύλη και η σκοτεινή ενέργεια αποτελούν το 96% της ολικής υλογενέργειας του Σύμπαντος!!
Ο όρος "σκοτεινή" ύλη εισήχθη για πρώτη φορά από τον αστρονόμο Fritz Zwicky (1898-1974) στα 1934.

Η σκοτεινή ενέργεια μπορεί να εξηγήσει την επιτάχυνση των σουπερνόβα