Είμαι δασκάλα στην Αμερική
 |
Έχω πτυχίο master, 16 χρόνια προϋπηρεσία, δουλεύω σε 2 επιπλέον δουλειές και δίνω αίμα για να πληρώσω τους λογαριασμούς μου - Είμαι δασκάλα στην Αμερική |
Αφιερωμένο στους εκπαιδευτικούς των ΗΠΑ είναι το εξώφυλλο του περιοδικού Time, ενώ αντίστοιχες ιστορίες από «οδηγούς επιβίωσης» προσφέρουν και άλλοι δάσκαλοι και καθηγητές της χώρας.
Η Hope Brown αναφέρει πως εξασφαλίζει 60 δολάρια τη φορά, δίνοντας πλάσμα από το αίμα της 2 φορές την εβδομάδα και ίσως λίγα ακόμη όταν πουλάει τα ρούχα της σε καταστήματα με μεταχειρισμένα είδη. Ο κύριος μισθός που λαμβάνει ως καθηγήτρια ιστορίας δεν φτάνει για να ανταποκριθεί στους βασικούς της λογαριασμούς, ενώ εκτελεί και χρέη security σε μηχανή ανίχνευσης μετάλλων, σε ένα γήπεδο του Κεντάκι. Με τον άντρα της συντηρούν και μια μικρή επιχείρηση ξεναγήσεων για να ενισχύσουν το εισόδημά τους.
The truth for American teachers. @TIME #teacherproblems pic.twitter.com/DyqqDWHekI
— Teacher Problems (@HSTeachProbs) 14 Σεπτεμβρίου 2018
«Πραγματικά αγαπώ την διδασκαλία», εξηγεί η 52χρονη, «αλλά δεν πληρωνόμαστε για την δουλειά που κάνουμε».
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, το 2015 29 πολιτείες ξόδεψαν λιγότερα δολάρια ανά μαθητή απ' ότι ξόδευαν στον Μεσοπόλεμο, ενώ συνολικά οι εκπαιδευτικοί υπομένουν ως κλάδος μια δραματική μείωση αποδοχών, κερδίζοντας λιγότερα χρήματα απ' ότι κέρδιζαν την δεκαετία του '90 (ποσά στα οποία συνπολογίσθηκε ο πληθωρισμός).
Τον Φεβρουάριο του 2016 υπήρξε μια αξιοσημείωτη κινητοποίηση όταν αρχικά 20.000 δάσκαλοι από την Δυτική Βιρτζίνια προχώρησαν σε απεργία και έφτασαν μέχρι το Καπιτώλιο διεκδικώντας και κερδίζοντας μια αύξηση 5% στο εισόδημά τους. Ανάλογες κινητοποιήσεις έγιναν και σε άλλες πολιτείες, ενώ το 2018 προμηνύεται «θερμό» καθώς τα αιτήματα των εκπαιδευτικών δεν έχουν καλυφθεί πλήρως και παντού.
«Πρέπει να οργανωθούμε πιο μεθοδικά και πιο πλατιά» αναφέρει χαρακτηριστικά η δασκάλα Rosa Jimenez από το Los Angeles.
Η ίδια αναφέρει στο ίδιο δημοσίευμα πως αναγκάζεται να ζει σε ένα μικρό διαμέρισμα και κοιμάται στο ίδιο κρεβάτι με το παιδί της, ενώ έχει μείνει 3 φορές χωρίς δουλειά λόγω περικοπών στους προϋπολογισμούς.
Μερικά σχολεία προσλαμβάνουν εκπαιδευτικούς από το εξωτερικό, με χαμηλούς μισθούς, προκειμένου να μειώσουν το κόστος, ενώ το ιδιότυπο σύστημα συνταξιοδότησης δεν αφήνει το «παράθυρο» σε εκπαιδευτικούς να λάβουν σύνταξη ή να εντάσσονται στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Καθώς δεν υπάρχει ένας εθνικός οργανισμός, σπάνια ένας εκπαιδευτικός μπορεί να μένει στην ίδια πολιτεία για αρκετό διάστημα, ώστε να έχει ασφαλιστική κάλυψη.
Το φαινομενικό προνόμιο της κάλυψης από «ασφαλιστικά πακέτα» που προσφέρουν οι επαγγελματικές ενώσεις των εκπαιδευτικών εξαλείφεται όπως εξηγεί η NaShona Cooke, δασκάλα στη Βόρεια Καρολίνα. Πολλές φορές αποφεύγει τις επισκέψεις σε γιατρούς, για να μην πληρώσει την συμμετοχή που της αντιστοιχεί, ενώ ανησυχεί για την δυνατότητά της να πληρώσει για το κολέγιο της μεγάλης κόρης της. «Δεν έχει να κάνει με το αν θέλω μια αύξηση στο μισθό ή ένα επιπλέον εισόδημα» αναφέρει. «Έχει να κάνει με την θέλησή μου να έχω έναν μισθό που να μου εξασφαλίζει τα απολύτως βασικά».
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου