Η επίδραση του ανθρώπου στο κλίμα-σύμφωνα με ευρήματα νέας έρευνας-φτάνει πίσω μέχρι τη δεκαετία του 1930

Σύμφωνα με νέα μελέτη, τις τελευταίες 16 υπερβάσεις των (κάθε φορά) προηγούμενων θερμοκρασιών που προσδιορίζουν τις θερμές χρονιές που βιώνονται στην Γη (η θερμότερη το 2014), τις έχουν προκαλέσει οι άνθρωποι, με την επίδρασή τους στο παγκόσμιο κλίμα να πηγαίνει πίσω στο 1937.
Η μελέτη υποστηρίζει ότι χωρίς την προκαλούμενη από τον άνθρωπο κλιματική αλλαγή, τα πρόσφατα καυτά καλοκαίρια και τα θερμά έτη δεν θα μπορούσαν να συμβούν. Οι ερευνητές, επίσης, βρήκαν ότι αυτό το φαινόμενο καλύπτονταν μέχρι πρόσφατα σε πολλές περιοχές του κόσμου λόγω της ευρείας χρήσης βιομηχανικών αεροζόλ, τα οποία συμβάλλουν στη μείωση της θερμοκρασίας.
«Οπουδήποτε κοιτάξουμε, το σήμα της κλιματικής αλλαγής για ακραία θερμοκρασιακά γεγονότα γίνεται εντονότερο», είπε ο ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Andrew King. «Τα πρόσφατα παγκοσμίως θερμά χρόνια, με τα ρεκόρ θερμοκρασιών-κάθε φορά-να σπάνουν, είναι τόσο εκτός της φυσικής μεταβλητότητας που θα ήταν σχεδόν αδύνατο χωρίς την παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας».
Οι ερευνητές εξέτασαν καιρικά γεγονότα που παρέκλιναν από το εύρος της φυσικής μεταβλητότητας και χρησιμοποίησαν κλιματικά μοντέλα για να συγκρίνουν αυτά τα γεγονότα, σε ένα κόσμο χωρίς τα προκαλούμενα από τον άνθρωπο αέρια του θερμοκηπίου. Η μελέτη έγινε δεκτή για δημοσίευση προχθές στο περιοδικό της American Geophysical Union, Geophysical Research Letters.
Σύμφωνα με τη νέα μελέτη, τα έτη που έσπασαν κάθε φορά τα ρεκόρ θερμοκρασίας που αποδίδεται στην κλιματική αλλαγή παγκοσμίως είναι τα: 1937, 1940, 1941, 1943-44, 1980-1981, 1987-1988, 1990, 1997-98, 2010, 2014.
Οι ερευνητές αναφέρουν τα δεδομένα από την Αυστραλία για να αποδώσουν τα φαινόμενα στην κλιματική αλλαγή. Η έρευνά τους έδειξε ότι οι τελευταίες υπερβάσεις των προηγούμενων θερμοκρασιών τόσο σε επίπεδο έτους, όσο και στην περίοδο του καλοκαιριού, θα μπορούσαν να αποδοθούν με μεγαλύτερη πιθανότητα στην ανθρώπινη επίδραση στο κλίμα. Όπως υποστηρίζουν, η επίδραση της κλιματικής αλλαγής φαίνεται περισσότερο στην Αυστραλία λόγω της θέσης της στο νότιο ημισφαίριο: βρίσκεται στη μέση του ωκεανού μακριά από την επίδραση των υψηλών συγκεντρώσεων των βιομηχανικών αεροζόλ.
Τα αεροζόλ σε υψηλές συγκεντρώσεις αντανακλούν περισσότερη θερμότητα στο διάστημα, μειώνοντας έτσι τη θερμοκρασία. Ωστόσο, όταν αυτά τα αεροζόλ αφαιρούνται από την ατμόσφαιρα, η θέρμανση επιστρέφει ταχύτατα. Οι ερευνητές παρατήρησαν αυτή την επίδραση όταν ερεύνησαν σε πέντε διαφορετικές περιοχές: Την κεντρική Αγγλία, την κεντρική Ευρώπη, την κεντρική περιοχή των ΗΠΑ, την ανατολική Ασία και την Αυστραλία.
Υπήρχαν περίοδοι ψύξης, πιθανώς προκαλούμενες από τα αεροζόλ, στην κεντρική Αγγλία, τις κεντρικές ΗΠΑ, την κεντρική Ευρώπη και την ανατολική Ασία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1979 προτού επιστρέψει η επιταχυνόμενη αύξηση της θερμοκρασίας και οι συγκεντρώσεις του αεροζόλ επίσης καθυστέρησαν την ανάδυση του σήματος της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από τον άνθρωπο, σε όλες τις περιοχές εκτός-σύμφωνα με την έρευνα-από την Αυστραλία.
Αναφορικά με το σήμα της αλλαγής του κλίματος που οφείλεται στον άνθρωπο, η Αυστραλία είναι «το καναρίνι στο ανθρακωρυχείο» για τον υπόλοιπο κόσμο, όπως χαρακτηριστικά είπε ένας από τους ερευνητές.

Πηγή: American Geophysical Union   egno.gr

Περισσότερα στην μελέτη: Emergence of heat extremes attributable to anthropogenic influences, Geophysical Research Letters