Γιάννης Πρασσάς:Μπαινουμε σε νεο κυμα COVID-19
Yiannis Prassas Scientist/Molecular Biologist at Department of Pathology Mount Sinai Hospital, Toronto
Μπαινουμε σε νεο κυμα λοιπον. Απιστευτος πραγματικα ο ιος. Με γρηγορες μεταλλαξεις καταφερνει να γλιστράει απο την υπαρχουσα ανοσια (οσον αφορα την πιθανοτητα επαναμολυνσης) και να μας δινει ενα νεο κυμα καθε 3-4 μηνες (!).
Δυστυχως ουτε καν η μολυνση με ομικρον δειχνει ικανη να προστατευει απο επαναμολυνση με αυτα τα εξελικτικα παρακλαδια της ομικρον (04/05). Αυτο πρακτικα σημαινει οτι γινομαστε ξανα ολοι υποψηφιοι συμμετέχοντες σε αλυσιδες μεταδοσης του ιου (εμβολιασμενοι και προσφατως νοσησαντες, ολοι!). Γι αυτο και ενω ειμαστε εν μεσω θερινης σεζον βλεπουμε (Πορτογαλια, Γερμανια, ΗΠΑ και προσεχως σε εμας) να σηκωνονται σημαντικα επιδημιολογικα κυματα.
Προφανως και δεν ειμαστε καθολου εκει που ημασταν στην αρχη. Πλεον ο ιος βλεπει μπροστα του οργανισμους με μια κρισιμοτατη πρωτη στρωση ανοσιας (να ειναι καλα οι μαζικοι εμβολιασμοι). Και ειναι αυτη η πρωτη στρωση ανοσιας που κραταει αναλογικα τον αριθμο θανατων/ΜΕΘ ανα κυμα χαμηλοτερα. Αλλσωστε για την ωρα δεν εχει βρεθει καποια μεταλλαξη που να σπαει τελειως την προστασια των εμβολιων απο βαρια νοσηση. Μεχρι ποτε θα συμβαινει αυτο? Δεν ξερουμε. Θα εξαρτηθει σε μεγαλο βαθμο απο την μελλοντικη πορεια του ιου. Αλλα ακομη και η εν λογω σημαντικη προστασια (απο βαρια νοσηση) γνωριζουμε οτι φθινει με τον χρονο. Και ετσι ενα αυξανομενο ποσοστο του πληθυσμου (5-10-15-20%) θα γινεται ευαλωτο. Και οσο δεν εχουμε δεικτες ωστε να ξερουμε ποιοι ειναι αυτοι, τοτε θα πρεπει να συνεχισουμε να πηγαινουμε εκ του ασφαλους και να παραμενουμε μονιμα εμβολιαστικα ενημεροι.
Αλλα παμε ξανα στο τωρινο κυμα που μας ερχεται. Τα κρουσματα, οι νοσηλειες και οι θανατοι θα αυξηθουν. Ποσο πολυ? Δεν το ξερουμε. Θα εξαρτηθει σε μεγαλο βαθμο απο το ποσοι πολλοι θα συμμετέχουμε σε αλυσιδες μεταδοσης. Το οτι εχουν κλεισει τα σχολεια και ο καλος καιρος ειναι τα θετικα. Το οτι υπαρχει υπερμετρη χαλαρωση και ο ιος ειναι υπερμεταδοτικος και οτι δεν τον πολυ-πιανουν τα υπαρχοντα αντισωματα ειναι τα αρνητικα. Θα φανει στο πεδιο ο απολογισμος.
Αλλα, σε αντιθεση με το κεντρικο αφηγημα, θεωρω αποπροσανατολιστικο λαθος το να ζυγίζουμε το επικειμενο κοστος καθε κυματος αποκλειστικα σε ορους αμεσων θανατων και πιεσης στις ΜΕΘ (το οποιο αν δεν κανουμε κατι μπορει και σε αυτους τους ορους να γινει εποχιακα πολυ μεγαλο). Μετα απο δυο χρονια συμβιωσης με τον SARS-COV2, ξερουμε πλεον οτι κάθε κυμα του ιού που σαρωνει τις κοινοτητες μας θα το πληρώνουμε *ολοι μας* σε ορους:



Οσο μεγαλύτερο το ύψος του κυματος , τόσο μεγαλύτερη η συνολικη ζημιά που θα αφήνει πίσω του και την ζημιά αυτή θα την πληρώνουμε (άμεσα ή εμμεσα) *ολοι μας*.
Δυστυχως τα κρατη στην Δυση το εχουν ριξει στα ευχολογια και δεν αναλαμβανουν επαρκως το μεριδιο ευθυνης που τους αναλογει στην συλλογικη αυτη προσπαθεια. Η κρισιμη αναβάθμιση των υποδομών εχει μαλλον καει σε υπολογισμους πολιτικο κοστους/οφελους και η συνολικη επικοινωνια ειναι οτι 'τελειωσαμε με τον ιο'. Και ετσι το μπαλακι περναει στη μερια των επιδημιολογικα υπευθυνων πολιτων:








Μεχρι ποτε? Μέχρι να ζυγίσουν καλύτερα το διακύβευμα της χρονιάς συμβίωσης με τον νέο αυτό ιο. Μέχρι να εχει η επιστημη ακομη καλυτερα και αφθονοτερα εργαλεια και μεχρι να βρουμε ενα σταθερο σημειο ελεγχομενης ισορροπιας στην μακρια συμβιωση μας μαζι του (και με τους αλλους ιους).
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου