Πώς επιβεβαιώνεται η ύπαρξη μιας «δεύτερης Γης»;

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler έχει ανακαλύψει 2.740 υποψηφίους πλανήτες από το 2009, εκ των οποίων έχει επιβεβαιώσει τους 105.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler της NASA ανακάλυψε πρόσφατα έναν πλανήτη που φέρει τις περισσότερες ομοιότητες με τη Γη σε σχέση με τους 2.740 υποψηφίους που έχει ανιχνεύσει έως τώρα. Πέρα από το μεγάλο ενδιαφέρον που παρουσιάζει μία τέτοια ανακάλυψη, δημιουργείται ταυτόχρονα και η απορία για τον τρόπο με τον οποίο οι επιστήμονες επιβεβαιώνουν την ύπαρξη μίας τέτοιας «δεύτερης Γης».
Ο πλανήτης που ανακαλύφθηκε έχει την προσωρινή ονομασία ΚΟΙ 172.02 (Kepler Object of Interest), και εμφανίζει παρόμοια χαρακτηριστικά με τη Γη. Έχει 50% μεγαλύτερη διάμετρο, αλλά βρίσκεται πιο κοντά στον αντίστοιχο «Ήλιο» του, γύρω από τον οποίο ολοκληρώνει μία περιστροφή κάθε 242 ημέρες. Σύμφωνα με τους επιστήμονες της NASA, ο KOI 172.02 ενδέχεται να μην είναι βραχώδης όπως η Γη, αλλά έχει ισχυρή πιθανότητα ύπαρξης νερού στην επιφάνειά του.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler έχει ανακαλύψει 2.740 υποψηφίους πλανήτες από το 2009, εκ των οποίων έχει επιβεβαιώσει τους 105. Αποτελεί εξαιρετικό εργαλείο ανίχνευσης εξωπλανητών, αλλά δεν αρκεί για τον χαρακτηρισμό ενός πλανήτη ως «δεύτερη Γη». Για να γίνει αυτό απαιτείται μία πιο στατιστική προσέγγιση.

Οι παρατηρήσεις του Kepler υποδεικνύουν την τοποθεσία ενός πλανήτη σε σχέση με τον κεντρικό αστέρα γύρω από τον οποίο περιστρέφεται, αλλά δεν προσφέρουν σημαντικές λεπτομέρειες όπως το κλίμα και η ατμόσφαιρα του εξωπλανήτη, σύμφωνα με τη Νάταλι Μπατάλια, μέλος της επιστημονικής ομάδας.

Αφού επιβεβαιωθεί η ύπαρξη ενός πλανήτη από το διαστημικό τηλεσκόπιο, άλλα όργανα ερευνούν τις ιδιότητές του. Για παράδειγμα, αν ο πλανήτης έχει την κατάλληλη θέση σε σχέση με τη Γη, τότε οι ερευνητές στρέφουν πάνω του ένα «πιάτο» διαμέτρου 10 μέτρων ώστε να παρατηρήσουν τη διέλευσή του μεταξύ της Γης και του κεντρικού αστέρα του. Στη συνέχεια υπολογίζεται η ακτίνα του πλανήτη, και εφόσον υπάρχει η δυνατότητα για απευθείας παρατηρήσεις, τότε τα υπόλοιπα είναι θέμα υπομονής.

Παρατηρώντας την περιστροφή του πλανήτη και τα διαφορετικά χρώματα του φάσματος που εκπέμπονται και απορροφώνται κατά τη διάρκεια της, οι ερευνητές μπορούν να φτάσουν σε συμπεράσματα για την επιφάνεια και την ατμόσφαιρα του εξωπλανήτη. Το νερό, το έδαφος και τα σύννεφα αντανακλούν το φως με διαφορετικούς τρόπους, και όσο περισσότερο παρατηρείται ο πλανήτης, τόσο ασφαλέστερα συμπεράσματα μπορούν να βγουν.

Αξίζει να σημειωθεί πώς κάποιες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για ύπαρξη παραπάνω από 17 δισεκατομμυρίων πλανητών οι οποίοι έχουν παρόμοιο μέγεθος με τη Γη, μόνο εντός του γαλαξία μας.

Πηγή: Ναυτεμπορική