Ύπαρξη. Γιατί υπάρχει το Σύμπαν;

Πόσα είνα τα Big Bang (Image: OJO Images/Robert Daly/Getty)

Ο Douglas Adams έγραψε κάποτε: «Το σύμπαν είναι μεγάλο ,πραγματικά μεγάλο.." Και όμως, εάν η θεωρία μας για το Βig Bang είναι σωστή, το σύμπαν ήταν κάποτε πολύ μικρότερο. Πράγματι, κάποια χρονική στιγμή ήταν ανύπαρκτο. Περίπου πριν 13,7 δισεκατομμύρια έτη , μέσα στον χρόνο και το χώρο το Σύμπαν ξεπήδησε αυθόρμητα από το κενό. Πώς έγινε αυτό;
Ή για να το θέσω διαφορετικά: γιατί το τίποτα δεν υπήρχε καμία χρονική στιγμή;  Αυτό είναι ένα μεγάλο ερώτημα, ίσως το μεγαλύτερο. Η ιδέα ότι το σύμπαν απλά εμφανίστηκε από το τίποτα είναι αρκετά δύσκολη στην κατανόησή της . Αλλά η προσπάθεια να ερμηνεύσουμε το τίποτα είναι ίσως ακόμα πιο δύσκολο.
Είναι επίσης μια πολύ λογική ερώτηση για να την προσεγγίσει  κανείς από την επιστημονική σκοπιά. Λίγη θεμελιώδης φυσική δείχνει  ότι εμείς όπως και το υπόλοιπο σύμπαν έχουμε   τεράστιες πιθανότητες να υπάρχουμε Ο δεύτερος νόμος της θερμοδυναμικής, ο πιο θεμελιώδης φυσικός νόμος για την ερμηνεία της ύπαρξης του Σύμπαντος,  λέει ότι η εντροπία  τείνει πάντα να αυξηθεί. Η εντροπία μετρά τον αριθμό των αλλαγών της  διάταξης των μερών ενός συστήματος χωρίς να μεταβάλλεται   συνολικά η εμφάνισή του. Τα μόρια ενός θερμού αέριου, για παράδειγμα, μπορούν να οργανωθούν με πολλούς διαφορετικούς τρόπους για να δημιουργήσουν την ίδια συνολική θερμοκρασία και η πίεση, μεγαλώνοντας την εντροπία του συστήματος. Αντίθετα, δεν μπορεί να αλλάξει  η διάταξη των μορίων όταν η εντροπία μειώνεται .
Λόγω αυτού του νόμου, είναι δύσκολο να κατανοήσουμε πώς το τίποτα  θα μπορούσε ποτέ να μετατραπεί σε κάτι, πόσο μάλλον σε κάτι τόσο μεγάλο όσο το σύμπαν. Αλλά η εντροπία είναι μόνο ένα μέρος της ιστορίας. Το άλλο θέμα που μας απασχολεί  είναι η συμμετρία - μια ποιότητα που φαίνεται να ασκεί βαθιά επίδραση στο φυσικό σύμπαν. Το  τίποτα είναι πράγματι πολύ συμμετρικό . 
 Οι φυσικοί έχουν μάθει κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών ότι οι συμμετρίες γίνονται για να σπάσουν . Ο Frank Wilczek του Massachusetts Institute of Technology, ειδικός στην  κβαντική χρωμοδυναμική, τη θεωρία που περιγράφει πώς τα κουάρκ συμπεριφέρονται μέσα σε ατομικούς πυρήνες  λέει ότι το τίποτα βρίσκεται σε επισφαλή κατάσταση.
"Σύμφωνα με την κβαντική θεωρία, δεν υπάρχει κατάσταση« κενού »," συμφωνεί ο Frank Close του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Η κενότητα θα έχει ακριβώς μηδενική ενέργεια,  μια πολύ απαιτητική θέση για τον τόσο αβέβαιο κβαντικό κόσμο. Αντ 'αυτού, το κενό είναι πραγματικά γεμάτο με ένα θολό ζωμό από σωματίδια που εμφανίζονται μέσα και έξω από την ύπαρξη. Υπό αυτή την έννοια  το περιοδικό που διαβάζετε , εσείς, εγώ, το φεγγάρι και οτιδήποτε άλλο στο σύμπαν μας είναι ακριβώς διεγέρσεις του  κβαντικού  κενού
Η κατανόησή μας για τη δημιουργία του Σύμπαντος στηρίζεται στην ισχύ των νόμων της Φυσικής, ιδιαίτερα την κβαντική αβεβαιότητα. Αλλά αυτό σημαίνει ότι οι νόμοι της φυσικής ήταν κάπως κωδικοποιημένοι μέσα στον ιστό του σύμπαντος πριν την ύπαρξη του ίδιου του Σύμπαντος. Πώς μπορεί οι φυσικοί νόμοι να υπάρχουν έξω από το χώρο και το χρόνο και χωρίς να έχουν έναν λόγο ύπαρξης από μόνοι τους ; Ή, για να το θέσω αλλιώς, γιατί να υπάρχει εκεί κάτι και όχι το τίποτα;

Πηγή : New Scientist    Ελεύθερη μετάφραση- επιλογή: Τίνα Νάντσου