Το χρονικό της πρώτης επανδρωμένης αποστολής στον Άρη

…) Τώρα που αποκαλύπτονται περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την πρώτη αποστολή στον Άρη, μπορούμε κι εμείς να εικάσουμε σχετικά με τα απαιτούμενα βήματα προκειμένου να φτάσουμε στον Κόκκινο Πλανήτη. Ας παρακολουθήσουμε πώς μπορεί να εκτυλιχθεί το πλάνο της NASA προσεχείς δεκαετίες.
Οι άνθρωποι που θα στελεχώσουν την πρώτη, ιστορική αποστολή στον Άρη πιθανότατα έχουν ήδη γεννηθεί και ίσως μαθαίνουν τώρα αστρονομία στο λύκειο (άρα αποκλείεται να είναι Έλληνες).
Θα είναι κάποιοι από τους εκατοντάδες που αναμένεται να δηλώσουν εθελοντές για το πρώτο ταξίδι σε άλλον πλανήτη. Έπειτα από εντατική εκπαίδευση, πιθανότατα τέσσερις εθελοντές θα επιλεχθούν προσεκτικά για τις ικανότητες και τις εμπειρίες τους – στην ομάδα θα περιλαμβάνεται ένας έμπειρος πιλότος, ένας μηχανικός, ένας επιστήμονας και ένας γιατρός.

Κάποια στιγμή γύρω στο 2033, αφού δώσουν – γεμάτοι άγχος – τις καθιερωμένες συνεντεύξεις τύπου, θα σκαρφαλώσουν τελικά στην κορυφή της κάψουλας Orion. Αν και η συγκεκριμένη κάψουλα προσφέρει 50% περισσότερο χώρο από την αρχική κάψουλα Apollo, το εσωτερικό της θα είναι στριμωγμένο αλλά αυτό δεν έχει και τόση σημασία, αφού το ταξίδι στο φεγγάρι θα διαρκέσει μόνο τρεις ημέρες, Μόλις το διαστημόπλοιο εκτοξευθεί, θα νιώσουν τους κραδασμούς από τη ραγδαία ανάφλεξη των καυσίμων στον πύραυλο προώθησης SLS. Μέχρις εδώ, το ταξίδι μοιάζει – και δίνει την ίδια αίσθηση – με την αρχική .
Όμως, ακριβώς εδώ, οι ομοιότητες σταματούν. Από εδώ και πέρα η NASA οραματίζεται μια ριζοσπαστική αποκοπή του παρελθόντος: Μόλις εισέλθουν σε σεληνιακή τροχιά, οι αστροναύτες θα δουν την Πύλη Βαθέος Διαστήματος, τον πρώτο παγκόσμιο διαστημικό σταθμό που θα βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Οι αστροναύτες θα προσδεθούν στην Πύλη και θα ξεκουραστούν για λίγο. Στη συνέχεια θα μετακινηθούν στον Μεταφορέα Βαθέος Διαστήματος, ο οποίος δεν θα μοιάζει με κανένα άλλο διαστημικό σκάφος στην ιστορία. Το διαστημόπλοιο και τα καταλύματα των αστροναυτών θα μοιάζουν με μακρύ μολύβι με γομολάστιχα στην άκρη. (Σ’ αυτό το ακραίο σημείο θα βρίσκεται η κάψουλα μέσα στην οποία θα ζουν και θα εργάζονται οι αστροναύτες). Κατά μήκος του «μολυβιού» απλώνεται μια σειρά από γιγάντιες συστοιχίες από μακρόστενους ηλιακούς συλλέκτες που, από μακριά, κάνουν τον πύραυλο να μοιάζει με ιστιοφόρο. Ενώ η κάψουλα Orion ζυγίζει περίπου 25 τόνους, ο Μεταφορέας θα ζυγίζει 41.


Η «Πύλη Βαθέος Διαστήματος» της NASA θα κινείται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη και θα χρησιμεύει ως σταθμός ανεφοδιασμού για αποστολές στον Άρη και ακόμα πιο πέρα

Ο Μεταφορέας Βαθέος Διαστήματος θα είναι το σπίτι τους για τα επόμενα δύο χρόνια. Η κάψουλα, πολύ μεγαλύτερη από την Orion, θα δίνει στους αστροναύτες την άνεση μιας στοιχειώδους ευρυχωρίας. Αυτό είναι σημαντικό, δεδομένου ότι πρέπει να γυμνάζονται καθημερινά για να αποτρέψουν την απώλεια μυϊκής και οστικής μάζας, απώλεια που θα εκδηλώνονταν σε «αναπηρία» κατά την άφιξή τους στον Άρη.
Όταν πια επιβιβαστούν στον Μεταφορέα Βαθέος Διαστήματος, θα ενεργοποιήσουν τους κινητήρες του πυραύλου. Αντί όμως να εκτιναχθούν από μια πανίσχυρη ώση, βλέποντας τεράστιες φλόγες να πετάγονται από το πίσω μέρος του πυραύλου, οι κινητήρες ιόντων θα τους επιταχύνουν απαλά, αυξάνοντας σταδιακά την ταχύτητα. Κοιτάζοντας από το παράθυρο, οι αστροναύτες θα βλέπουν μόνο μια ήπια λάμψη από τα ιόντα που θα εκπέμπονται σταθερά από το σκάφος τους. Ο Μεταφορέας Βαθέος Διαστήματος χρησιμοποιεί ένα νέου είδους σύστημα προώθησης για την αποστολή αστροναυτών στο διάστημα, το οποίο ονομάζεται ηλιακή ηλεκτρική προώθηση: οι τεράστιοι ηλεκτρικοί συλλέκτες συλλέγουν φως και το μετατρέπουν σε ηλεκτρισμό, ο οποίος χρησιμοποιείται για να αποσπαστούν ηλεκτρόνια από ένα αέριο (όπως το ξένον) και να δημιουργηθούν ιόντα. Στη συνέχεια, ένα ηλεκτρικό πεδίο εκτοξεύει αυτά τα φορτισμένα ιόντα από την άκρη του κινητήρα, δίνοντας έτσι στον Μεταφορέα την αναγκαία ώθηση. Σε αντίθεση με τους χημικούς κινητήρες που πυροδοτούνται για δευτερόλεπτα, κάθε λίγα λεπτά, οι κινητήρες ιόντων λειτουργούν συνεχώς, για μήνες ή και για χρόνια, δίνοντας στον Μεταφορέα μια απαλή συνεχόμενη επιτάχυνση.
Κι έτσι, ξεκινά ένα μακρύ, βαρετό ταξίδι μέχρι τον Άρη, που θα διαρκέσει περίπου εννέα μήνες. Το κύριο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσουν οι αστροναύτες είναι η πλήξη, συνεπώς θα πρέπει διαρκώς να γυμνάζονται, να παίζουν παιχνίδια ώστε να παραμένουν σε εγρήγορση, να κάνουν υπολογισμούς, να μιλούν στα αγαπημένα τους πρόσωπα, να σερφάρουν στο διαδίκτυο και διάφορα άλλα. Με εξαίρεση τις διορθώσεις πορείας (ένα θέμα ρουτίνας), δεν θα έχουν πολλά να κάνουν στη διάρκεια του ταξιδιού. Περιστασιακά, πάντως, ίσως κληθούν να προχωρήσουν σε διαστημικές εξόδους και περιπάτους για μικροεπισκευές, ή για να αντικαταστήσουν φθαρμένα εξαρτήματα. Καθώς το ταξίδι προχωρά, όμως, ο χρόνος που απαιτείται για την αποστολή ραδιοσημάτων στη Γη σταδιακά αυξάνεται, για να φτάσει τελικά τα 42 περίπου λεπτά – γεγονός που ίσως αποδειχθεί λίγο κουραστικό για τους αστροναύτες, συνηθισμένους στην ακαριαία επικοινωνία.
Κοιτάζοντας από το παράθυρο, θ’ αρχίσουν σταδιακά να βλέπουν τον Κόκκινο Πλανήτη να μεγαλώνει και να κυριαρχεί στο οπτικό τους πεδίο. Η δραστηριότητα στο διαστημόπλοιο θα επιταχυνθεί απότομα, καθώς οι αστροναύτες αρχίζουν τις προετοιμασίες. Σε αυτό το σημείο θα κατευθύνουν την πυροδότηση των κινητήρων με τρόπο ώστε να επιβραδύνουν τον διαστημόπλοιο και να εισέλθουν απαλά σε τροχιά γύρω από τον Άρη.
Από το διάστημα θα θαυμάσουν ένα εντελώς διαφορετικό πανόραμα απ’ ότι εκείνο της Γης. Αντί για γαλάζιους ωκεανούς, βουνά καλυμμένα με πράσινο και τα φώτα των πόλεων, θα βλέπουν ένα γυμνό, έρημο τοπίο, γεμάτο κόκκινες ερήμους, μεγαλόπρεπα βουνά, γιγάντια φαράγγια πολύ μεγαλύτερα από αυτά της Γης, αλλά και πελώριες αμμοθύελλες που θα μπορούσαν να τυλίξουν σχεδόν ολόκληρο τον πλανήτη.
Από την ώρα που θα μπουν σε τροχιά γύρω από τον Κόκκινο Πλανήτη, θα εισέλθουν στην κάψουλα που προορίζεται για τον Άρη και να αποσυνδεθούν από το κύριο σκάφος, το οποίο θα παραμείνει σε τροχιά γύρω από τον τεράστιο πλανήτη. Καθώς η κάψουλα κατεβαίνει στην αρειανή ατμόσφαιρα η θερμοκρασία θα αυξηθεί δραματικά, αλλά η θερμική ασπίδα θα απορροφήσει την έντονη θερμότητα που παράγεται λόγω τριβής με τον αέρα. Τελικά, η θερμική ασπίδα θα απορριφθεί και η κάψουλα θα πυροδοτήσει τους κινητήρες πέδησης για να προσεδαφιστεί αργά στην επιφάνεια του Άρη. Όταν πια βγουν από την κάψουλα και περπατήσουν στην επιφάνεια του Άρη, θα είναι εκείνοι οι πρωτοπόροι που θα ανοίξουν ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, κάνοντας ένα ιστορικό βήμα για την πραγμάτωση του ονείρου: να γίνει η ανθρωπότητα πολυπλανητικό είδος.

Θα περάσουν πολλούς μήνες στον Κόκκινο Πλανήτη προτού η Γη βρεθεί στην κατάλληλη κοσμική ευθυγράμμιση ώστε να ξεκινήσουν το ταξίδι της επιστροφής. Θα έχουν όλο το χρόνο να εξερευνήσουν το τοπίο, να κάνουν πειράματα – όπως λόγου χάρη, να αναζητήσουν ενδείξεις νερού και μικροβιακής ζωής – και να στήσουν ηλιακούς συλλέκτες για παραγωγή ενέργειας. Ένας πιθανός στόχος τους ίσως είναι οι γεωτρήσεις για αναζήτηση πάγου στο μονίμως παγωμένο έδαφος, αφού ο υπόγειος πάγος θα μπορούσε μια μέρα να γίνει ζωτική πηγή πόσιμου νερού, καθώς και οξυγόνου για τους αστροναύτες αλλά και υδρογόνου για καύσιμη ύλη.

Μετά την ολοκλήρωση της αποστολής τους, θα επιστρέψουν στην κάψουλα και θα αναχωρήσουν. (Λόγω της ασθενούς βαρύτητας του Άρη, η κάψουλα θα χρειαστεί πολύ λιγότερα καύσιμα απ’ όσα χρειάστηκε όταν αναχώρησε από τη Γη). Θα προσδέσουν τη κάψουλα στο κυρίως σκάφος που θα περιμένει σε τροχιά, και θα ετοιμαστούν για το ταξίδι των εννέα μηνών πίσω στη Γη.
Όταν επιστρέψουν, θα πέσουν με αλεξίπτωτο κάπου στον ωκεανό. Και όταν πια πατήσουν στέρεο έδαφος, θα γίνουν δεκτοί ως ήρωες που έκαναν το πρώτο βήμα για να δημιουργηθεί η πρώτη αποικία σε άλλον πλανήτη στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Υποδοχή ηρώων για το πλήρωμα του Απόλλων 11. Στις 20 Ιουλίου 1969 ήταν η πρώτη διαστημική αποστολή που προσεδάφισε τους πρώτους δύο ανθρώπους στη Σελήνη.

Όπως βλέπετε, λοιπόν, στον δρόμο για τον Κόκκινο Πλανήτη θ’ αντιμετωπίσουμε πολλές προκλήσεις. Ωστόσο, με τον ενθουσιασμό του κοινού και την αφοσίωση της NASA και του ιδιωτικού τομέα, μάλλον θα καταφέρουμε να στείλουμε μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη την επόμενη ή την μεθεπόμενη δεκαετία, γεγονός που θα ανοίξει τον δρόμο για την επόμενη ή την μεθεπόμενη πρόκληση: να μεταμορφώσουμε τον Άρη σε νέο σπίτι μας.(…)

απόσπασμα από το βιβλίο του Michio Kaku «ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΌΤΗΤΑΣ, Γαιοπλασία του Άρη, Διαστρικά Ταξίδια, Αθανασία και το Πεπρωμένο μας πέρα από τη Γη», μετάφραση Βαγγέλης Πρατικάκης, Εκδόσεις ΤΡΑΥΛΟΣ

https://physicsgg.me/