Πρώτη ματιά στη γέννηση ενός χημικού δεσμού
Το φαινόμενο διαρκεί τόσο λίγο ώστε πολλοί επιστήμονες πίστευαν ότι δεν θα το έβλεπαν ποτέ: χρησιμοποιώντας ένα ισχυρό λέιζερ ακτίνων Χ, ερευνητές του αμερικανικού υπουργείου Ενέργειας παρατήρησαν για πρώτη φορά τη μεταβατική κατάσταση δύο ατόμων πριν ενωθούν και σχηματίσουν ένα μόριο.
Οι ερευνητές που υπογράφουν τη μελέτη στο περιοδικό Science δηλώνουν ενθουσιασμένοι με τα αποτελέσματά τους: «Αυτός είναι ο πραγματικός πυρήνας όλης της Χημείας» σχολιάζει ο Άντερς Νίλσον, επικεφαλής της προσπάθειας στο Εθνικό Εργαστήριο Επιταχυντή SLAC.
«Είναι αυτό που θεωρούμε Ιερό Δισκοπότηρο, αφού ελέγχει τη χημική αντιδραστικότητα. Κανείς δεν πίστευε ότι θα μπορούσαμε να το παρατηρήσουμε, δεδομένου ότι τα μόρια που βρίσκονται σε αυτή τη μεταβατική κατάσταση ανά πάσα στιγμή είναι ελάχιστα» επισήμανε.
Η ομάδα του Νίλσον χρησιμοποίησε ένα λέιζερ ακτίνων-Χ, μια σχετικά νέα τεχνολογία που επιτρέπει την παρατήρηση εξαιρετικά γρήγορων φαινομένων, καθώς και τον προσδιορισμό της τρισδιάστατης δομής μορίων ή και ζωντανών κυττάρων.
Σαν ένα είδος στροβοσκοπικής λάμπας, το λέιζερ εκπέμπει εξαιρετικά σύντομους παλμούς φωτός, οι οποίοι είναι σαν να φωτίζουν μεμονωμένα «καρέ» μιας πολύ σύντομης διαδικασίας.
Οι ερευνητές εξέτασαν τη χημική αντίδραση που εξουδετερώνει το μονοξείδιο του άνθρακα (CO) στους καταλύτες των αυτοκινήτων: η επιφάνεια του καταλύτη συλλαμβάνει μόρια μονοξειδίου του άνθρακα και οξυγόνου και τα φέρνει σε μικρή απόσταση, έτσι ώστε να συνδεθούν και να σχηματίσουν μόρια διοξειδίου του άνθρακα (CO2).
Σε πρώτη φάση, οι ερευνητές συνέδεσαν CO και άτομα οξυγόνου στην επιφάνεια ενός καταλύτη από ρουθήνιο, και χρησιμοποίησαν ένα οπτικό λέιζερ για να θερμάνουν τον καταλύτη και να ξεκινήσουν την αντίδραση. Σε θερμοκρασία άνω των 1.500 βαθμών Κελσίου, τα άτομα CO και οξυγόνου άρχισαν να δονούνται, αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα μεταξύ τους σύγκρουσης και σχηματισμό του νέου χημικού δεσμού.
Η ερευνητική ομάδα παρατήρησε αυτή τη διαδικασία με το λέιζερ ακτίνων-Χ, το οποίο αποκάλυψε μεταβολές στη διάταξη των ηλεκτρονίων των ατόμων. Οι μεταβολές αυτές, τα πρώτα στάδια του σχηματισμού ενός χημικού δεσμού, συνέβησαν σε μερικά femtosecond, ή τετράκις εκατομμυριοστών του δευτερολέπτου.
Αυτό είναι ένα εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα, δεδομένου ότι σε χρόνο ενός femtosecond το ίδιο το φως θα διάνυε απόσταση 0,3 μικρομέτρων στο κενό, περίπου το πλάτος ενός ιού.
«Πρώτα ενεργοποιούνται τα άτομα οξυγόνου και λίγο αργότερα ακολουθεί το μονοξείδιο του άνθρακα» περιγράφει ο Νίλσον. «Αρχίζουν να δονούνται και να κινούνται λίγο. Στη συνέχεια, έπειτα από ένα τρισεκατομμυριοστό του δευτερολέπτου, αρχίζουν να συγκρούονται και να σχηματίσουν αυτές τις μεταβατικές καταστάσεις».
Οι ερευνητές δηλώνουν όμως έκπληκτοι από μια άλλη παρατήρηση: τα άτομα που φτάνουν σε αυτή τη μεταβατική κατάσταση είναι πολλά, ωστόσο μόνο ένα πολύ μικρό μέρος συνεχίζει την αντίδραση για να σχηματίσει διοξείδιο του άνθρακα. Τα υπόλοιπα άτομα επιστρέφουν τελικά στην αρχική τους κατάσταση.
«Αυτό που βλέπουμε ότι, ενώ υπάρχουν πολλές προσπάθειες, ελάχιστες αντιδράσεις συνεχίζονται μέχρι το τελικό προϊόν. Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας μέχρι να κατανοήσουμε λεπτομερώς αυτό που βλέπουμε» λέει ο Δρ Νίλσον.
Η ερευνητική ομάδα επισημαίνει ότι τα πειράματα έχουν σημασία για τη θεωρία της χημείας: «Είναι εξαιρετικά σημαντική μέθοδος για τους θεωρητικούς χημικούς» λέει ο Φρανκ Άμπιλντ-Πέντερσεν, συνεργάτης του Νίλσεν.
«Ανοίγει έναν εντελώς νέο ερευνητικό πεδίο» προβλέπει.
Πηγή: Newsroom ΔΟΛ
Οι ερευνητές που υπογράφουν τη μελέτη στο περιοδικό Science δηλώνουν ενθουσιασμένοι με τα αποτελέσματά τους: «Αυτός είναι ο πραγματικός πυρήνας όλης της Χημείας» σχολιάζει ο Άντερς Νίλσον, επικεφαλής της προσπάθειας στο Εθνικό Εργαστήριο Επιταχυντή SLAC.
«Είναι αυτό που θεωρούμε Ιερό Δισκοπότηρο, αφού ελέγχει τη χημική αντιδραστικότητα. Κανείς δεν πίστευε ότι θα μπορούσαμε να το παρατηρήσουμε, δεδομένου ότι τα μόρια που βρίσκονται σε αυτή τη μεταβατική κατάσταση ανά πάσα στιγμή είναι ελάχιστα» επισήμανε.
Η ομάδα του Νίλσον χρησιμοποίησε ένα λέιζερ ακτίνων-Χ, μια σχετικά νέα τεχνολογία που επιτρέπει την παρατήρηση εξαιρετικά γρήγορων φαινομένων, καθώς και τον προσδιορισμό της τρισδιάστατης δομής μορίων ή και ζωντανών κυττάρων.
Σαν ένα είδος στροβοσκοπικής λάμπας, το λέιζερ εκπέμπει εξαιρετικά σύντομους παλμούς φωτός, οι οποίοι είναι σαν να φωτίζουν μεμονωμένα «καρέ» μιας πολύ σύντομης διαδικασίας.
Οι ερευνητές εξέτασαν τη χημική αντίδραση που εξουδετερώνει το μονοξείδιο του άνθρακα (CO) στους καταλύτες των αυτοκινήτων: η επιφάνεια του καταλύτη συλλαμβάνει μόρια μονοξειδίου του άνθρακα και οξυγόνου και τα φέρνει σε μικρή απόσταση, έτσι ώστε να συνδεθούν και να σχηματίσουν μόρια διοξειδίου του άνθρακα (CO2).
Σε πρώτη φάση, οι ερευνητές συνέδεσαν CO και άτομα οξυγόνου στην επιφάνεια ενός καταλύτη από ρουθήνιο, και χρησιμοποίησαν ένα οπτικό λέιζερ για να θερμάνουν τον καταλύτη και να ξεκινήσουν την αντίδραση. Σε θερμοκρασία άνω των 1.500 βαθμών Κελσίου, τα άτομα CO και οξυγόνου άρχισαν να δονούνται, αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα μεταξύ τους σύγκρουσης και σχηματισμό του νέου χημικού δεσμού.
Η ερευνητική ομάδα παρατήρησε αυτή τη διαδικασία με το λέιζερ ακτίνων-Χ, το οποίο αποκάλυψε μεταβολές στη διάταξη των ηλεκτρονίων των ατόμων. Οι μεταβολές αυτές, τα πρώτα στάδια του σχηματισμού ενός χημικού δεσμού, συνέβησαν σε μερικά femtosecond, ή τετράκις εκατομμυριοστών του δευτερολέπτου.
Αυτό είναι ένα εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα, δεδομένου ότι σε χρόνο ενός femtosecond το ίδιο το φως θα διάνυε απόσταση 0,3 μικρομέτρων στο κενό, περίπου το πλάτος ενός ιού.
«Πρώτα ενεργοποιούνται τα άτομα οξυγόνου και λίγο αργότερα ακολουθεί το μονοξείδιο του άνθρακα» περιγράφει ο Νίλσον. «Αρχίζουν να δονούνται και να κινούνται λίγο. Στη συνέχεια, έπειτα από ένα τρισεκατομμυριοστό του δευτερολέπτου, αρχίζουν να συγκρούονται και να σχηματίσουν αυτές τις μεταβατικές καταστάσεις».
Οι ερευνητές δηλώνουν όμως έκπληκτοι από μια άλλη παρατήρηση: τα άτομα που φτάνουν σε αυτή τη μεταβατική κατάσταση είναι πολλά, ωστόσο μόνο ένα πολύ μικρό μέρος συνεχίζει την αντίδραση για να σχηματίσει διοξείδιο του άνθρακα. Τα υπόλοιπα άτομα επιστρέφουν τελικά στην αρχική τους κατάσταση.
«Αυτό που βλέπουμε ότι, ενώ υπάρχουν πολλές προσπάθειες, ελάχιστες αντιδράσεις συνεχίζονται μέχρι το τελικό προϊόν. Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας μέχρι να κατανοήσουμε λεπτομερώς αυτό που βλέπουμε» λέει ο Δρ Νίλσον.
Η ερευνητική ομάδα επισημαίνει ότι τα πειράματα έχουν σημασία για τη θεωρία της χημείας: «Είναι εξαιρετικά σημαντική μέθοδος για τους θεωρητικούς χημικούς» λέει ο Φρανκ Άμπιλντ-Πέντερσεν, συνεργάτης του Νίλσεν.
«Ανοίγει έναν εντελώς νέο ερευνητικό πεδίο» προβλέπει.
Πηγή: Newsroom ΔΟΛ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου