Δίκτυα των 186 Gbps θα επιταχύνουν τις ανακαλύψεις στον LHC
 |
| Τεράστιοι όγκοι δεδομένων από τον LHC μεταδίδονται σε ερευνητικά κέντρα σε όλο τον κόσμο (Φωτογραφία: Caltech ) |
Νέο παγκόσμιο ρεκόρ στην ταχύτητα διαμεταγωγής δεδομένων, στα 186 Gigabit ανά δευτερόλεπτο, πέτυχε σε επίπεδο δοκιμών κοινοπραξία ερευνητικών ιδρυμάτων στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, η αύξηση της ταχύτητας στα δίκτυα υπολογιστών έχει κρίσιμη σημασία για ανάλυση του ωκεανού δεδομένων που παράγει ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων του CERN.
To νέο ρεκόρ τέθηκε στη διάρκεια του συνεδρίου Supercomputing 2011 που πραγματοποιήθηκε στο Σιάτλ. Χρησιμοποιώντας ένα κύκλωμα που στήθηκε ειδικά για αυτόν το σκοπό. Οι ερευνητές μετέδωσαν δεδομένα με ταχύτητα 98 Gbps από το Πανεπιστήμιο της Βικτόρια της Βρετανικής Κολούμπια σε συνεδριακό κέντρο του Σιάτλ στην πολιτεία της Ουάσινγκτον. Με την ταυτόχρονη μετάδοση δεδομένων στην αντίθετη κατεύθυνση, με ρυθμό 88 Gps, το πείραμα έδωσε μία σταθερή συνδυασμένη ταχύτητα 186 Gbps, καταρρίπτοντας το παγκόσμιο ρεκόρ που είχε θέσει η ίδια ομάδα το 2009, με ταχύτητα 119 Gbps.
To νέο ρεκόρ ισοδυναμεί με τη μεταφορά 100.000 ταινιών Blu-ray (περίπου δύο εκατομμύρια Gigabyte) την ημέρα.
Στο πείραμα συμμετείχαν μεταξύ άλλων το Caltech (Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια), τα Πανεπιστήμια της Βικτόρια και του Μίσιγκαν και φυσικά το CERN.
Μέχρι σήμερα, ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC), στον οποίο καταγράφηκαν πρόσφατα οι πρώτες ενδείξεις για την ύπαρξη του μποζόνιου του Χιγκς, έχει δώσει μέχρι σήμερα πάνω από 100 Petabyte δεδομένων, ή περίπου 4 εκατομμύρια δίσκους Blu-ray, τα οποία μοιράστηκαν σε 100 κέντρα επεξεργασίας και αποθήκευσης σε όλο τον κόσμο.
«Βασικός στόχος είναι να δώσουμε σε επιστήμονες σε όλο τον κόσμο την ευκαιρία να εργαστούν με τα δεδομένα του LHC» αναφέρει ο Ντέιβιντ Φόστερ, αναπληρωτής διευθυντής υπολογιστικών συστημάτων στο CERN.
Οι μεγάλες ανακαλύψεις που περιμένει η επιστημονική κοινότητα από τον LHC είναι η ανίχνευση δυσδιάκριτων σημάτων μέσα σε ολόκληρους ωκεανούς δεδομένων. Στην πραγματικότητα, ο όγκος της πληροφορίας είναι τόσο μεγάλος ώστε τα συστήματα του επιταχυντή αδυνατούν να αποθηκεύουν όλα τα δεδομένα και χρησιμοποιούν φίλτρα ώστε να καταγράφουν μόνο συγκεκριμένα σήματα.
Όσο μικρότερες είναι οι δυνατότητες των δικτύων που μεταφέρουν τα δεδομένα σε όλο τον κόσμο τόσο πιο αυστηρά πρέπει να είναι αυτά τα φίλτρα και τόσο μεγαλώνει ο κίνδυνος να χαθούν πολύτιμα δεδομένα χωρίς κανείς να το αντιληφθεί.
To νέο ρεκόρ τέθηκε στη διάρκεια του συνεδρίου Supercomputing 2011 που πραγματοποιήθηκε στο Σιάτλ. Χρησιμοποιώντας ένα κύκλωμα που στήθηκε ειδικά για αυτόν το σκοπό. Οι ερευνητές μετέδωσαν δεδομένα με ταχύτητα 98 Gbps από το Πανεπιστήμιο της Βικτόρια της Βρετανικής Κολούμπια σε συνεδριακό κέντρο του Σιάτλ στην πολιτεία της Ουάσινγκτον. Με την ταυτόχρονη μετάδοση δεδομένων στην αντίθετη κατεύθυνση, με ρυθμό 88 Gps, το πείραμα έδωσε μία σταθερή συνδυασμένη ταχύτητα 186 Gbps, καταρρίπτοντας το παγκόσμιο ρεκόρ που είχε θέσει η ίδια ομάδα το 2009, με ταχύτητα 119 Gbps.
To νέο ρεκόρ ισοδυναμεί με τη μεταφορά 100.000 ταινιών Blu-ray (περίπου δύο εκατομμύρια Gigabyte) την ημέρα.
Στο πείραμα συμμετείχαν μεταξύ άλλων το Caltech (Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια), τα Πανεπιστήμια της Βικτόρια και του Μίσιγκαν και φυσικά το CERN.
Μέχρι σήμερα, ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC), στον οποίο καταγράφηκαν πρόσφατα οι πρώτες ενδείξεις για την ύπαρξη του μποζόνιου του Χιγκς, έχει δώσει μέχρι σήμερα πάνω από 100 Petabyte δεδομένων, ή περίπου 4 εκατομμύρια δίσκους Blu-ray, τα οποία μοιράστηκαν σε 100 κέντρα επεξεργασίας και αποθήκευσης σε όλο τον κόσμο.
«Βασικός στόχος είναι να δώσουμε σε επιστήμονες σε όλο τον κόσμο την ευκαιρία να εργαστούν με τα δεδομένα του LHC» αναφέρει ο Ντέιβιντ Φόστερ, αναπληρωτής διευθυντής υπολογιστικών συστημάτων στο CERN.
Οι μεγάλες ανακαλύψεις που περιμένει η επιστημονική κοινότητα από τον LHC είναι η ανίχνευση δυσδιάκριτων σημάτων μέσα σε ολόκληρους ωκεανούς δεδομένων. Στην πραγματικότητα, ο όγκος της πληροφορίας είναι τόσο μεγάλος ώστε τα συστήματα του επιταχυντή αδυνατούν να αποθηκεύουν όλα τα δεδομένα και χρησιμοποιούν φίλτρα ώστε να καταγράφουν μόνο συγκεκριμένα σήματα.
Όσο μικρότερες είναι οι δυνατότητες των δικτύων που μεταφέρουν τα δεδομένα σε όλο τον κόσμο τόσο πιο αυστηρά πρέπει να είναι αυτά τα φίλτρα και τόσο μεγαλώνει ο κίνδυνος να χαθούν πολύτιμα δεδομένα χωρίς κανείς να το αντιληφθεί.
Πηγή : Newsroom ΔΟΛ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου