Οι εκρήξεις supernova, η ηλιακή δραστηριότητα και το κλίμα της Γης

Η σχέση μεταξύ της ηλιακής δραστηριότητας και του κλίματος στον πλανήτη μας: Ένας πιο ενεργός ήλιος μειώνει την ποσότητα των κοσμικών ακτίνων που φτάνουν στην Γη .
Οι κοσμικές ακτίνες που προέρχονται από τις εκρήξεις των σουπερνόβα του γαλαξία μας, είναι η κυρίαρχη πηγή του ιονισμού της ατμόσφαιρας. Αποδεικνύεται ότι αυτά τα ιόντα παίζουν σημαντικό ρόλο στην (α) αύξηση των μικρών πυρήνων συμπύκνωσης (συσσωματώματα μερικών νανομέτρων) (β) στην αύξηση του ρυθμού συμπύκνωσης πυρήνων. Οι μεγαλύτεροι ρυθμοί αύξησης δείχνουν πως είναι λιγότερη πιθανή η συγκόλλησή τους με προϋπάρχοντα αερολύματα κι έτσι έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να φτάσουν στα μεγέθη των πυρήνων συμπύκνωσης νεφών (Cloud Condensation Nuclei – CCN >50 νανόμετρα σε διάμετρο). Συνεπώς, ένας πιο ενεργός ήλιος μειώνει τον σχηματισμό CCN, κάνοντας τα σύννεφα λιγότερο λευκά, ανακλώντας λιγότερο το ηλιακό φως, με αποτέλεσμα την αύξηση της θερμοκρασίας στην Γη.
Δανοί ερευνητές ισχυρίζονται πως βρήκαν τον πραγματικό φυσικό μηχανισμό που συνδέει τον ιονισμό της ατμόσφαιρας – εξαιτίας της ηλιακής δραστηριότητας και των εκρήξεων σουπερνόβα από το γαλαξιακό μας περιβάλλον – με τον σχηματισμό πυρήνων συμπύκνωσης νεφών (Cloud Condensation Nuclei – CCN).
Η συμπύκνωση μικρών αερολυμάτων προς CCN, εξελίσσεται ταχύτερα όταν υπάρχουν υψηλότεροι ρυθμοί ιονισμού. Συνεπώς, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να επιβιώσουν χωρίς να καταναλωθούν από μεγαλύτερα αερολύματα.
Αυτό το αποτέλεσμα υπολογίστηκε θεωρητικά και μετρήθηκε σε ένα ειδικά σχεδιασμένο πείραμα. Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο Nature Communications, με τίτλο: «Increased ionization supports growth of aerosols into cloud condensation nuclei»
Η εν λόγω εργασία των H. Svensmark, M. B. Enghoff, N. J. Shaviv & J. Svensmark θέτει υπό αμφισβήτηση τις ευρέως αποδεκτές ερμηνείες για την υπερθέρμανση του πλανήτη εξαιτίας των βιομηχανικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που προκαλούν το φαινόμενο θερμοκηπίου.
Στο βίντεο που ακολουθεί ένας από τους συγγραφείς της εργασίας, ο N. J. Shaviv, λέει πως είναι επιστήμονας και δεν τον ενδιαφέρει τι λένε οι οικολόγοι ή τι επιθυμούν οι μεγάλες εταιρείες που ευθύνονται για τις υψηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Αυτό που επιζητεί είναι να απαντήσει με έναν επιστημονικό τρόπο το ερώτημα: ποια είναι τα πραγματικά αίτια που επηρεάζουν το κλίμα της Γης. Παρακολουθήστε τον:

             

Είναι γνωστό ότι οι ηλιακές μεταβολές φαίνεται να έχουν μεγάλη επίδραση στον καιρό. Αυτό είχε ήδη προταθεί από τον William Herschel πριν από 200 χρόνια. Κατά την διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, όλο και περισσότερα εμπειρικά στοιχεία έδειχναν ξεκάθαρα προς αυτή την συσχέτιση.

Παγωμένος Τάμεσις το 1897: Οι κοσμικές ακτίνες σε συνδυασμό με την ηλιακή δραστηριότητα, συνδέονται με την θερμή περίοδο του μεσαίωνα το 1000 μ.Χ. και την ψυχρή περίοδο μεταξύ του 13ου και του 19ου αιώνα, όταν ο Τάμεσις πάγωνε συχνά κατά τη διάρκεια του χειμώνα, επιτρέποντας την διεξαγωγή παγοδρομιών. (http://www.telegraph.co.uk/science/2017/12/19/exploding-stars-influencing-weather-scientists-find/)

Ένας από τους μηχανισμούς που εξηγεί την σύνδεση κλίματος-ηλιακής δραστηριότητας και υποστηρίζεται περισσότερο από τα πειραματικά δεδομένα, σχετίζεται με την διαμόρφωση της ροής των κοσμικών ακτίνων από τον ηλιακό άνεμο, ένας μηχανισμός που ρυθμίζει την ποσότητα ατμοσφαιρικού ιονισμού, ο οποίος με την σειρά του επηρεάζει τον σχηματισμό πυρήνων συμπύκνωσης νέφους (CCN) και ως εκ τούτου πόσο ηλιακό φως ανακλάται στο διάστημα.
Οι κοσμικές ακτίνες είναι σωματίδια υψηλής ενέργειας που προέρχονται από τις εκρήξεις των σουπερνόβα. Όταν φτάνουν στη Γη προκαλούν το μεγαλύτερο μέρος του ιονισμού στην τροπόσφαιρα, το τμήμα της ατμόσφαιρας που «ευθύνεται» για τον καιρό. Αυτός ο ιονισμός παίζει ρόλο στον σχηματισμό των πυρήνων συμπύκνωσης στα νέφη (CCN). Πρόκειται για μικρά (≥50nm) αερολύματα όπου οι υδρατμοί μπορούν να συμπυκνωθούν αφού επιτευχθεί κορεσμός (100% υγρασία) στην ατμόσφαιρα. Δεδομένου ότι οι ιδιότητες των νεφών, όπως η διάρκεια ζωής και η ανακλαστικότητά τους, εξαρτώνται από τον αριθμό των CCN, η αλλαγή του ρυθμού σχηματισμού CCN θα επηρεάσει την ενεργειακή ισορροπία της Γης.
Η πλήρης σύνδεση είναι η εξής: Ένας πιο ενεργός ήλιος συνεπάγεται χαμηλότερη ροή κοσμικών ακτίνων προς την Γη, οπότε και λιγότερο ιονισμό. Έτσι προκύπτει μειωμένη παραγωγή πυρήνων συμπύκνωσης νεφών με αποτέλεσμα τα σχηματιζόμενα νέφη να έχουν μικρότερο χρόνο ζωής και να είναι λιγότερο λευκά, επιτρέποντας περισσότερη ηλιακή ακτινοβολία να φτάνει στη Γη και να την θερμαίνει. Όταν η ηλιακή δραστηριότητα είναι μικρή τότε διεισδύουν στην ατμόσφαιρα περισσότερες κοσμικές ακτίνες, προκύπτει μεγαλύτερος ιονισμός και αυξημένος σχηματισμός νεφών, με αποτέλεσμα ο πλανήτης να ψύχεται.

διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες ΕΔΩ: Finally! The missing link between exploding stars, clouds and climate on Earth

Πηγή: physicsgg.me