Συνέντευξη της Βίκυ Καλογερά στους φοιτητές του ΑΠΘ
Ποιο ήταν το κίνητρο σας για να σπουδάσετε Φυσική;
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, αγαπούσα τα Μαθηματικά. Δεν μπορώ να προσδιορίσω κάποιο συγκεκριμένο κίνητρο, απλά είχα κλίση προς τα εκεί. Ο πατέρας μου, αγαπούσε εξίσου τα μαθηματικά πάντα με ενθάρρυνε προς εκείνη την κατεύθυνση, ακόμη και αν ποτέ δεν ακολούθησε μεταλυκειακές σπουδές.
Ανακάλυψα την Φυσική στο λύκειο. Είχα έναν εξαίρετο καθηγητή φυσικής που μπορούσε να εξηγήσει οτιδήποτε κατανοητά και ενστικτωδώς αγάπησα ξανά τις θετικές επιστήμες. Ξεκίνησα να διαβάζω βιογραφίες επιστημόνων και εκλαϊκευμένα βιβλία Φυσικής. Αισθανόμουν ότι όλα έμπαιναν σε μια σειρά, κάτι το οποίο μου δημιουργούσε όλο και μεγαλύτερη όρεξη για να διαβάζω περισσότερο και να μαθαίνω ότι χρειάζονταν ώστε να καταλάβω πως οι νόμοι της Φυσικής βρίσκονταν πίσω από οτιδήποτε. Στην Β’ Λυκείου μάλιστα ήμουν 100% πεπεισμένη ότι η Φυσική θα ήταν η πρώτη μου επιλογή. Βέβαια δεν είχα συνειδητοποιήσει ακόμη ότι υπήρχε και ο δρόμος της έρευνας. Αυτό ήρθε αργότερα…
Θα θέλαμε πολύ να μας περιγράψετε μια θετική εμπειρία που είχατε κατά την διάρκεια των σπουδών σας στο τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ.
Στο τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ δύο πράγματα έπαιξαν ρόλο και τα οποία είχαν μεγάλο αντίκτυπο στην μετέπειτα πορεία μου:
1) η αστρονομία, η οποία εξωτερίκευσε την αγάπη μου για την μελέτη του σύμπαντος
2) ο ενθουσιασμός για την έρευνα, θέτοντας ερωτήματα χωρίς να γνωρίζουμε αν θα φτάσουμε ποτέ στην απάντηση.
Έμαθα να χτίζω το δρόμο που ήθελα να ακολουθήσω μπροστά μου, αναγνωρίζοντας τα εμπόδια και επαναπροσδιορίζοντας τους στόχους όπου ήταν δυνατόν. Μάλιστα, οι δύο πρώτοι καθηγητές που είχα από τον Τομέα της Αστρονομίας με ενέπνευσαν ακόμη περισσότερο, με τον τρόπο που μετέδιδαν την αγάπη τους για την Επιστήμη αυτή προς εμάς. Έπειτα, γνωρίζοντας και άλλους καθηγητές από τον Τομέα, με έπεισαν ακόμη περισσότερο να συνεχίζω προς την κατεύθυνση εκείνη. Μπορώ να πω πως ήταν μια αρκετά διαφωτιστική εμπειρία για μένα.
Τι θεωρείτε ότι έπαιξε αρνητικό ρόλο στις σπουδές σας στο Τμήμα;
Έχω τις καλύτερες αναμνήσεις από τις προπτυχιακές μου σπουδές στο ΑΠΘ. Κάθε εμπειρία συνέβαλε θετικά στην μετέπειτα πορεία μου διότι είχα την ευκαιρία να συναναστραφώ με ανθρώπους που εκτιμούσα και εμπιστευόμουν. Είχαμε μια κοινή αντίληψη: “Κάνε ότι καλύτερο, μην αφήσεις τα ελαττώματα σου να σε σταματήσουν”. Αυτό που βρήκα αρκετά αρνητικό και λυπηρό κατά την διάρκεια των σπουδών μου, ήταν η κοινή πεποίθηση καθηγητών και φοιτητών να μην θέλουν να γίνουν καλύτεροι ή να προσπαθήσουν για κάτι καλύτερο. Με δυσαρεστούσε η έλλειψη σεβασμού που έδειχναν στον πανεπιστημιακό χώρο καθώς και τρόποι συμπεριφοράς όπως “ΟΚ, έχω την θέση μου, δεν ενδιαφέρομαι για το τι γίνεται στο Πανεπιστήμιο από εκεί και πέρα”. Ευτυχώς κανένας από τους ανθρώπους που ήταν κοντά μου δεν είχε αυτή την ιδιοσυγκρασία, αν και υπήρχαν περιπτώσεις που με επηρέαζαν αυτού του είδους οι συμπεριφορές κάνοντας με να απομακρυνθώ από εκεί.
Πιστεύετε ότι το τμήμα σας έδωσε τα εφόδια στην μετέπειτα επαγγελματική σας πορεία; Αν ναι, ποια πιστεύετε ότι ήταν αυτά;
Ναι! Από άποψη ποιότητας του εκπαιδευτικού υλικού, αν είχε κάποιος ισχυρά κίνητρα για μάθηση, μπορούσε να αποκτήσει αρκετές γνώσεις σε πολύ καλό επίπεδο. Τα μαθήματα ενός Αμερικάνικου πανεπιστήμιου, σε μεταπτυχιακό επίπεδο, για έναν Έλληνα φοιτητή, είναι σχετικά εύκολα.
Τι θα συμβουλεύατε στους φοιτητές που θα ήθελαν ν’ ασχοληθούν ερευνητικά με τη Φυσική στο μέλλον;
Μην το βάζετε κάτω! Μην συμβιβαστείτε! Η Φυσική ανοίγει πολλές πόρτες, όχι μόνο στον ακαδημαϊκό χώρο αλλά παράλληλα και στον ιδιωτικό τομέα όπως σε ερευνητικά εργαστήρια κλπ. Όμως, κάποιος πρέπει να είναι προετοιμασμένος για να πάει στο εξωτερικό, για τουλάχιστον μερικά χρόνια. Επίσης, να μην ανησυχείτε για την εύρεση εργασίας. Αν σας κάνει χαρούμενους η Επιστήμη αυτή, δίνετε τον καλύτερο σας εαυτό συνεχώς και θα ανταμειφθείτε…
πηγή: περιοδικό Φαινόμενον, Τεύχος 28, Μάιος 2018 (Το περιοδικό του Τμήματος Φυσικής του Α.Π.Θ. )
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου