Επιστήμονες έθαψαν χρονοκάψουλα στην Αρκτική για να εξασφαλίσουν την επιβίωση της ανθρώπινης επιστήμης


Επιστήμονες έθαψαν σε νησί του Αρκτικού Ωκεανού ένα δοχείο από ανοξείδωτο ατσάλι, το οποίο περιέχει αντικείμενα τα οποία «συνοψίζουν» την ανθρώπινη επιστήμη και τεχνολογία του 2017. Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Nature, η εν λόγω «χρονοκάψουλα», που θάφτηκε στις 17 Σεπτεμβρίου, εκτός απροόπτου θα μπορέσει να παραμείνει μέσα στο έδαφος για πάνω από μισό εκατομμύριο χρόνια, πριν αναδυθεί ξανά, ως αποτέλεσμα της γεωλογικής δραστηριότητας, της ανόδου της στάθμης της θάλασσας και της διάβρωσης. Η κάψουλα τοποθετήθηκε σε βάθος πέντε μέτρων σε μια παλιά γεώτρηση κοντά στον Πολωνικό Πολικό Σταθμό στο Χόρνσουντ του Σβάλμπαρντ. Στο εσωτερικό του, μήκους 60 εκατοστών, σωλήνα, βρίσκονται μικρότερα δοχεία με δείγματα που περιλαμβάνουν ένα κομμάτι από μετεωρίτη ηλικίας 4,5 δισ. ετών, λάβα από έκρηξη ηφαιστείου στην Ισλανδία και άμμο από τη Ναμίμπια που περιέχει μόρια διαμαντιού και κιμπερλίτη. Στόχος είναι, εάν ανακαλυφθεί ποτέ από κάποιον, να τον βοηθήσουν να κατανοήσει το επίπεδο της γνώσης που έχουμε σήμερα για τη γεωλογία του πλανήτη μας. Όσον αφορά στο κομμάτι της βιολογίας, η χρονοκάψουλα περιέχει αποξηραμένα δείγματα DNA από ανθρώπους, αρουραίους, σολομό και πατάτες, μια μέλισσα κλεισμένη σε ρετσίνι, σπόρους και περίπου 300 «αρκουδάκια του νερού»- τα μικροσκοπικά πλάσματα που θεωρούνται τα πιο ανθεκτικά στον πλανήτη. Και φυσικά, επειδή δεν μπορεί να μείνει εκτός της χρονοκάψουλας η τεχνολογία, οι επιστήμονες συμπεριέλαβαν στο περιεχόμενο ηλεκτρονικές συσκευές με βάση το πυρίτιο, μεταξύ των οποίων επιταχυνσιόμετρα, ένας ανιχνευτής ραδιενέργειας και ένα κινητό τηλέφωνο- καθώς και μια πιστωτική κάρτα, ένα ρολόι χειρός και μια φωτογραφία, χαραγμένη πάνω σε πορσελάνη, της Γης από το Διάστημα. Επίσης, άφησαν τα αποτυπώματά τους στο εσωτερικό κάποιων από τα καπάκια των δοχείων. 

Η χρονοκάψουλα και το μήνυμά της θάφτηκαν στο πλαίσιο της 60ής επετείου του πολικού σταθμού της Πολωνίας, που είχε στηθεί κατά το Διεθνές Γεωφυσικό Έτος 1957-1958- ένα ερευνητικό πρόγραμμα το οποίο περιελάμβανε μια σειρά από διεθνείς γεωφυσικές δραστηριότητες.
«Ήθελα να δημιουργήσω ένα μνημείο για τα βάθη του χρόνου» είπε ο Μάρεκ Λεβαντόφσκι, ειδικός σε θέματα μόνιμου πάγου του Ινστιτούτου Γεωφυσικής της Πολωνικής Ακαδημίας Επιστημών, ο οποίος επέλεξε τα αντικείμενα για τη χρονοκάψουλα.
«Είναι μια απόπειρα ισορροπίας μεταξύ του ευτράπελου και της σοβαρής επιστήμης. Αλλά όντως πιστεύω πως είναι ένας καλός τρόπος να προβάλουμε τι γνωρίζουμε σήμερα για τη φυσική ιστορία του πλανήτη μας και την εξέλιξη της ζωής σε αυτόν».
Σημειώνεται ότι δεν πρόκειται για την πρώτη φορά που φτιάχνεται μια χρονοκάψουλα η οποία προορίζεται για μακρινούς πολιτισμούς: Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν τα φορτία των διαστημοπλοίων Voyager, που εκτοξεύτηκαν το 1977.
Ωστόσο ο Λεβαντόφσκι εκτιμά πως οι πιθανότητες να φτάσουν όντως σε παραλήπτη εκείνα τα μηνύματα είναι μικρές, ενώ η χρονοκάψουλα στο Σβάλμπαρντ έχει περισσότερες ελπίδες να ανακαλυφθεί από κάποιους- όποιοι και αν είναι εκείνοι- κάποια στιγμή στο πολύ μακρύ μέλλον. «Αν κοιτάξουν προσεκτικά στο εσωτερικό της – όπως κάναμε εμείς με την Πυραμίδα του Χέοπα και τους τάφους και τα αντικείμενα στο εσωτερικό της- θα κατανοήσουν ποιοι ήμασταν».

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις