O Νόμος του Μουρ «ισχύει για δεκάδες τεχνολογίες πέρα από τους υπολογιστές»
Ο διάσημος νόμος του Μουρ, σύμφωνα με τον οποίο το κόστος των τρανζίστορ στους υπολογιστές μειώνεται εκθετικά στην πορεία το χρόνου, μπορεί να προβλέψει την πρόοδο δεκάδων ακόμα τομέων της βιομηχανίας, υπολογίζουν για πρώτη φορά Αμερικανοί μαθηματικοί.
To 1965, o Γκόρντον Μουρ, συνιδρυτής του γίγαντα των ημιαγωγών Intel, δημοσίευσε μια ιστορική μαθηματική μελέτη, στην οποία έδειχνε ότι η πυκνότητα των τρανζίστορ στα τσιπ (ο αριθμός των τρανζίστορ ανά μονάδα επιφάνειας) διπλασιάζεται κάθε περίπου δύο χρόνια. Με άλλα λόγια, το κόστος των υπολογιστών μειώνεται στο μισό σε αυτό το χρονικό διάστημα,
Έκτοτε, η βιομηχανία υπολογιστών συνεχίζει να απολαμβάνει την εκθετική πρόοδο που προέβλεψε ο Μουρ.
Τώρα, ερευνητές του MIT και του Ινστιτούτου της Σάντα Φε εξετάζουν για πρώτη φορά την υπόθεση ότι ανάλογοι μαθηματικοί κανόνες προβλέπουν την πορεία πολλών ακόμα τεχνολογιών.
Η Δρ Τζέσικα Τσάνσικ και οι συνεργάτες της συνέκριναν επτά μαθηματικούς κανόνες ως προς την ικανότητά τους να προβλέπουν την πρόοδο σε 62 νέες τεχνολογίες, από τα φωτοβολταϊκά κύτταρα μέχρι την παραγωγή χημικών. Η προβλεπτική ισχύς εξετάστηκε βέβαια αναδρομικά, χρησιμοποιώντας δεδομένα για προηγούμενες δεκαετίες.
Ο νόμος του Μουρ βρέθηκε να περιγράφει με σχετική ακρίβεια τη μείωση του κόστους στην πορεία μερικών δεκαετιών.
Παραπλήσιες αλλά ακόμα ακριβέστερες προβλέψεις έδειχνε ένας άλλος μαθηματικός νόμος, συγγενικός με το νόμο του Μουρ, ο οποίος είχε διατυπωθεί το 1936 από τον αεροναυπηγό Θίοντορ Ράιτ. Ο Ράιτ έδειξε ότι το κόστος των αεροσκαφών πέφτει όταν αυξάνεται ο αριθμός των κατασκευαστών. Συγκεκριμένα, το κόστος είναι αντιστρόφως ανάλογο με την ετήσια παραγωγή αεροπλάνων υψωμένη σε έναν συγκεκριμένο εκθέτη.
Η γενική ιδέα είναι ότι, όσο περισσότερα παράγει κανείς, τόσο πιο αποτελεσματικός γίνεται στη διαδικασία παραγωγής.
Οι εκτιμήσεις που έδιναν οι νόμοι του Μουρ και του Ράιτ στη νέα μελέτη ήταν σχεδόν ταυτόσημες, αυτό όμως δεν αποτελεί έκπληξη. Όπως επισημαίνει το Nature.com, ο πολιτικός επιστήμονας Ντεβέντρα Σαχάλ έδειξε το 1979 ότι οι δύο νόμοι είναι ισοδύναμοι όταν η παραγωγή ενός προϊόντος αυξάνεται εκθετικά.
Η νέα μελέτη έδειξε ότι η παραγωγή όντως αυξάνεται εκθετικά σε πολλές τεχνολογίες, και αυτό ήταν ένα μη αναμενόμενο συμπέρασμα.
Άλλοι ειδικοί επισημαίνουν ωστόσο ότι, σχεδόν εξ' ορισμού, οι δύο νόμοι ισχύουν μόνο για τεχνολογίες που επιβιώνουν για διάστημα πολλών δεκαετιών, και όχι για τεχνολογίες που απέτυχαν να φτάσουν καν στην αγορά.
Επομένως, η προβλεπτική ισχύς τους για τις καινοτομίες που βγαίνουν από εργαστήρια σε όλο τον κόσμο είναι πολύ περιορισμένη.
Παρόλα αυτά, οι ερευνητές ελπίζουν ότι οι μαθηματικοί κανόνες που εξετάστηκαν θα αξιοποιηθούν προκειμένου να προβλέπεται πώς οι πολιτικές των κυβερνήσεων για την προώθηση νέων τεχνολογιών οδηγούν σε αύξηση της παραγωγής και τελικά σε μείωση του κόστους.
Η έρευνα δημοσιεύεται στην αμερικανική επιθεώρηση PLoS ONE.
Πηγή: Newsroom ΔΟΛ
http://www.plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0052669
To 1965, o Γκόρντον Μουρ, συνιδρυτής του γίγαντα των ημιαγωγών Intel, δημοσίευσε μια ιστορική μαθηματική μελέτη, στην οποία έδειχνε ότι η πυκνότητα των τρανζίστορ στα τσιπ (ο αριθμός των τρανζίστορ ανά μονάδα επιφάνειας) διπλασιάζεται κάθε περίπου δύο χρόνια. Με άλλα λόγια, το κόστος των υπολογιστών μειώνεται στο μισό σε αυτό το χρονικό διάστημα,
Έκτοτε, η βιομηχανία υπολογιστών συνεχίζει να απολαμβάνει την εκθετική πρόοδο που προέβλεψε ο Μουρ.
Τώρα, ερευνητές του MIT και του Ινστιτούτου της Σάντα Φε εξετάζουν για πρώτη φορά την υπόθεση ότι ανάλογοι μαθηματικοί κανόνες προβλέπουν την πορεία πολλών ακόμα τεχνολογιών.
Η Δρ Τζέσικα Τσάνσικ και οι συνεργάτες της συνέκριναν επτά μαθηματικούς κανόνες ως προς την ικανότητά τους να προβλέπουν την πρόοδο σε 62 νέες τεχνολογίες, από τα φωτοβολταϊκά κύτταρα μέχρι την παραγωγή χημικών. Η προβλεπτική ισχύς εξετάστηκε βέβαια αναδρομικά, χρησιμοποιώντας δεδομένα για προηγούμενες δεκαετίες.
Ο νόμος του Μουρ βρέθηκε να περιγράφει με σχετική ακρίβεια τη μείωση του κόστους στην πορεία μερικών δεκαετιών.
Παραπλήσιες αλλά ακόμα ακριβέστερες προβλέψεις έδειχνε ένας άλλος μαθηματικός νόμος, συγγενικός με το νόμο του Μουρ, ο οποίος είχε διατυπωθεί το 1936 από τον αεροναυπηγό Θίοντορ Ράιτ. Ο Ράιτ έδειξε ότι το κόστος των αεροσκαφών πέφτει όταν αυξάνεται ο αριθμός των κατασκευαστών. Συγκεκριμένα, το κόστος είναι αντιστρόφως ανάλογο με την ετήσια παραγωγή αεροπλάνων υψωμένη σε έναν συγκεκριμένο εκθέτη.
Η γενική ιδέα είναι ότι, όσο περισσότερα παράγει κανείς, τόσο πιο αποτελεσματικός γίνεται στη διαδικασία παραγωγής.
Οι εκτιμήσεις που έδιναν οι νόμοι του Μουρ και του Ράιτ στη νέα μελέτη ήταν σχεδόν ταυτόσημες, αυτό όμως δεν αποτελεί έκπληξη. Όπως επισημαίνει το Nature.com, ο πολιτικός επιστήμονας Ντεβέντρα Σαχάλ έδειξε το 1979 ότι οι δύο νόμοι είναι ισοδύναμοι όταν η παραγωγή ενός προϊόντος αυξάνεται εκθετικά.
Η νέα μελέτη έδειξε ότι η παραγωγή όντως αυξάνεται εκθετικά σε πολλές τεχνολογίες, και αυτό ήταν ένα μη αναμενόμενο συμπέρασμα.
Άλλοι ειδικοί επισημαίνουν ωστόσο ότι, σχεδόν εξ' ορισμού, οι δύο νόμοι ισχύουν μόνο για τεχνολογίες που επιβιώνουν για διάστημα πολλών δεκαετιών, και όχι για τεχνολογίες που απέτυχαν να φτάσουν καν στην αγορά.
Επομένως, η προβλεπτική ισχύς τους για τις καινοτομίες που βγαίνουν από εργαστήρια σε όλο τον κόσμο είναι πολύ περιορισμένη.
Παρόλα αυτά, οι ερευνητές ελπίζουν ότι οι μαθηματικοί κανόνες που εξετάστηκαν θα αξιοποιηθούν προκειμένου να προβλέπεται πώς οι πολιτικές των κυβερνήσεων για την προώθηση νέων τεχνολογιών οδηγούν σε αύξηση της παραγωγής και τελικά σε μείωση του κόστους.
Η έρευνα δημοσιεύεται στην αμερικανική επιθεώρηση PLoS ONE.
Πηγή: Newsroom ΔΟΛ
http://www.plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0052669
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου