NASA: Μεγάλη ανακάλυψη στην Ευρώπη του Δια!
Η Ευρώπη, ένα από τα μεγάλα φεγγάρια του Δία, είναι πράγματι το πιο πολλά υποσχόμενο μέρος στο Ηλιακό Σύστημα για την αναζήτηση εξωγήινης ζωής: η NASA ανακοίνωσε ότι κάτω από το κέλυφος πάγου που καλύπτει τον δορυφόρο κρύβεται πιθανότατα ένας απέραντος, πιθανώς φιλόξενος ωκεανός.
Σε μια πολυαναμενόμενη συνέντευξη Τύπου το απόγευμα της Τρίτης, ερευνητές της NASA και του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble παρουσίασαν νέες ενδείξεις για πίδακες υδρατμών που εκτινάσσονται σε ύψος εκατοντάδων χιλιομέτρων από ρωγμές στον πάγο της Ευρώπης.
«Φαίνεται ότι υπάρχει ένας ωκεανός αλμυρού νερού που τυλίγει ολόκληρο τον δορυφόρο» δήλωσε ο Πολ Χερτζ, διευθυντής του τμήματος Αστροφυσικής της NASA.
Λίγο αριστερά από τον νότιο πόλο της Ευρώπης, το Hubble είδε φωτεινούς σχηματισμούς που πιθανότατα αντιστοιχούν σε πίδακες υδρατμών (Πηγή: NASA/ESA/W. Sparks (STScI)/USGS Astrogeology Science Center)
Οι πίδακες είχαν καταγραφεί για πρώτη φορά το 2012 από το το Hubble, μέχρι σήμερα όμως δεν είχαν παρατηρηθεί ξανά.
Οι ίδιες οι ρωγμές, πάντως, τροφοδοτούσαν εδώ και χρόνια τις υποψίες ότι ένα σημαντικό γεωλογικό φαινόμενο κρύβεται κάτω από το θρυμματισμένο τοπίο.
Η Ευρώπη σε ψευδοχρωματική εικόνα της αποστολής Galileo. Στην πραγματικότητα, ο δορυφόρος είναι κάτασπρος (Πηγή: NASA)
Αυτή τη φορά, το Hubble διέκρινε πίδακες υδρατμών παρατηρώντας τη σιλουέτα της Ευρώπης με φόντο τον φωτεινό Δία.
Η επιβεβαίωση της ανακάλυψης, η οποία θα δημοσιευτεί την επόμενη εβδομάδα στην επιθεώρηση Astrophysical Journal, ανοίγει το δρόμο για μια αποστολή που σκοπεύει να εκτοξεύσει η NASA τη δεκαετία του 2020. Δεδομένου όμως ότι ο Δίας λούζει την Ευρώπη με ακραία επίπεδα ακτινοβολίας, το σκάφος δεν θα μπορέσει καν να τεθεί σε τροχιά, αλλά απλώς θα περάσει από την Ευρώπη και άλλους δορυφόρους στο σύστημα του Δία.
Η φασματική ανάλυση των υδρατμών θα επέτρεπε την ανίχνευση οργανικών ουσιών που μπορεί να σχετίζονται με την ύπαρξη ζωής, είπαν οι ερευνητές.
Ωστόσο η άμεση ανακάλυψη μικροοργανισμών στο απώτερο μέλλον θα απαιτούσε έναν πραγματικό τεχνικό άθλο, αφού η αποστολή θα έπρεπε να επιβιώσει στην επιφάνεια του φεγγαριού, να διαπεράσει δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιόμετρα πάγου και να συλλέξει μετρήσεις στα σκοτεινά νερά.
Σε γενικές γραμμές, οι αστροβιολόγοι πιστεύουν ότι η εμφάνιση ζωής απαιτεί τρία βασικά συστατικά, τα οποία η Ευρώπη δείχνει να προσφέρει σε αφθονία, παρόλο που είναι λίγο μικρότερη από τη Σελήνη.
Το πρώτο συστατικό είναι βέβαια το υγρό νερό, του οποίου η παρουσία δείχνει να επιβεβαιώθηκε. Το δεύτερο είναι τα χημικά συστατικά της ζωής, μόρια που μπορούν να προκύψουν από αυθόρμητες χημικές αντιδράσεις και να κυκλοφορούν στον ωκεανό.
Το τρίτο βασικό συστατικό είναι η ενέργεια. Στη Γη, το μεγαλύτερο μέρος των ζωντανών οργανισμών βασίζονται άμεσα ή έμμεσα στο ηλιακό φως, το οποίο τροφοδοτεί τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης στη βάση της τροφικής αλυσίδας.
Ο ωκεανός της Ευρώπης παραμένει στο σκοτάδι για εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει διαθέσιμη ενέργεια: ο λόγος για τον οποίο το νερό μπορεί να παραμένει σε υγρή κατάσταση είναι οι παλιρροϊκές δυνάμεις που ασκεί το πανίσχυρο βαρυτικό πεδίο του Δία. Η βαρυτική έλξη περιοδικά τεντώνει και συμπιέζει το δορυφόρο, κάτι που απελευθερώνει μεγάλες ποσότητες θερμότητας λόγω τριβής.
Η ενέργεια αυτή θα μπορούσε θεωρητικά να τροφοδοτεί ολόκληρα οικοσυστήματα στο απόλυτο σκοτάδι, όπως συμβαίνει με τα οικοσυστήματα που αναπτύσσονται σε υδροθερμικά φρεάτια των γήινων ωκεανών.
Οργανισμοί που δεν εξαρτώνται από τον ήλιο επιβιώνουν εδώ και εκατομμύρια χρόνια και σε λίμνες υγρού νερού που κρύβονται κάτω από το κάλυμμα πάγου της Ανταρκτικής, όπως η περίφημη λίμνη Βοστόκ. Ρώσοι ερευνητές άνοιξαν γεώτρηση μέχρι τη λίμνη Βοστόκ το 2012, και τα ευρήματά τους θα μπορούσαν να δώσουν μια εικόνα για τα μικρόβια που ίσως ζουν στην Ευρώπη.
Ακόμα όμως κι αν η Ευρώπη αποδειχθεί απόλυτα στείρα, η αναζήτηση εξωγήινων μικροβίων μπορεί να στραφεί αλλού: Πίδακες υδρατμών που κατά πάσα πιθανότητα πηγάζουν από έναν υπόγειο ωκεανό έχουν παρατηρηθεί και στον Εγκέλαδο, δορυφόρο του Κρόνου που επίσης καλύπτεται από πάγο.
Το Hubble έχει επίσης εντοπίσει ενδείξεις ενός υπόγειου ωκεανού στονΓανυμήδη, έναν άλλο μεγάλο δορυφόρο του Δία.
Αν ο ωκεανός αυτός υπάρχει, περιέχει περισσότερο αλμυρό νερό από ό,τι όλοι μαζί οι ωκεανοί της Γης.
Το γεμάτο ρωγμές στρώμα πάγου που καλύπτει την Ευρώπη μεταβάλλεται διαρκώς. Οι δυνάμεις, όμως, που διαμορφώνουν κατ’ αυτόν τον τρόπο το ανάγλυφο της Ευρώπης δεν είναι τεκτονικές. Γιατί, βαθιά στο εσωτερικό της εκτείνεται ένας τεράστιος ωκεανός που περιέχει υπερδιπλάσια ποσότητα νερού απ’ όλους τους ωκεανούς της Γης. Ένας υπόγειος ωκεανός που παραμένει σε υγρή κατάσταση χάρη στην παλιρροϊκή θέρμανση που παρέχει απλόχερα ο Δίας.
Προφυλαγμένες μέσα στο παγωμένο κέλυφος της Ευρώπης, υπάρχουν μικρότερες δεξαμενές νερού, που ίσως και να συνδέονται με τον ωκεανό που κρύβει μέσα της επιτρέποντας έτσι σε οργανικές ενώσεις από την επιφάνειά της να αναμειγνύονται με τα νερά του. Εάν όντως ισχύει αυτό, τότε, μαζί με την θερμική ενέργεια που απελευθερώνεται στο εσωτερικό του, σ’ αυτόν τον δορυφόρο συνυπάρχουν τα τρία σημαντικότερα προαπαιτούμενα για την εμφάνιση της ζωής: νερό, θρεπτικές οργανικές ενώσεις και μια πηγή ενέργειας.
Δεν γνωρίζουμε ακόμη εάν στον υπόγειο αυτό ωκεανό έχουν εμφανιστεί μορφές ζωής. Οι πρώτες, όμως, διαστημικές αποστολές που θα διερευνήσουν την συναρπαστική αυτή πιθανότητα έχουν ήδη αρχίσει να σχεδιάζονται.
Πηγή: in.gr Διονύσης Σιμόπουλος fb
Σε μια πολυαναμενόμενη συνέντευξη Τύπου το απόγευμα της Τρίτης, ερευνητές της NASA και του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble παρουσίασαν νέες ενδείξεις για πίδακες υδρατμών που εκτινάσσονται σε ύψος εκατοντάδων χιλιομέτρων από ρωγμές στον πάγο της Ευρώπης.
«Φαίνεται ότι υπάρχει ένας ωκεανός αλμυρού νερού που τυλίγει ολόκληρο τον δορυφόρο» δήλωσε ο Πολ Χερτζ, διευθυντής του τμήματος Αστροφυσικής της NASA.
Λίγο αριστερά από τον νότιο πόλο της Ευρώπης, το Hubble είδε φωτεινούς σχηματισμούς που πιθανότατα αντιστοιχούν σε πίδακες υδρατμών (Πηγή: NASA/ESA/W. Sparks (STScI)/USGS Astrogeology Science Center)
Οι πίδακες είχαν καταγραφεί για πρώτη φορά το 2012 από το το Hubble, μέχρι σήμερα όμως δεν είχαν παρατηρηθεί ξανά.
Οι ίδιες οι ρωγμές, πάντως, τροφοδοτούσαν εδώ και χρόνια τις υποψίες ότι ένα σημαντικό γεωλογικό φαινόμενο κρύβεται κάτω από το θρυμματισμένο τοπίο.
Η Ευρώπη σε ψευδοχρωματική εικόνα της αποστολής Galileo. Στην πραγματικότητα, ο δορυφόρος είναι κάτασπρος (Πηγή: NASA)
Αυτή τη φορά, το Hubble διέκρινε πίδακες υδρατμών παρατηρώντας τη σιλουέτα της Ευρώπης με φόντο τον φωτεινό Δία.
Η επιβεβαίωση της ανακάλυψης, η οποία θα δημοσιευτεί την επόμενη εβδομάδα στην επιθεώρηση Astrophysical Journal, ανοίγει το δρόμο για μια αποστολή που σκοπεύει να εκτοξεύσει η NASA τη δεκαετία του 2020. Δεδομένου όμως ότι ο Δίας λούζει την Ευρώπη με ακραία επίπεδα ακτινοβολίας, το σκάφος δεν θα μπορέσει καν να τεθεί σε τροχιά, αλλά απλώς θα περάσει από την Ευρώπη και άλλους δορυφόρους στο σύστημα του Δία.
Η φασματική ανάλυση των υδρατμών θα επέτρεπε την ανίχνευση οργανικών ουσιών που μπορεί να σχετίζονται με την ύπαρξη ζωής, είπαν οι ερευνητές.
Ωστόσο η άμεση ανακάλυψη μικροοργανισμών στο απώτερο μέλλον θα απαιτούσε έναν πραγματικό τεχνικό άθλο, αφού η αποστολή θα έπρεπε να επιβιώσει στην επιφάνεια του φεγγαριού, να διαπεράσει δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιόμετρα πάγου και να συλλέξει μετρήσεις στα σκοτεινά νερά.
Σε γενικές γραμμές, οι αστροβιολόγοι πιστεύουν ότι η εμφάνιση ζωής απαιτεί τρία βασικά συστατικά, τα οποία η Ευρώπη δείχνει να προσφέρει σε αφθονία, παρόλο που είναι λίγο μικρότερη από τη Σελήνη.
Το πρώτο συστατικό είναι βέβαια το υγρό νερό, του οποίου η παρουσία δείχνει να επιβεβαιώθηκε. Το δεύτερο είναι τα χημικά συστατικά της ζωής, μόρια που μπορούν να προκύψουν από αυθόρμητες χημικές αντιδράσεις και να κυκλοφορούν στον ωκεανό.
Το τρίτο βασικό συστατικό είναι η ενέργεια. Στη Γη, το μεγαλύτερο μέρος των ζωντανών οργανισμών βασίζονται άμεσα ή έμμεσα στο ηλιακό φως, το οποίο τροφοδοτεί τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης στη βάση της τροφικής αλυσίδας.
Ο ωκεανός της Ευρώπης παραμένει στο σκοτάδι για εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει διαθέσιμη ενέργεια: ο λόγος για τον οποίο το νερό μπορεί να παραμένει σε υγρή κατάσταση είναι οι παλιρροϊκές δυνάμεις που ασκεί το πανίσχυρο βαρυτικό πεδίο του Δία. Η βαρυτική έλξη περιοδικά τεντώνει και συμπιέζει το δορυφόρο, κάτι που απελευθερώνει μεγάλες ποσότητες θερμότητας λόγω τριβής.
Πίδακες υδρατμών καταγράφηκαν από την αποστολή Cassini στον δορυφόρο του Κρόνου Εγκέλαδο (Πηγή: NASA) |
Η ενέργεια αυτή θα μπορούσε θεωρητικά να τροφοδοτεί ολόκληρα οικοσυστήματα στο απόλυτο σκοτάδι, όπως συμβαίνει με τα οικοσυστήματα που αναπτύσσονται σε υδροθερμικά φρεάτια των γήινων ωκεανών.
Οργανισμοί που δεν εξαρτώνται από τον ήλιο επιβιώνουν εδώ και εκατομμύρια χρόνια και σε λίμνες υγρού νερού που κρύβονται κάτω από το κάλυμμα πάγου της Ανταρκτικής, όπως η περίφημη λίμνη Βοστόκ. Ρώσοι ερευνητές άνοιξαν γεώτρηση μέχρι τη λίμνη Βοστόκ το 2012, και τα ευρήματά τους θα μπορούσαν να δώσουν μια εικόνα για τα μικρόβια που ίσως ζουν στην Ευρώπη.
Ακόμα όμως κι αν η Ευρώπη αποδειχθεί απόλυτα στείρα, η αναζήτηση εξωγήινων μικροβίων μπορεί να στραφεί αλλού: Πίδακες υδρατμών που κατά πάσα πιθανότητα πηγάζουν από έναν υπόγειο ωκεανό έχουν παρατηρηθεί και στον Εγκέλαδο, δορυφόρο του Κρόνου που επίσης καλύπτεται από πάγο.
Το Hubble έχει επίσης εντοπίσει ενδείξεις ενός υπόγειου ωκεανού στονΓανυμήδη, έναν άλλο μεγάλο δορυφόρο του Δία.
Αν ο ωκεανός αυτός υπάρχει, περιέχει περισσότερο αλμυρό νερό από ό,τι όλοι μαζί οι ωκεανοί της Γης.
Το γεμάτο ρωγμές στρώμα πάγου που καλύπτει την Ευρώπη μεταβάλλεται διαρκώς. Οι δυνάμεις, όμως, που διαμορφώνουν κατ’ αυτόν τον τρόπο το ανάγλυφο της Ευρώπης δεν είναι τεκτονικές. Γιατί, βαθιά στο εσωτερικό της εκτείνεται ένας τεράστιος ωκεανός που περιέχει υπερδιπλάσια ποσότητα νερού απ’ όλους τους ωκεανούς της Γης. Ένας υπόγειος ωκεανός που παραμένει σε υγρή κατάσταση χάρη στην παλιρροϊκή θέρμανση που παρέχει απλόχερα ο Δίας.
Προφυλαγμένες μέσα στο παγωμένο κέλυφος της Ευρώπης, υπάρχουν μικρότερες δεξαμενές νερού, που ίσως και να συνδέονται με τον ωκεανό που κρύβει μέσα της επιτρέποντας έτσι σε οργανικές ενώσεις από την επιφάνειά της να αναμειγνύονται με τα νερά του. Εάν όντως ισχύει αυτό, τότε, μαζί με την θερμική ενέργεια που απελευθερώνεται στο εσωτερικό του, σ’ αυτόν τον δορυφόρο συνυπάρχουν τα τρία σημαντικότερα προαπαιτούμενα για την εμφάνιση της ζωής: νερό, θρεπτικές οργανικές ενώσεις και μια πηγή ενέργειας.
Δεν γνωρίζουμε ακόμη εάν στον υπόγειο αυτό ωκεανό έχουν εμφανιστεί μορφές ζωής. Οι πρώτες, όμως, διαστημικές αποστολές που θα διερευνήσουν την συναρπαστική αυτή πιθανότητα έχουν ήδη αρχίσει να σχεδιάζονται.
Πηγή: in.gr Διονύσης Σιμόπουλος fb
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου