Πώς γίνεται η επιστημονική έρευνα;



Ανεβάζω ξανά μια παλαιότερη ανάρτησή μου σχετικά με τη διαδικασία της επιστημονικής έρευνας από ερευνητές και πανεπιστημιακούς, καθώς και τι είναι οι επιστημονικές δημοσιεύσεις και εργασίες (papers), για όσους φίλους δεν γνωρίζουν τη διαδικασία. Αυτό με αφορμή μια συζήτηση που γίνεται στο ylikonet για μια δήθεν εργασία του Harvard (που δεν είναι του Harvard αλλά κάποιων ερευνητών). Η συζήτηση γίνεται για clickbait από εφημερίδες και άσχετους με την έρευνα.
Αγαπητοί φίλοι, για όσους δεν γνωρίζουν τα βήματα της επιστημονικής έρευνας, παραθέτω τα παρακάτω και παρακαλώ τους ερευνητές και πανεπιστημιακούς φίλους να συμπληρώσουν ή να διορθώσουν την ανάρτησή μου ώστε να γίνει πληρέστερη.
Η επιστημονική έρευνα δεν βασίζεται σε απόψεις που δεν συνοδεύονται από επιστημονικές αποδείξεις. Αυτό που έχει σημασία είναι η δυνατότητα να αποδείξεις μέσω της έρευνάς σου όσα υποστηρίζεις, μέσα από πειράματα, επίπονη έρευνα και μελέτη της διεθνούς βιβλιογραφίας (βιβλιογραφική ανασκόπηση).
Όταν λοιπόν κάνεις έρευνα στο αντικείμενό σου, γράφεις με αυστηρό και συγκεκριμένο επιστημονικό τρόπο τη βιβλιογραφική ανασκόπηση, τη μεθοδολογία της έρευνάς σου, τα ερευνητικά σου ερωτήματα, τα πειραματικά δεδομένα σου, τα συμπεράσματα της έρευνας και τις πιθανές προτάσεις σου σε ένα paper και το υποβάλλεις για peer review, δηλαδή για κρίση από ομότιμους σε συγκεκριμένα διεθνή επιστημονικά περιοδικά της ειδικότητάς σου. Η κρίση της έρευνάς σου γίνεται από ειδικούς επί του αντικειμένου, για να εξασφαλιστεί η αξιοκρατία και το επιστημονικό κύρος και αξία. Αν θεωρήσουν ότι η έρευνά σου έχει επιστημονική βάση, τότε σου απαντούν ανώνυμα κατά κανόνα (peer review) και κάνουν διορθώσεις, σχόλια, διευκρινίσεις, προσθήκες κ.τ.λ. ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα της επιστημονικής εργασίας σου και να μπορέσει να δημοσιευθεί.
Στα σημαντικά επιστημονικά περιοδικά συνήθως γίνεται double blind review, δηλαδή ούτε οι κριτές γνωρίζουν τους συγγραφείς, ούτε το αντίθετο (π.χ. IEEE, Springer Nature). Επίσης, τα άρθρα είναι anonymized, δηλαδή κάθε πληροφορία που μπορεί να αποκαλύψει την ταυτότητα ή την προέλευση των συγγραφέων αποκρύπτεται πλήρως. Αν όλα γίνουν επιστημονικά ορθά, ακόμη και αν η έρευνά σου φέρνει τελείως διαφορετικά δεδομένα στην επιστημονική κοινότητα, δημοσιεύεται σε συγκεκριμένα επιστημονικά περιοδικά διεθνούς κύρους που αξιολογούνται συνεχώς.
Επίσης, αν θέλεις να έχεις περαιτέρω αξιολόγηση της έρευνάς σου, την παρουσιάζεις και σε εξειδικευμένα επιστημονικά συνέδρια όπου το κοινό είναι ειδικοί επί του αντικειμένου και περνάς πάλι κρίση από ειδική επιτροπή. Αν καταφέρεις να περάσεις όλη αυτή την επίπονη, μακροχρόνια διαδικασία (συνήθως κρατά έναν χρόνο!) με επιτυχία, τότε η έρευνά σου γίνεται ίσως και σημείο αναφοράς για την επιστημονική κοινότητα.
Για να θεωρηθεί σημαντική μια επιστημονική έρευνα, θα πρέπει να την επαναλάβουν και άλλοι ερευνητές σε ανεξάρτητα πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα διεθνώς και να επιβεβαιώσουν ερευνητικά το paper ή και να επεκτείνουν τον πειραματισμό και τα ερευνητικά αποτελέσματα και τα συμπεράσματά σου.
Οι ερευνητές και πανεπιστημιακοί αυτό ακριβώς κάνουν και κρίνονται όχι από τα εντυπωσιακά λόγια που λένε δημόσια, αλλά από τις δημοσιεύσεις τους και μάλιστα από τις δημοσιεύσεις τους σε επιστημονικά περιοδικά με κύρος στην επιστημονική κοινότητα (με υψηλό impact factor). Στο Scopus μπορεί κανείς να αναζητήσει τις επιστημονικές δημοσιεύσεις υψηλού επιπέδου (Scopus-indexed journals).
Οι κανόνες στην επιστήμη είναι συγκεκριμένοι και δεν γίνονται με όρους εντυπωσιασμού του κοινού ή clickbait όπως έγινε η ανάρτηση για το Harvard.

ΥΓ Είμαι κριτητής (reviewer) στα Springer Nature in the Lecture Notes in Networks and Systems Series, Frontiers in Education Journal, and IEEE TALE (Program Committee), IEEE EDUCON (Program Commitee) και μου ζητήθηκε να είμαι κριτής του Springer Nature με αμοιβή για όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες του Springer Nature με την διαδικασία της συνέντευξης. Best Paper Award at ICL 2023, with my work published by Springer-Nature.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις