Hawking εναντίον Hoyle

Είναι γνωστό ότι ο Stephen Hawking επιθυμούσε να εκπονήσει την διδακτορική του διατριβή, στις αρχές της δεκαετίας του 1960, υπό την επίβλεψη του Fred Hoyle, τον διάσημα Βρετανό αστρονόμο του οποίου η συνεισφορά υπήρξε θεμελιώδης όσον αφορά την κατανόηση της σύνθεσης των πυρήνων στο εσωτερικό των άστρων (Hoyle state – Β2FH).
Όμως ο Hoyle είχε ήδη φορτωμένο πρόγραμμα και τελικά ο Hawking ξεκίνησε την διατριβή του με τον Dennis Sciama.
O Hoyle ήταν υπέρμαχος της θεωρίας της σταθερής κατάστασης και δεν παραδέχθηκε ποτέ την ιδέα της Μεγάλης Έκρηξης την οποία χαρακτήριζε «παπαδίστικη».
Η θεωρία της σταθερής κατάστασης, που διατυπώθηκε από τους Fred Hoyle, Hermann Bondi και Thomas Gold το 1948, παραδέχεται ότι το σύμπαν διαστέλλεται, αρνείται όμως ότι έχει μια αρχή. Η θεωρία παραδέχεται την συνεχή δημιουργία της ύλης εκ του μηδενός, και όχι την δημιουργία ολόκληρης της ύλης του σύμπαντος σε ένα μεμονωμένο γεγονός που συνέβη μόνο μια φορά στο παρελθόν.
Ο Hoyle συνήθως συσχέτιζε τις μελέτες του με το κοσμολογικό πρότυπο της σταθερής κατάστασης, και ερχόταν πάντα σε σύγκρουση με τους οπαδούς της Μεγάλης Έκρηξης – άλλωστε ο όρος Big Bang εισήχθη από τον ίδιο τον Hoyle για να υποτιμήσει τη θεωρία, την οποία χαρακτήριζε «καρτουνίστικη».
Μια τέτοια δημόσια αντιπαράθεση είχε και με τον Stephen Hawking το 1964, όταν o τελευταίος ήταν ακόμα υποψήφιος διδάκτορας.
O Hawking αναφέρεται στο βιβλίο του «Stephen Hawking – Το χρονικό της ζωής μου», Εκδόσεις Τραυλός στην σύγκρουσή του με τον Fred Hoyle, ως εξής:
«… Έμαθα πως ο Χόιλ και ο Ναρλικάρ είχαν ήδη επεξεργαστεί την ηλεκτροδυναμική Γουίλερ-Φέινμαν σε διαστελλόμενα σύμπαντα και στη συνέχεια, διατύπωσαν μια χρονικά συμμετρική καινούργια θεωρία της βαρύτητας, την οποία παρουσίασε ο Χόιλ σε μια συνεδρίαση της Βασιλικής Εταιρείας, το 1964. Ήμουν στη διάλεξη και όταν ήρθε η ώρα των ερωτήσεων, είπα πως η επίδραση όλου του υλικού περιεχομένου σε ένα σύμπαν σταθερής κατάστασης, θα οδηγούσε στον απειρισμό των μαζών του. Ο Χόιλ με ρώτησε γιατί το είπα αυτό, και του απάντησα πως το είχα υπολογίσει. Όλοι νόμισαν ότι εννοούσα πως το είχα κάνει από μνήμης, την ώρα της διάλεξης, αλλά η αλήθεια ήταν ότι μοιραζόμουν ένα γραφείο με τον Ναρλικάρ και είχα ήδη διαβάσει ένα προσχέδιο της εργασίας τους, γεγονός που μου επέτρεψε να κάνω τους υπολογισμούς πριν από τη συνεδρίαση.
Ο Χόιλ έγινε έξω φρενών. Προσπαθούσε να στήσει ένα δικό του ινστιτούτο και απειλούσε να «την κάνει» κι αυτός στην Αμερική, αν δεν τον χρηματοδοτούσαν. Πίστεψε πως ήμουν βαλτός, για να σαμποτάρω τα σχέδιά του. Ωστόσο, πήρε το ινστιτούτο του και αργότερα μου πρόσφερε δουλειά, άρα, προφανώς, δεν μου κράτησε κακία …»
Το επεισόδιο αυτό περιγράφεται επίσης και στην ταινία του BBC με τίτλο «Hawking», με τον Hawking να ζητάει από τον Narlikar και να παίρνει την εργασία του Hoyle για να της ρίξει μια ματιά.
Την εργασία αυτή θα παρουσίαζε την επομένη ο Hoyle στη συνεδρίαση της Βασιλικής Εταιρείας.
Τελικά όμως η μελέτη τον απορροφά ολοκληρωτικά και κατά τη διάρκεια της νύχτας βρίσκει ότι η εργασία είναι λανθασμένη. Χωρίς να έχει κοιμηθεί ούτε λεπτό, το πρωί επιστρέφει το χειρόγραφο στον Narlikar και παίρνει θέση στην αίθουσα που ο Hoyle θα δώσει την σχετική διάλεξη. Στο τέλος της ομιλίας ο Hawking, με άκομψο τρόπο ομολογουμένως, επισημαίνει το λάθος προκαλώντας την οργή του Hoyle …
Ιδού το αντίστοιχο απόσπασμα από την ταινία:
            

Πηγή: https://physicsgg.me