Ανακάλυψη αρχαίας λίμνης στον Άρη

Ο κρατήρας McLaughlin έχει διάμετρο 91,7 και βάθος 2,25 χιλιόμετρα, και βρίσκεται στο χαμηλό επίπεδο μίας πλαγιάς μήκους εκατοντάδων χιλιομέτρων στη δυτική πλευρά της περιοχής Arabia Terra. Στον πυθμένα του κρατήρα βρέθηκαν επίπεδα πετρώματα που περιέχουν ανθρακικά και αργιλικά ορυκτά, τα οποία σχηματίζονται μόνο με την παρουσία νερού.

Επιστήμονες της NASA ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν νέα στοιχεία που υποδεικνύουν ότι μία αρχαία λίμνη μπορεί να υπήρξε εντός του τεράστιου κρατήρα McLaughlin. Τα νέα ευρήματα προέκυψαν μετά από ανάλυση των δεδομένων του φασματογράφου πάνω στον δορυφόρο MRO (Mars Reconnaissance Orbiter) που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Άρη.

Ο κρατήρας McLaughlin έχει διάμετρο 91,7 και βάθος 2,25 χιλιόμετρα, και βρίσκεται στο χαμηλό επίπεδο μίας πλαγιάς μήκους εκατοντάδων χιλιομέτρων στη δυτική πλευρά της περιοχής Arabia Terra. Το βάθος και το χαμηλό υψόμετρό του είναι οι λόγοι που κίνησαν το ενδιαφέρον των επιστημόνων σε πρώτη φάση. Στον πυθμένα του κρατήρα βρέθηκαν επίπεδα πετρώματα που περιέχουν ανθρακικά και αργιλικά ορυκτά, τα οποία σχηματίζονται μόνο με την παρουσία νερού.

Ο κρατήρας δεν έχει μεγάλα κανάλια εισροής, ενώ μικρά κανάλια που ξεκινάνε εντός του κρατήρα καταλήγουν σε ένα επίπεδο 500 μέτρων πάνω από τον πυθμένα, γεγονός που θα μπορούσε να σηματοδοτεί την επιφάνεια μίας λίμνης, σύμφωνα με τους επιστήμονες. Στο βάθος του κρατήρα υπάρχουν διάφορα αναχώματα, τα οποία ίσως έχουν δημιουργηθεί από συγκρούσεις μετεωριτών ή κατολισθήσεις. Αυτό το γεγονός είναι σημαντικό, καθώς ίσως να διατήρησε οργανικό υλικό κάτω από την επιφάνεια.

«Οι παρατηρήσεις στον κρατήρα McLaughlin παρέχουν τις ισχυρότερες αποδείξεις σχηματισμού ανθρακικών αλάτων εντός ενός περιβάλλοντος λίμνης και όχι εξωτερικής προέλευσης», δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας Τζόζεφ Μικάλσκι, μέλος του Πλανητικού Ινστιτούτου Επιστήμης στην Αριζόνα και του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η λίμνη στον κρατήρα McLaughlin υπήρξε για μία περίοδο πριν από 3,7 με 4 δισεκατομμύρια έτη, περίπου την ίδια περίοδο με τα αρχαιότερα πετρώματα που έχουν ανακαλυφθεί στη Γη. Η ερευνητική ομάδα αρχικά προσπαθούσε να αποδείξει ότι υπόγεια υδάτινα ρεύματα δεν διαρρήγνυαν την επιφάνεια του πλανήτη, αλλά τελικά ανακάλυψαν τα στοιχεία που υποδείκνυαν την ύπαρξη της λίμνης.

Η επιφάνεια του Άρη είναι αφιλόξενη για τη διατήρηση ζωής, λόγω της υψηλής ακτινοβολίας και της ιδιαίτερα χαμηλής θερμοκρασίας, αλλά οργανισμοί όπως μικρόβια ή βακτήρια κάτω από την επιφάνεια του πλανήτη θα προστατεύονταν από αυτές τις συνθήκες. Για αυτό το λόγο η πιο πολύπλοκη μορφή ζωής που θα μπορούσε να ανακαλυφθεί στον Άρη είναι μύκητες.

 

Πηγή: Ναυτεμπορική