Η ασπίδα της επιστήμης

του Π. Μπουκάλα από την Εφημερίδα Καθημερινή

Και με τις αντιφάσεις της, και με τα λάθη της, η ιατρική επιστήμη είναι η μοναδική ασπίδα μας. Απέναντι στις αρρώστιες, όποια κι αν είναι η αιτία τους. Απέναντι στους κομπογιαννίτες, που υπόσχονται ότι θα μας γιατρέψουν από οτιδήποτε (εξαιρουμένης της βλακώδους ευπιστίας μας), πουλώντας μας «ιάματα» σαν το διάσημο «Ηλιον», το νερό του Καματερού: «ύδωρ μεταλλικόν ραδιενεργόν με την ιδιομορφίαν της απεριοδικής ακτινοβολίας “β”». Αλλά και με την ιδιομορφία της απίστευτης προώθησής του από εφημερίδες των πρώτων μεταπολιτευτικών χρόνων, ανάμεσά τους και έγκριτες κατά τα λοιπά. Ευτυχώς δεν υπήρχαν ιδιωτικά κανάλια τότε. Θα είχαμε καταπιεί εμφιαλωμένη και πανάκριβη όλη τη λίμνη Μαραθώνος.

Η ιατρική είναι η ασπίδα μας απέναντι στους μοντέρνους κομπογιαννίτες, που πολιτεύονται επιτυχώς σαν διαφημιστές και μεταπράτες νανογιλέκων και κηραλοιφών, με περιτύλιγμα μια παιδαριώδη εκδοχή «αρχαίας Ελλάδας» και μια εκδοχή χριστιανισμού προσβλητική για τον ίδιο τον χριστιανισμό. Απέναντι επίσης στους κάθε λογής αρνητές: της μάσκας, των αντισηπτικών (εμ τι, δεν θα περιέχουν υγροποιημένα διαβολικά τσιπάκια;), των εμβολίων, της ίδιας της ύπαρξης του νέου κορωνοϊού. Απέναντι σε όσους ψεκάζουν τις φρυγανιές του πρωινού τους με δυο-τρία συνωμοσιολογικά σενάρια για τους «δαίμονες» που απειλούν την οικουμένη. 

Η επιστήμη είναι το όπλο των ανθρώπων για να αντιμετωπίσουν την απάνθρωπη ευήθεια πολιτικών όπως ο Τραμπ, ο Μπολσονάρο, ο Λουκασένκο, ο Ερντογάν, που διαφημίζουν σαν θαυματουργικά αντιιικά τη χλωρίνη, τη βότκα, το λεμόνι, τον χυμό βατόμουρου ή τη σκέτη αρσενική μαγκιά. Είναι ο θώρακάς τους απέναντι στους κανονικούς πολιτικούς που, μικροσυμφεροντολόγοι, υποκύπτουν εύκολα στον πειρασμό να πειράξουν τα στοιχεία, να τα διαβάσουν όπως τους ευκολύνει, να επιλέξουν από το πλήθος τους όσα βολεύουν την περί πανδημίας διήγησή τους. Τέλος, να ψευδολογήσουν επικαλούμενοι δίχως ενδοιασμό «αδιάσειστα επιστημονικά στοιχεία» που όμως δεν υπάρχουν.

Η επιστήμη είναι ο θώρακάς μας απέναντι στις θρησκείες. Ή μάλλον απέναντι σε όσους ιερωμένους οποιασδήποτε θρησκείας ή δόγματος επιχειρούν να πείσουν τους πιστούς ότι η πίστη τούς προστατεύει επαρκώς από τον κίνδυνο να νοσήσουν. Και ότι θα αποκαλυφθούν ολιγόπιστοι αν, από συναίσθηση της κοινωνικής τους ευθύνης, σεβαστούν τις συμβουλές των γιατρών. Αν το δόγμα «η πίστις σώζει» ίσχυε και επί μικροβίων, θα χρειαζόμασταν ήδη δεύτερο πλανήτη για να κατοικήσουμε.